PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Przypadek szerokiej szyi pęcherza u 11-letniejdziewczynki
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1981/34/3-4.

autorzy

Zygmunt H. Kaliciński, Ewa Zarzycka-Szczerbowska, Wojciech Perdzyński, Aleksandra Fryszman, Barbara Kotarbińska
Klinika Chirurgii Dziecięcej
Kierownik: dr hab. med. Z. H. Kaliciński
Zakład Radiologii Lekarskiej, Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM w Warszawie
Kierownik: prof. dr hab. med. P. Kozłowski

streszczenie

Przedstawiono przypadek 11-letniej dziewczynki z szeroką szyją pęcherza, u której wykonano operacyjnie jej zwężenie z wynikiem pomyślnym.

Najczęstszymi przyczynami nietrzymania moczu są wady rozwojowe rdzenia kręgowego określane mianem dysrafii np. przepukliny oponowo-rdzeniowe, tłuszczaki lędźwiowo-krzyżowe (1).

Urazowe uszkodzenie rdzenia kręgowego, które są częstą przyczyną neurogennych zaburzeń czynności pęcherza moczowego u dorosłych, u dzieci spotyka się rzadko (1).

Niezwykle rzadką wyłączną przyczyną nietrzymania moczu jest sze­roka szyja pęcherza (2).

Stan ten można rozpoznać obserwując jeden lub więcej z następują­cych objawów: poszerzenie szyi pęcherza w cystografii mikcyjnej, otwartą szyję pęcherza obserwowaną w cystoskopii, niski profil ciśnienia cewko­wego, normalny cystouretrogram przy nieobecności objawów neurologicz­nych oraz braku zwężenia cewki w odcinku dystalnym (2).

Opis przypadku: Dziewczynka 11-letnia. została przyjęta do Kliniki z powodu występującego od 4 lat częstomoczu, pieczenia w cewce i bólów przy oddawaniu moczu. Przed rakiem wystąpiło nietrzymanie moczu, głównie dzienne. Przedmiotowo nie stwierdzono odchyleń od stanu prawidłowego.

W cystouretrografii mikcyjnej wykonanej 6 miesięcy przed przyjęciem do na­szej Kliniki widoczna jest szeroko ziejąca szyja pęcherza. Badanie urograficzne nie wykazało odchyleń od stanu prawidłowego. Podczas wykonanej cystoskopii nie stwierdzono zmian. Pomiary ujścia zewnętrznego cewki nie wykazały zwężenia; bez trudności wprowadzono rozszerzadło Nr 23 Ch.

Na podstawie objawów i badań radiologicznych rozpoznano poszerzenie szyi pę­cherza jako wyłączną przyczynę nietrzymania moczu. Ze względu na brak możli­wości leczenia zachowawczego (Cetiprim, Tofranil) zdecydowaliśmy się na opera­cyjne zwężenie szyi pęcherza.

Zabieg operacyjny: cięcie skórne poprzeczne nad spojeniem łonowym. Na przedniej ścianie pęcherza po stronie lewej znaleziono duże kłębowisko naczyń żyl­nych o charakterze naczyniaków, które podwiązano w kilku miejscach i przecięto. Przednią ścianę pęcherza otwarto w kształcie litery V z tym, że dolny kąt litery V sięgał do połowy części nadprzeponowej cewki moczowej. Ściana pęcherza była. przerosła, szyja pęcherza była szeroka i opuszka palca wchodziła do niej swobod­nie. Oba ujścia moczowodów znajdowały się w miejscu prawidłowym. Po wycięciu klina z przedniej powierzchni szyi pęcherza szyję zeszyto na cewniku plastikowym dwoma piętrami szwów deksonowych 3/0 pojedynczych węzełkowych, uzyskując zwężenie szyi. Przednią ścianę pęcherza zeszyto deksonem 2/0 szwem ciągłym dwu­piętrowym. Wykonano drenaż nadłonawy pęcherza nurką silastikową. Przebieg po­operacyjny bez powikłań, rana wygojona przaz rychłozrost. Zalecono długotrwałe leczenie przeciwbakteryjne.

Po 3 miesiącach od operacji wykonano cystouretrografię mikcyjną i stwier­dzono: szyja pęcherza prawidłowej szerokości, cewka i pęcherz nieco zniekształcone.

W wyniku zabiegu operacyjnego uzyskano ustąpienie objawów nie­trzymania moczu.

piśmiennictwo

  1. Krzeski T. pod red.: Urologia dziecięca, PZWL, Warszawa 1978.