PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

SPRAWOZDANIE Z 7 KONGRESU EUROPEJSKIEGO TOWARZYSTWA UROLOGICZNEGO
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1987/40/3.

autorzy

Zbigniew Wolski
Z Kliniki Urologii AM w Warszawie Kierownik: prof. zw. dr hab. med. T. Krzeski

7 Kongres Europejskiego Towarzystwa Urologicznego odbył się w Budapeszcie w dniach od 26 do 28 czerwca 1986 roku.

W Kongresie uczestniczyło z Polski 22 urologów, którzy przedstawili 15 refera­tów, 4 plakaty i jeden film. W trakcie trwania Kongresu odbyły się 33 sesje nau­kowe, w tym 2 plakatowe i 8 filmowych, które poprzedziły 2 sesje szkoleniowe. ,

Głównymi tematami Kongresu były:

1.przezskórne usuwanie kamieni nerkowych oraz ich rozbijanie pozaustrojowe przy pomocy fal uderzeniowych,

2.leczenie raka stercza,

3.leczenie raka pęcherza moczowego,

4.urologia dziecięca,

5.urologia doświadczalna.

Oficjalne otwarcie Kongresu poprzedziły sesje szkoleniowe poświęcone impo­tencji męskiej oraz nowoczesnym, nieinwazyjnym metodom leczenia kamicy na­rządów układu moczowego.

7 Kongres ETU potwierdził dalszy rozwój nieinwazyjnych metod usuwania ka­mieni. Wiodące w świecie ośrodki urologiczne leczą tymi metodami około 95,0P/o chorych na kamicę moczową. Endourologia oraz pozaustrojowe rozbijanie kamieni przy pomocy fali uderzeniowej zrewolucjonizowały leczenie kamicy układu na­rządów moczowych, zastąpiły bowiem klasyczne, operacyjne metody jej leczenia.

Przezskórna nefroskopia, wsteczna Ureteroskopia z ultradźwiękową i elektro­hydrauliczną dezintegracją kamieni jest w stanie leczyć skutecznie około 60,0% chorych z kamicą układu narządów moczowych, zaś pozaustrojowe rozbijanie ka­mieni przy pomocy fali uderzeniowej u 70,0%. Skojarzenie obu tych metod pozwala skutecznie leczyć około 90,0% chorych na kamicę moczową. Metody operacyjne zarezerwowano jedynie dla leczenia ciężkiej kamicy odlewowej, oraz dla chorych, u których istnieją przeciwwskazania do zastosowania zabiegów przezskórnych lub pozaustrojowych.

Powikłania leczy się najczęściej zachowawczo. Są nimi krwiaki śródnerkowe, podtorebkowe oraz okołonerkowe, występujące u około 1,0% chorych. O bezpie­czeństwie tych metod świadczyły doniesienia o leczeniu chorych z kamicą jedynej nerki. W latach 1980?1985 wykonano na całym świecie już około 50 tys. zabiegów pozaustrojowego kruszenia kamieni w 80 ośrodkach urologicznych.

Oceniając 3 sesje Kongresu poświęcone w całości wymienionym sposobom le­czenia kamicy należy podkreślić, że obecnie, bez nowoczesnej aparatury medycznej w postaci zestawów do przezskórnego kruszenia kamieni oraz aparatów do ich pozaustrojowego rozbijania, nie jest możliwe nowoczesne, skuteczne leczenie ka­micy układu narządów moczowych. W związku z wprowadzeniem tych metod le­czenia wynikła potrzeba opracowania nowej klasyfikacji kamicy. Najprostszą wpro­wadził Rocco z Mediolanu. Uwzględnia ona wielkość i umiejscowienie kamieni ? C, stan dróg wyprowadzających mocz ? E, oraz czyność miąższu nerkowego ? P. Klasyfikacja ta pozwala dokładnie ustalić wskazania do właściwego wyboru metody i ocenić wyniki leczenia. Operacyjne leczenie kamicy nerkowej wskazane jest w sta­dium C4?C5 i P2?P3.

