PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne


Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1990/43/4.

autorzy

M. Fall, B. L, Ohlsson, C. A. Carlsson: The neurogenic overactive bladder. Clas­sification based on urodynamics (Nadczynny, neurogenny pęcherz moczowy. Kla­syfikacja oparta na badaniach urodynamicznych). Brit. J. Urol., 1989, 64, 368.

Nadczynność neurogennego pęcherza moczowego może mieć różną przyczynę i rozmaity przebieg, a rozróżnienie poszczególnych odmian może ułatwić leczenie. Dwie grupy są łatwe do rozpoznania, mianowicie 1. wtórna niestabilność wypieracza jako następstwo przeszkody podpęcherzowej lub bólów mikcyjnych oraz 2. hiper-refleksja wypieracza związana z uszkodzeniem centralnego (górnego) neuronu ru­chowego np. w paraplegii po złamaniu kręgu piersiowego. Trudności rozpoznawcze nasuwa natomiast idiopatyczna niestabilność pęcherza (INP) i niehamowany pę­cherz nadczynny {NPN), nieraz są więc niezbędne badania urodynamiczne. INP cechuje się parciem naglącym nieraz z nietrzymaniem moczu, zmniejszoną pojem­nością pęcherza, zachowaniem zdolności przerwania mikcji, ujemnym wynikiem próby z lodowatą wodą i brakiem ogniskowych objawów neurologicznych. NPN utracił zdolność kontrolowania mikcji, czucie pełności pęcherza występuje prze­ważnie przy niewielkim wypełnieniu, a mikcja, niezależna od woli, występuje nie­mal natychmiast potem tak, że potrzebę oddania moczu odczuwa się dopiero pod­czas mikcji będącej w toku. Próba z lodowatą wodą jest dodatnia. Ta postać nad­czynności wypieracza jest znamienna dla starców, występuje też w mózgowych zawałach, krwotokach i guzach. Autorzy stwierdzili w NPN upośledzenie czucia pęcherza w cystograficznej fazie napełniania lub mimowolne moczenie w tej fazie bez uprzedniej potrzeby mikcji. Natomiast w INP czucie pęcherza podczas napeł­niania go było zachowane. TK mózgu wykazała u niektórych chorych z INP cechy zaniku mózgu, m.in. poszerzenie komór mózgowych.

Chorzy z INP odczuwają poprawę po lekach antycholinergicznych, a także po długotrwałym drażnieniu mięśni dna miednicy prądem elektrycznym. W NPN pew­ną poprawę można uzyskać treningiem pęcherza, co nie odnosi skutku w INP, na­tomiast środki antycholinergiczne w NPN nie działają. Jerzy Zieliński M. G, Wyatt, M. J. Stower, P. J. B. Smith, J. B. M. Roberts: Prostatectomy in the over 80-year-old {Usuwanie gruczolaka stercza po 80 roku życia). Brit. J. Urol., 1939, 64, 417.

Skontrolowano wyniki u kolejnych 90 chorych z 2 lat. Wykonano u nich 94 zabiegów, w tym 90 przezcewkowych elektroresekcji, u 11 z nich był to zabieg powtórny. U 18 histologicznie (Stwierdzono raka. Średnio usunięto 24,8 g tkanki. Dwaj chorzy (= 2,7%) zmarli z przyczyn sercowo-naczyniowych wkrótce po za­biegu, pięciu dalszych w ciągu l/2 roku. Mimo wielu powikłań już po 6 ty­godniach 72 chorych (= 80,0%) uważało, że wynik zabiegu był korzystny. W tej grupie chorych wyniki zależą w wysokim stopniu od dokładnej przedoperacyjnej oceny internistycznej. Zdaniem autorów wyłączyć należy od zabiegu chorych w sta­nach pomrocznych oraz z nietrzymaniem stolca. Jerzy Zieliński J. Ekman, W. Munssen, L. Nyberg: Absorption of drug from continent coecal re-servoir for urine (Wchłanianie leków ze szczelnego kątniczego zbiornika moczu). Brit. J. Urol., 1989, 64, 412. U 3 chorych skontrolowano zawartość digoksyny, teofiliny i terbutaliny w su­rowicy krwi i w moczu w ciągu doby po wprowadzeniu tych środków do kątni-czego zbiornika moczu. Wchłania się wyłącznie teofilina w ilości około 50,0%. To samo dotyczy metotreksatu.

Jerzy Zieliński