autorzy
-
Jan Bortkiewicz, Marek Wrona, Leszek Jeromin
- Z Kliniki Urologii Instytutu Chirurgii AM w Łodzi
Kierownik Kliniki: doc. dr hab. med. L. Jeromin Dyrektor Instytutu: prof. dr hab. med. A. Sołtysiak
streszczenie
- Przedstawiono 31-letniego chorego, u którego ostatecznie rozpoznano olbrzymie ureterocele, a w oparciu o badanie tomografią komputerową podejrzewano przedoperacyjnie istnienie złośliwej zmiany w sterczu.
Guzy w okolicach trójkąta pęcherzowego i cewki sterczowej mogą być różnego pochodzenia. U starszych mężczyzn jest to najczęściej gruczolak okołocewkowy lub rak stercza (10). Stosunkowo częstą przyczyną guza, stwierdzanego w okolicy trójkąta, może być brodawczak lub rak wychodzący ze ściany pęcherza lub szyi (10). U ludzi młodszych stwierdzenie tworu guzowatego w tej okolicy nasuwa przypuszczenie swoistego lub nieswoistego zapalenia gruczołu krokowego lub pęcherzyków nasiennych, ewentualnie nowotworów tych struktur o charakterze mięsakowatym (7). Niekiedy torbielowate rozszerzenie ujścia pęcherzowego moczowodu (ureterocele) może naśladować w obrazie cystoskopowym guz. Przyczyną ureterocele jest punkcikowate zwężenie ujścia pęcherzowego moczowodu spowodowane niecałkowitym zanikiem błony Chwalla, oddzielającej pączek moczowodowy od przewodu śródnercza (6, 9). Wyróżniamy ureterocele proste i ektopiczne. Proste dotyczy moczowodu pojedynczego i znajduje się w miejscu prawidłowego ujścia (6, 9). Ureterocele ektopiczne występuje prawie zawsze łącznie z wadą podwójnego moczowodu i dotyczy przemieszczonego ujścia moczowodu nerki górnej (1, 2, 3, 5, 6, 9). Niekiedy ureterocele proste może osiągnąć gigantyczne rozmiary i być przyczyną całkowitego zniszczenia nerki (9). Leczenie ureterocele jest zasadniczo operacyjne. O sposobie postępowania decyduje jego wielkość. Małe torbiele proste, nie powodujące zastoju moczu, nie wymagają leczenia, a jedynie ścisłej kontroli (5, 8). W przypadku ureterocele prostego, niewielkiego stopnia, o średnicy 1?2 cm można spróbować naciąć poprzecznie ujście moczowodu drogą endoskopową. Sposób ten obarczony jest możliwością wystąpienia odpływu wstecznego pęcherzowo-moczowodowego (11). Leczenie operacyjne dużego ureterocele, powyżej 3?4 cm wymaga wycięcia torbieli z następowym przeciwodpływowym wszczepieniem moczowodu do pęcherza. Jeżeli współistnieje znaczna dysplazja nerki (2, 4, 5) lub dużego stopnia zmiany wsteczne spowodowane długotrwałym zastojem moczu, lepsze odległe wyniki daje usunięcie nerki i moczowodu lub górnego segmentu nerki podwójnej (1, 2, 4).
W ostatnim czasie mieliśmy możność obserwować młodego chorego, u którego ostatecznie rozpoznano olbrzymie ureterocele, a podejrzanego o zmianę złośliwą stercza w oparciu o badanie tomografią komputerową.
OPIS PRZYPADKU
Chory P. P., lat 31, zgłosił się do rejonowego szpitala z powodu nasilających się od kilku miesięcy dolegliwości dysurycznych i okresowego krwiomoczu makroskopowego. Na podstawie badania fizykalnego i urografii stwierdzono duży guz, wychodzący prawdopodobnie z gruczołu krokowego oraz brak czynności nerki prawej. Chorego przeniesiono do Kliniki Urologii AM w Łodzi (nr hist. chor. 9455/85 i 12505/85), gdzie wykonano tomografię komputerową i stwierdzono: gruczoł krokowy znacznie powiększony, centralna część gruczołu o budowie torbielowatej i nieregu-gularnych zarysach wpukla się i nacieka tylną ścianę pęcherza moczowego. Tylna ściana pęcherza jest pogrubiała i ma nieregularne zarysy. Nie można wyodrębnić wyraźnych granic między wymienionymi narządami. Prostnica i tkanka okołoprost-nicza niezmienione. Nerka prawa szczątkowa, naczynia nerki bardzo wąskie (ryc. 1).