W sesji poświęconej leczeniu raka stercza przedstawiono liczne referaty doty­czące leczenia analogami LH?RH oraz antyandrogenami. Leczenie analogami LH? RH pod postacią zoladexu, suprefactu oraz antyandrogenem flutamid, zwłaszcza w połączeniu z orchiektomią, stanowi obecnie istotny postęp w leczeniu chorych na raka stercza, dając 60,0?80,0% długotrwałych remisji. Szczególnie ciekawą była sesja poświęcona w całości leczeniu nowym antyandrogenem firmy Schering o naz­wie flutamide. Jest to syntetyczny, nie steroidowy antyandrogen. Flutamide działa przez blokowanie receptorów antyandrogenowych w gruczole krokowym, nie obni­żając poziomu testosteronu w surowicy krwi. Ma to szczególne znaczenie dla ak­tywności seksualnej leczonych mężczyzn, Lek ten można kojarzyć z analogami LH?RH oraz usunięciem jąder. Przedstawiono również ,prace dotyczące skutecznoś­ci flutamidu w leczeniu chorych z gruczolakiem stercza. W leczeniu chorych z ra­kiem stercza zastosowano z powodzeniem lek, używany dotychczas w leczeniu grzy­bicy, o nazwie ketoconazole. Lek ten powoduje obniżenie poziomu testosteronu w surowicy krwi chorych. Jego ujemną stroną jest dość częste, bo u 20,0% cho­rych występowanie nietolerancji. W sesji tej dr med. J. Szymanowski przedstawił referat oceniający wyniki leczenia chorych z rakiem stercza samymi estrogenami oraz estrogenami z bromokryptyną. Stwierdził niższe poziomy cholesterolu i beta-lipoproteidów u chorych leczonych Stilbestrolem z bromokryptyną, co może obniżyć ryzyko towarzyszące podwyższeniu lipidów. Doc. B. Stawarz zastosował w leczeniu raka stercza u chorych z rakiem T3?T4 Nx M1-2 hypertermię przez miejscowe działanie mikrofal o częstości 2450 MHz uzyskując w guzie temperaturę 44°C. Remisję całkowitą choroby obserwowano u 2, a częściową u 5 chorych.

Wśród tematów omawiających choroby cewki moczowej zwróciło uwagę spo­strzeżenie, dotyczące możliwości powstania zwężeń cewki moczowej u chorych cewnikowanych z hypotonią powstałą np. w trakcie operacji na otwartym sercu.

Nowe postępowanie operacyjne w leczeniu priapizmu polega na płukaniu ciał jamistych prącia przez nakłucia przezskórne i podawanie do nich leków alfami-metycznych. W sesji tej doc. L. Jeromin przedstawił własne doświadczenia w le­czeniu endoskopowym zwężeń cewki moczowej.

Kolejny temat Kongresu dotyczył nowych metod leczenia raka pęcherza mo­czowego promieniami laserowymi i chemioterapią. Efekt leczniczy promieniami la­serowymi polega nie tylko na całkowitym zniszczeniu guza, lecz także na zamknię­ciu naczyń limfatycznych ściany pęcherza. Porównując wyniki leczenia guzów pę­cherza laserem z przezcewkową elektroresekcją i elektrokoagulacją stwierdzono znamienne obniżenie częstości występowania nawrotów po zastosowaniu lasera. Chemioterapia przed- i pooperacyjna znalazła zastosowanie jako leczenie wspoma­gające przezcewkową elektroresekcję, częściową resekcję oraz cystektomię. Najczęściej jest to terapia kilkulekowa w skład której wchodzą: cisplastyna, doxoru-bicyna, vinblastyna i metotreksat. Krótkie okresy obserwacji oraz mała liczba cho­rych po tego rodzaju skojarzonym leczeniu raka pęcherza, jak i różne stopnie za­awansowania nowotworów nie pozwalają jeszcze na dokładną ocenę wyników. W jednej z sesji plakatowych przedstawiono wynikli leczenia powierzchownych gu­zów pęcherza chemioterapią śródpęcherzową. Wlewki z adriblastyny, tiotepa, mi­tomycyny, zmniejszają częstość nawrotów guzów pęcherza.

W licznych doniesieniach przedstawiono też korzystne działanie wlewek dopęche­rzowych szczepionki BCG. Stwierdzono bowiem, iż szczepionka BCG w dawkach 150 mg, lub 300 mg, w dwuletnim leczeniu cyklicznym, działa korzystniej w za­pobieganiu nawrotom guzów pęcherza niż adriblastyna. Lecząc tą metodą należy jednak liczyć się z możliwością wystąpienia powikłań pod postacią zapaleń gruź­liczych najądrzy, gruczołu krokowego, pęcherza, wątroby, a nawet zmian płuc­nych.

Nowym, skutecznym sposobem leczenia impotencji męskiej okazało się wstrzy­kiwanie przez samego chorego do ciał jamistych prącia papaweryny w dawce 30 do 50 mg. Uzyskano również korzystne wyniki lecznicze u mężczyzn z impotencją i podwyższonym poziomem prolaktyny w surowicy krwi podając bromokryptynę.

Sesji plakatowej oceniającej leczenie guzów nerek współprzewodniczył prof. J. Zieliński członek zarządu Europejskiego Towarzystwa Urologicznego. Coraz częś­ciej przedstawia się, jako skuteczne sposoby leczenia obustronnych nowotworów nerek lub nerki jedynej, częściowo wycięcie nerki lub selektywną embolizację. Vela--Navarrete z Hiszpanii opisał nową jednostkę chorobową ? torbielowatość zatoki nerkowej, którą mimo postępu w ultrasonografii nadal myli się ze zwyrodnieniem torbielowatym nerek lub lipomatozą zatoki nerkowej. Doc. A. Musierowicz ocenił korzystnie w swojej pracy wyniki nefrektomii przezbrzusznej bez odtwarzania ciągłości otrzewnej ściennej w miejscu po usunię­tej nerce.

