PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Sprawozdanie z VI Sympozjum kamicy moczo­
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1981/34/3-4.

autorzy

Kazimierz Dąbrowski, Mirosław Kazoń

W dniach 14?15 września 1979 odbyło się w Jenie, zorganizowane po raz szó­sty przez Klinikę Urologiczną Uniwersytetu im. Fryderyka Schillera ? Sympozjum o Kamicy Moczowej. Organizatorem i gospodarzem Sympozjum był prof. Hans Joa­ chim Schneider, kierownik Kliniki Urologicznej w Jenie. Klinika Urologiczna w

Jenie od wielu lat zajmuje się badaniami nad kamicą moczową w oparciu o nowo­ czesną aparaturę, wytwarzaną w Zakładzie Zeissa w Jenie. Badania te są prowa­ dzone laboratoryjnie i eksperymentalnie, a ich wyniki są odnoszone i porówny­ wane z kliniką. Obrady odbywały się, jak poprzednie, w górskim turystycznym ośrodku ?Lisia Wieża" Fuchsturm, odległym kilka kilometrów od Jeny. W sali ob­ rad były" do dyspozycji rzutniki.

Klinika Urologiczna w Jenie jest wiodącą placówką w badaniach nad kamicą moczową nie tylko we własnym kraju. Wyniki tych badań są szeroko znane w świe­cie. Tym należy tłumaczyć liczny udział w Sympozjum delegacji z wielu krajów, a mianowicie: Austrii, Bułgarii, Czechosłowacji, Francji, Hiszpanii, Polski, Republi­ki Federalnej Niemiec, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Szwajcarii, Szwecji, Węgier i Związku Radzieckiego. Z Polski przybyli ? prof. Jerzy Zieliński, doc. Mirosław Kazoń i dr Kazimierz Dąbrowski. Grupa polska była jedną z najmniej licznych: wszyscy byliśmy gośćmi Sympozjum.

W czasie dwudniowych, bardzo dynamicznie prowadzonych obrad, poruszono dwa zagadnienia:

1.Analiza strukturalna kamieni moczowych, ze szczególnym uwzględnieniem techniki cienkich przekrojów i badań mikroskopowych.

2.Postępy w instrumentalnym i operacyjnym leczeniu kamicy moczowej. Orga­ nizacja obrad polegała na tym, że po 3 kolejnych referatach następowała 20?30 minutowa dyskusja. W dyskusjach tych, często ostrych, ale rzeczowych, dochodziło do wymiany poglądów między urologami różnych krajów. Dodatkowych wyjaśnień udzielali referenci.

W pierwszym dniu obrad, o tematyce laboratoryjno-eksperymentalnej, domi­nowały referaty, pochodzące z ośrodków NRD. Gospodarze Sympozjum pokazali, że dysponują doskonałą aparaturą do badań struktury kamieni moczowych, a ich pra­ce były na wysokim poziomie naukowym i praktycznym. Stwierdzono, że bez tech­niki dyfrakcji rentgenowskiej i badań morfologii struktury kamieni w mikroskopie polaryzacyjnym trudno jest mówić obecnie o patogenezie kamicy moczowej. Cho­dzi o to, by możliwe było rozpuszczanie kamieni moczowych tak, jak to obecnie jest możliwe tylko w kamicy moczanowej. Badaniem struktury kamieni zajmują się w NRD, jak nam powiedziano, trzy ośrodki, do których oddziały i kliniki prze­syłają kamienie do badania. Trzeba zauważyć, że u nas w Polsce wykonuje się i to nie zawsze ? tylko badania składu chemicznego kamieni moczowych. Zagad­nienie kamicy moczowej jest zagadnieniem ważnym społecznie, jeśli zauważyć, że w Europie ok. 3% ludności choruje na kamicę moczową.

W pierwszym dniu obrad, prócz referatów z NRD, wygłoszono także po 2 re­feraty przez urologów z RFN i Węgier, oraz po jednym z Hiszpanii i Związku Ra­dzieckiego.

W godzinach wieczornych uczestnicy Sympozjum zgromadzili się w auli uni­wersyteckiej, by wysłuchać koncertu muzyki dawnej. Koncert został poprzedzony wykładem prof. Schneide'a na temat: ?Kamica moczowa w zwierciadle stuleci".

Uwagę zabranych w drugim dniu obrad zajął głównie referat Griffitha z Hou­ston ? USA ? pt. ?Pomocnicza chemioterapia kamicy odlewowej spowodowanej zakażeniem". Po zastosowaniu silnie zakwaszającego mocz kwasu acetylohydroxa-midowego (AHA) zdołał autor rozpuścić kamienie odlewowe złożone z fosforanu amonowo-magnezowego (struwit). Preparat ten nie rozpuszcza, niestety, apatytu. Bohm i Schaneider (Jena) podali sposób wykonania fibrynopyeloilithotomii. Mie­szanina fibryny, trombiny i soli fizjologicznej, wprowadzona do układu kielichowo-miedniczkowego tworzy odlew tego układu. Wraz z takim odlewem następuje usu­nięcie całego kamienia. o podobnej tematyce był referat Budowskiego i Gotczewa (Sofia) pt. ?Polymerpyelotomia".

Podano również zachęcające wyniki kruszenia w warunkach doświadczalnych kamieni w moczowodzie za pomocą fali elektrohydraulicznej. Wiele mówiono o udoskonaleniu usuwania kamieni kielichowych przez przetokę nerkową za po­mocą nefroskopu.

Tematem wielu referatów było zagadnienie operacji kamicy koralowatej, zwłasz­cza nawrotowej. Omawiano operacje nerki ?na ławie", oraz operacji w oziębieniu. Wydaje się, że kamica koralowata zakażona nie jest wskazaniem do operacji po-zaustrojowej i autotransplaotacji nerki. Przyszłość należy do operacji in situ w oziębieniu z możliwością wykonywania zdjęć rtg śródoperacyjnych przy pomocy ja­łowych klisz, opakowanych w folię.

Zieliński przedstawił wyniki operacji u chorych z nawrotową kamicą odlewo­wą nerek, oraz problemy, związane z leczeniem tego rodzaju kamicy. W czasie swego wystąpienia przedstawił metodę operacji nawrotowej koralowatej kamicy, stosowaną w Katowicach, a opracowaną przez Czopika. Metoda ta charakteryzuje się dążnością do uwolnienia w pierwszym etapie rozległych zrostów nerki z otrzew­ną, mięśniami lędźwiowymi i brzucha, a dopiero później uwalnia się samą nerkę.

Kazoń przedstawił za. pomocą wykresów i plansz operację kamicy w nerce podkowiastej. Jest on zwolennikiem rozdzielenia nerek, jeśli dochodzi do opera­cji czy to z powodu kamicy, czy z innych wskazań.

Sympozjum stało na. wysokim poziomie naukowym, było doskonale zorganizo­wane, a cześć towarzyska i koncerty muzyki poważnej ciekawie uzupełniały dni obrad.