W dniach 14?15 września 1979 odbyło się w Jenie, zorganizowane po raz szósty przez Klinikę Urologiczną Uniwersytetu im. Fryderyka Schillera ? Sympozjum
o Kamicy Moczowej. Organizatorem i gospodarzem Sympozjum był prof. Hans Joa chim Schneider, kierownik Kliniki Urologicznej w Jenie. Klinika Urologiczna w
Jenie od wielu lat zajmuje się badaniami nad kamicą moczową w oparciu o nowo
czesną aparaturę, wytwarzaną w Zakładzie Zeissa w Jenie. Badania te są prowa dzone laboratoryjnie i eksperymentalnie, a ich wyniki są odnoszone i porówny wane z kliniką. Obrady odbywały się, jak poprzednie, w górskim turystycznym ośrodku ?Lisia Wieża" Fuchsturm, odległym kilka kilometrów od Jeny. W sali ob rad były" do dyspozycji rzutniki.
Klinika Urologiczna w Jenie jest wiodącą placówką w badaniach nad kamicą moczową nie tylko we własnym kraju. Wyniki tych badań są szeroko znane w świecie. Tym należy tłumaczyć liczny udział w Sympozjum delegacji z wielu krajów, a mianowicie: Austrii, Bułgarii, Czechosłowacji, Francji, Hiszpanii, Polski, Republiki Federalnej Niemiec, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Szwajcarii, Szwecji, Węgier
i Związku Radzieckiego. Z Polski przybyli ? prof. Jerzy Zieliński, doc. Mirosław Kazoń i dr Kazimierz Dąbrowski. Grupa polska była jedną z najmniej licznych: wszyscy byliśmy gośćmi Sympozjum.
W czasie dwudniowych, bardzo dynamicznie prowadzonych obrad, poruszono dwa zagadnienia:
1.Analiza strukturalna kamieni moczowych, ze szczególnym uwzględnieniem
techniki cienkich przekrojów i badań mikroskopowych.
2.Postępy w instrumentalnym i operacyjnym leczeniu kamicy moczowej. Orga
nizacja obrad polegała na tym, że po 3 kolejnych referatach następowała 20?30 minutowa dyskusja. W dyskusjach tych, często ostrych, ale rzeczowych, dochodziło do wymiany poglądów między urologami różnych krajów. Dodatkowych wyjaśnień udzielali referenci.
W pierwszym dniu obrad, o tematyce laboratoryjno-eksperymentalnej, dominowały referaty, pochodzące z ośrodków NRD. Gospodarze Sympozjum pokazali, że dysponują doskonałą aparaturą do badań struktury kamieni moczowych, a ich prace były na wysokim poziomie naukowym i praktycznym. Stwierdzono, że bez techniki dyfrakcji rentgenowskiej i badań morfologii struktury kamieni w mikroskopie polaryzacyjnym trudno jest mówić obecnie o patogenezie kamicy moczowej. Chodzi o to, by możliwe było rozpuszczanie kamieni moczowych tak, jak to obecnie jest możliwe tylko w kamicy moczanowej. Badaniem struktury kamieni zajmują się w NRD, jak nam powiedziano, trzy ośrodki, do których oddziały i kliniki przesyłają kamienie do badania. Trzeba zauważyć, że u nas w Polsce wykonuje się i to nie zawsze ? tylko badania składu chemicznego kamieni moczowych. Zagadnienie kamicy moczowej jest zagadnieniem ważnym społecznie, jeśli zauważyć, że w Europie ok. 3% ludności choruje na kamicę moczową.
W pierwszym dniu obrad, prócz referatów z NRD, wygłoszono także po 2 referaty przez urologów z RFN i Węgier, oraz po jednym z Hiszpanii i Związku Radzieckiego.
W godzinach wieczornych uczestnicy Sympozjum zgromadzili się w auli uniwersyteckiej, by wysłuchać koncertu muzyki dawnej. Koncert został poprzedzony wykładem prof. Schneide'a na temat: ?Kamica moczowa w zwierciadle stuleci".
Uwagę zabranych w drugim dniu obrad zajął głównie referat Griffitha z Houston ? USA ? pt. ?Pomocnicza chemioterapia kamicy odlewowej spowodowanej zakażeniem". Po zastosowaniu silnie zakwaszającego mocz kwasu acetylohydroxa-midowego (AHA) zdołał autor rozpuścić kamienie odlewowe złożone z fosforanu amonowo-magnezowego (struwit). Preparat ten nie rozpuszcza, niestety, apatytu. Bohm i Schaneider (Jena) podali sposób wykonania fibrynopyeloilithotomii. Mieszanina fibryny, trombiny i soli fizjologicznej, wprowadzona do układu kielichowo-miedniczkowego tworzy odlew tego układu. Wraz z takim odlewem następuje usunięcie całego kamienia. o podobnej tematyce był referat Budowskiego i Gotczewa (Sofia) pt. ?Polymerpyelotomia".
Podano również zachęcające wyniki kruszenia w warunkach doświadczalnych kamieni w moczowodzie za pomocą fali elektrohydraulicznej. Wiele mówiono o udoskonaleniu usuwania kamieni kielichowych przez przetokę nerkową za pomocą nefroskopu.
Tematem wielu referatów było zagadnienie operacji kamicy koralowatej, zwłaszcza nawrotowej. Omawiano operacje nerki ?na ławie", oraz operacji w oziębieniu. Wydaje się, że kamica koralowata zakażona nie jest wskazaniem do operacji po-zaustrojowej i autotransplaotacji nerki. Przyszłość należy do operacji in situ w oziębieniu z możliwością wykonywania zdjęć rtg śródoperacyjnych przy pomocy jałowych klisz, opakowanych w folię.
Zieliński przedstawił wyniki operacji u chorych z nawrotową kamicą odlewową nerek, oraz problemy, związane z leczeniem tego rodzaju kamicy. W czasie swego wystąpienia przedstawił metodę operacji nawrotowej koralowatej kamicy, stosowaną w Katowicach, a opracowaną przez Czopika. Metoda ta charakteryzuje się dążnością do uwolnienia w pierwszym etapie rozległych zrostów nerki z otrzewną, mięśniami lędźwiowymi i brzucha, a dopiero później uwalnia się samą nerkę.
Kazoń przedstawił za. pomocą wykresów i plansz operację kamicy w nerce podkowiastej. Jest on zwolennikiem rozdzielenia nerek, jeśli dochodzi do operacji czy to z powodu kamicy, czy z innych wskazań.
Sympozjum stało na. wysokim poziomie naukowym, było doskonale zorganizowane, a cześć towarzyska i koncerty muzyki poważnej ciekawie uzupełniały dni obrad.