Chorego z podejrzeniem mięsaka gruczołu krokowego zakwalifikowano do diagnostycznej elektroresekcji przezcewkowej guza. Po wprowadzeniu elektroresektora stwierdzono, położony w prawej okolicy trójkąta pęcherzowego, guz wielkości piłki tenisowej z obrzękiem groniastym, wpuklający się do światła pęcherza. Ujście lewego moczowodu położone prawidłowo. Po stronie prawej ujście moczowodu niewidoczne. Na szczycie guza stwierdzono niewielki otwór prowadzący do jamy wypełnionej płynem o pojemności około 150 ml. Podejrzewając uchyłek pęcherza wprowadzono elektroresektoskop do światła uchyłka i pętlą elektroresektora wycięto przedmą ścianę stwarzając szerokie połączenie jamy z wnętrzem pęcherza. Materiał tkankowy wysłano do badania histopatologicznego. Wynik badania: Cystitis interstitialis (Nr 29935). Chorego wypisano do domu. Po 3-ch tygodniach wykonano ponownie cystoskopię i stwierdzono w dnie jamy ziejący otwór będący ujściem prawego moczowodu. Wykonano ureteroskopię cystoskopem dziecięcym 11,5 Charr., na głębokość około 8 cm. Na podstawie całości wykonanych badań i operacji rozpoznano u chorego olbrzymich rozmiarów ureterocele. W drugim etapie usunięto choremu prawą nerkę z moczowodem. Śródoperacyjnie stwierdzono, że nerka jest mała, dysplastyczna, a moczowód wąski w górnym odcinku zarośnięty. W 12-tej dobie po operacji wypisano chorego do domu. Kontrolne badanie komputerowe wykazało w miejscu istniejącego poprzednio ureterocele naddatek cieniowy (ryc. 2).
Chorego przedstawiamy ze względu na duże trudności diagnostyczne przedoperacyjne z powodu wątpliwego wyniku badań tomografią komputerową.
piśmiennictwo
- 1. Borówka A., Krzeski T., Wieteska A., Judycki J.: Leczenie operacyjne ekto-
- picznej torbieli ujścia moczowodowego. Przeg. Lek., 1984, 7, 479. ? 2. Brock W. A.,
- Kaplan G.W.: Ectopic ureteroceles in children. J. Urol., 1978, 119, 800. ? 3. Calda-
- mone A. A.: Ureteroceles in children ? follow up of management with upper tract
- approach. J. Urol., 1984, 131, 1130. ? 4. Friedlander J.: Ocena operacyjnego lecze
- nia ureterocele. Urol. Pol., 1980, 33, 121. ? 5. Kaliciński Z., Kansy J., Joszt W.,
- Smigielski M., Pardzyński W.: Wyniki leczenia operacyjnego torbieli ujścia moczo
- wodu u dzieci. Urol. Pol., 1982, 35, 17. ? 6. Krzeski T.: Urologia dziecięca. PZWL,
- Warszawa, 1985, 62. ? 7. Polikowski B., Kostuch B.: Torbiel pęcherzyka nasien
- nego przyczyną zatrzymania moczu. Pol. Przeg. Chir., 1969, 41, 1203. ? 8. Sztaba R.,
- Korcz J.: Problemy chirurgicznego leczenia ureterocele u dzieci. Pol. Przeg. Chir.,
- 1963, 10 a, 1177. ? 9. Tanagho E. A.: Anatomy and management of ureteroceles. J.
- Urol., 1972, 107, 729. ? 10. Wesołowski S.: Urologia. PZWL, Warszawa, 1959, t. I,
- 814, t. II, 70, 71.
- 11. Winer R. D.: Transurethral treatment of ureteroceles. Brit. J. Urol., 1972,
- 44, 207.
|