PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

CIAŁA OBCE PRZYCZYNĄ POWSTAWANIA KAMIENI NERKOWYCH
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1987/40/3.

autorzy

Andrzej Noga, Krzysztof Bar
Z I Katedry i Kliniki Urologii Śl AM w Katowicach Kierownik Katedry i Kliniki: prof. dr bab. n. med. A. Szkodny

streszczenie

Przedstawiono dwóch chorych, u których ciała obce w układzie kielichowo-miedniczkowym nerki były przyczyną powstania kamieni.

Kamica nerkowa może być schorzeniem pierwotnym, następstwem za­burzeń metabolicznych bądź wtórnym z powodu przeszkody w odpływie moczu lub przewlekłego zakażenia. Rzadką przyczyną powstania kamieni nerkowych są ciała obce tkwiące w nerce. W piśmiennictwie nam dos­tępnym nie spotkaliśmy się z doniesieniami na ten temat. W pracy przed­stawiamy dwóch chorych, u których przyczyną powstania kamieni nerko­wych były ciała obce.

OPIS PRZYPADKÓW

Przypadek 1. Chora B. E., 1. 31 '(nr hist. chor. 2905/84) przyjęte do Kliniki Urologii dnia 03. 12. 84 r. z powodu nasilających się bólów w lewej okolicy lędź­wiowej, które trwały od 4 lat. W 1977 roku u chorej wykonano operację plastyczną sposobem Culpa z powodu podmiedniczkowego zwężenia moczowodu lewego (ope­rację wykonano w terenowym oddziale urologicznym). Urografia wykonana kilka dni przed przyjęciem do klinika wykazała: po stronie lewej na wysokości L3 i L3?L4 obecność dwóch cieni uwapnionych o wymiarach 42X5 mm i 10X8 mm. Układ kielichowo-miedniczkowy wykazał duży zastój ze znacznym poszerzeniem kielichów. Uwapnione cienie rzutowały się na miedniczkę i dolny kielich. Po stronie prawej nerka bez zmian. Wyniki badań laboratoryjnych nie odbiegały od normy, jedynie w analizie moczu stwierdzono znacznego stopnia ropomocz. Operację wykonano 05. 12. 1984 r. Odsłonięto nerkę, a następnie miedniczkę. Po jej nacięciu uchwycono kleszczykami Randalla kamień, który jak się okazało był utworzony na nylonowej nici. Podczas pociągania nici napotykano na opór, po pokonaniu którego wydobyto najpierw mniejszy złóg, a następnie drugi większy, który utkwił w dolnym kie­lichu i był utworzony na drugiej nitce. Obie nici były związane dalszymi końcami (ryc. 1).

Drożność połączenia miedniczkowo-moczowodowego i moczowodu była dobra. Przebieg pooperacyjny bez powikłań. Chorą wypisano w 10 dobie po operacji.

Przypadek 2. Chory G. K., 1. 43 (nr hist. chor. 1391/86) przyjęty do Kliniki Urologii 31.05.86 r. w celu operacyjnego usunięcia kamienia z górnego kielicha nerki lewej. Chory od 2 lat odczuwał bóle w lewym podbrzuszu. Skarżył się na częstomocz. Poza tym leczył się z powodu dyskopatii lędźwiowej. Zdjęcie przeglą­dowe wykazało na wysokości L1 cień uwapniony 1,5X2 cm, od którego odchodził drugi ceń dobrze wysycony wielkości 3 cm X 0,1 om. Urografia wykazała poszerzenie górnego kielicha nerki lewej. Poza tym urogramy bez zmian. Wyniki badań labora­toryjnych nie odbiegały od normy, jedynie badanie moczu wykazywało ropomocz o znacznym nasileniu. Operację wykonano 10. 06. 86 r., która polegała na resekcji górnego bieguna nerki lewej. W usuniętym biegunie nerki stwierdzono kamień, w obrębie którego utkwiła igła krawiecka dł. 5 cm (ryc. 2). Przebieg pooperacyjny bez powikłań. Chory wypisany w 11 dobie po operacji.

OMÓWIENIE

U pierwszej chorej, mimo znajomości faktu przebycia przez nią ope­racji plastycznej w 1977 roku nie wzięliśmy pod uwagę możliwości po­zostania ciała obcego w układzie kielichowo miedniczkowym.

U drugiego chorego wywiad nie wyjaśnił czasu ani okoliczności w jaki sposób igła dostała się do nerki. Badania kontrolne u obu chorych nie ujawniły odchyleń od normy w badaniach laboratoryjnych, a urografie wykazały ustąpienie zastoju w górnych drogach moczowych.