W krótkiej, ale bardzo interesującej sesji poświęconej urologii dziecięcej przed­stawiano referaty omawiające głównie dwa tematy ? leczenie operacyjne spo­dziectwa u chłopców oraz leczenie odpływów wstecznych pęcherzowo-moczowodo­wych.

W pierwszym temacie przedstawiono wyniki leczenia operacyjnego spodziectwa z tendencją do wykonywania operacji jednoetapowych. W drugim temacie niezmier­nie interesującym okazał się referat prof. Schulmana z Belgii, opisujący sposób endoskopowego leczenia odpływów pęcherzowo-moczowodowych przy pomocy wstrzykiwania pod podśluzówkowy odcinek moczowodu pasty teflonowej. Wstępne wyniki leczenia 20 dzieci z odpływami różnych stopni były bardzo dobre. Nie stwierdzono w trakcie leczenia ani w okresie pooperacyjnym powikłań związanych z wstrzyknięciem teflonu. W grupie 20 leczonych dzieci wystąpił po 3 miesiącach jeden nawrót odpływu leczony ponownie skutecznie wstrzyknięciem teflonu. Doc. A. Borówka omówił możliwość zastosowania ultrasonografii, zamiast uro­grafii we wczesnej ocenie wyników po operacjach antyrefluksowych.

W specjalnej sesji omówiono prace doświadczalne w urologii. Potwierdzono do­świadczalnie na zwierzętach niekorzystny wpływ ureteroskopii na śródścienny od­cinek moczowodu. Rozszerzanie moczowodu do Nr 12 F powoduje zawsze zmiany włókniste lub odpływ pęcherzowo-moczowodowy. Uzasadnia to poprzednie spostrze­żenia kliniczne i obawy przed rozpowszechnieniem zabiegów endoskopowych na dro­dze wstępującej w kamicy moczowej. W sesji tej dr Z. Wolski przedstawił pracę doświadczalną dotyczącą poszerzenia moczowodu na całej długości, izolowaną, po­zbawioną błony śluzowej pętlą jelita cienkiego. Powstały w ten sposób moczowód Odkrywa się w całości po upływie 8 do 1.0 miesięcy nabłonkiem urotelialnym. niwe­lując w ten sposób wady. jelita związane z obecnością czynnej błony śluzowej jelita.

Wśród kazuistycznych prac z zainteresowaniem spotkało się usunięcie czopu nowotworowego z żyły głównej i przedsionka serca u chorego z nowotworem nerki. w trakcie operacji z użyciem krążenia pozaustrojowego, oraz leczenie urazu nerki selektywną embolizacją. W sesji tej prof. T. Krzeski przedstawił nowy sposób le-czenlia operacyjnego chorych z olbrzymim wodonerczem zespoleniem kielichowo--pęcherzowym.

Podczas sesji filmowych wiole filmów dotyczyło przezskórnego usuwania ka­mieni, potwierdzając wartość metody w leczeniu kamicy. Nowatorska technikę ope­rowania nowotworów nerki przedstawił na filmie B. Dofour z Paryża. Poleca ona na pozaustrojowym wyłuszczeniu guza nerki, ocenie histopatologicznej śródopera­cyjnej doszczętności zabiegu oraz ponownym wszczepieniu nerki ?in situ". Dr W Pypno i doc. M. Kazoń przedstawili film, dotyczący operacji antyrefluksowej me­todą Cohena.

Liczne firmy farmaceutyczne i medyczne prezentowały w czasie trwania Kon­gresu swoje leki i sprzęt. Uwagę uczestników zwróciło wprowadzenie do leczenia nowego chemioterapeutyku o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnym fir­my Hoechst o nazwie tariivid, oraz urządzenia firm Dornier i Technomed do poza­ustrojowego rozbijania kamieni. Francuska firma Technomed przedstawiła urzą­dzenie nowej generacji do pozaustrojowego rozbijania kamieni pod nazwą Sonolith, nie wymagające już współdziałania aparatu rentgenowskiego, ani zanurzania cho­rego w wannie wypełnionej wodą. Firma niemiecka Dornier oferowała natomiast aparaturę sprawdzoną w wielu ośrodkach urologicznych, podczas wielu tysięcy za­biegów, zapowiadając w niedalekiej przyszłości wyprodukowanie nowych, ulep­szonych modeli.

7 Kongres Europejskiego Towarzystwa Urologicznego w Budapeszcie był dla uczestniczących w nim urologów z 37 państw wielce pożyteczną formą wymiany doświadczeń oraz okazją do uzyskania nowych, cennych informacji, służących po­prawie skuteczności leczenia chorych.