PRZERZUT RAKA JASNOKOMÓRKOWEGO DO PĘCHERZA MOCZOWEGO
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1990/43/2.

Najczęstszym miejscem przerzutu raka nerki są płuca, rzadziej kości i wątroba (2, 7). Zdarzają się przerzuty do nerki przeciwnej, mózgu, nadnercza i odległych węzłów chłonnych (3, 4, 5). Opisano pojedyncze obserwacje przerzutów do moczowodu (8), pochwy (6), ściany jelita (1). W dostępnym piśmiennictwie nie spotkaliśmy przerzutu raka jasnoko­mórkowego do pęcherza moczowego.

OPIS PRZYPADKU

Chory S. Z., 1. 64, nr hist. chor. 6642/84 został przyjęty do Kliniki w paździer­niku 1984 r. z powodu utrzymującego się od kilku miesięcy krwiomoczu. Urografia wykonana przed czterema miesiącami (ryc. 1) wykazała prawidłową czynność wydzielniczą obu nerek, układy kielichowo-miedniczkowe i górne odcinki moczowo­dów bez odchyleń od stanu prawidłowego. W rzucie pęcherza po stronie lewej wi­doczny nieregularny ubytek wypełnienia o średnicy ok. 3 cm (ryc. 2). Podczas cystoskopii potwierdzono obecność litego guza wielkości renklody, ruchomego, uszypułowanego, pokrytego rozszerzonymi naczyniami żylnymi, umiejscowionego na lewej ścianie pęcherza. Masywne krwawienie, które wystąpiło w czasie elektroresekcji guza zmusiło do otwarcia pęcherza. Wycięto guz wraz z częścią ściany pę­cherza. W badaniu histopatologicznym preparatu stwierdzono utkanie raka jasno­komórkowego (Zakład Anatomo-Patologii, badanie Nr 99938, wykonał dr n. med. K. Bardadin).

W tej sytuacji ponownie wykonano urografię (ryc. 3), która wykazała rozsu­nięcie i zniekształcenie kielichów i miedniczki nerki lewej, odpowiadające obec­ności nieprawidłowej masy w środkowej części nerki.

W styczniu 1985 r. (wcześniej chory nie wyrażał zgody na operację), po stwier­dzeniu przerzutów w płucach, wykonano lewostronną nefrektomię, stwierdzając śródoperacyjnie naciekanie nowotworowe torebki nerkowej na przedniej powierzch­ni nerki. Podczas tego samego znieczulenia usunięto guz okolicy pachowej prawej wielkości kasztana. W badaniu histopatologicznym obu preparatów stwierdzono raka jasnokomórkowego. W usuniętej części moczowodu (do skrzyżowania z naczy­niami biodrowymi) nie znaleziono komórek nowotworowych. Przebieg poopera­cyjny bez powikłań, chory wypisany w 17 dobie po operacji. Zmarł w lutym 1986 r.

OMÓWIENIE

Przedstawiamy to spostrzeżenie ze względu na nie spotykane miejsce przerzutu raka jasnokomórkowego. Na uwagę zasługuje fakt, iż przy­czyną hospitalizacji i rozpoczęcia leczenia były objawy sugerujące obec­ność guza pęcherza moczowego. Dopiero badanie mikroskopowe skłoniło do powtórnego wykonania urografii, a jej wynik był zaskakująco różny od urografii wykonanej zaledwie przed 5 miesiącami.

1. 1. Ejchman W.; Informacja własna. ? 2. Mc Donald M. W.: Current therapy for renal cell carcinoma. J. Urol., 1982, 127, 211. ? 3. Nagel R., Copel H.: Seltene metastasierung beim Hypernephrom. Z. Urol., 1963, 56, 13. ? 4. Pytel A.: Uber die Bedeutung der pyelorenalen Refluxe bei der metastasierung der Nierentumoren. Z. Urol., 1960, 53, 133. ? 5. Stąpor K.: Przerzut raka nerki do miedniczki strony przeciwnej. Pol. Przeg. Chir., 1976, 38, 10 a, 1267. ? 6. Wiśniewski J., Różniecki M.: Przerzut raka jasnokomórkowego nerki do pochwy. Urol. Pol., 1980, 38, 3, 255. ? 7. Young J. S.: Ureteral implant from renal adenocarcinoma: report of a case and review of the literature. J. Urol., 1967, 98, 661. ? 8. Zieliński J., Luciak M.: Późny przerzut raka jasnokomórkowego do moczowodu. Pol. Przeg. Chir., 1971, 43, 10 a, 1707.