SPRAWOZDANIE Z 6 KONGRESU WĘGIERSKIEGO TOWARZYSTWA UROLOGICZNEGO W PECS (29 VI ? 2 VII 1983)
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1984/37/2.

Zjazd Urologów Węgierskich odbywa się co 4 Lata. Tegoroczny zgromadził po-nad 200 uczestników. Licznie reprezentowani byli urolodzy niemieccy tak z NRD jak i z RFN. Z Polski przybyli: prof. Irena Krzeska, prof. Tadeusz Krzeski, prof. Stefan Wesołowski, prof. Jerzy Zieliński, doc. Andrzej Borówka, doc. Eugeniusz Miękoś, doc. Mirosław Kazoń, dr Stanisław Graniewski, dr Albin Bandurski, dr Alojzy Witeska, dr Duda.

Zjazd, zorganizowany w salach Uniwersytetu, obradował nad następującymi zagadnieniami: guzy jąder, elektroresekcja przezcewkowa, kamica nerkowa, za­chowawcze leczenie guzów pęcherza moczowego, urodynamika, nietrzymanie mo­czu, odpływy, guzy nerek, niepłodność, zakażenia dróg moczowych oraz diagno­styka nieinwazyjna w urologii.

Poza wystąpieniami referatowymi zorganizowano pokazy filmów naukowych i wystawę plakatów (postara). Językami obrad były: węgierski, angielski, niemiec­ki i rosyjski bez tłumaczeń.

Guzy jąder. Ultrasonografia pozwala łatwiej rozpoznać guz jądra u chorego z wodniakiem jądra, umożliwia też wykrywanie przerzutów w pozaotrzewnowych węzłach chłonnych. W diagnostyce i prognozowaniu guzów jądra wielkie znacze­nie ma oznaczanie alfa-feto proteiny we krwi. W leczeniu guzów nienasieniakowa-tych jądra stosuje się limfadenektomię, nawet z dostępu przezpiersiowo-zaotrzew-owego. Powszechnie stosuje się terapię trójlejkową winoblasitinę, bleomycynę i lyo-viac, ewentualnie cis-platynę. (Powszechnie uważa się leczenie guzów jąder za dzia­łanie interdyscyplinarne w zespole złożonym z urologa, patologa, onkologa, radio­terapeuty oraz chemioterapeuty.

Kamica nerkowa. Nowości techniczne przyniosły postęp w leczeniu kamicy nerkowej. Dzięki zastosowaniu ultradźwięków można śródoperacyjnie oznaczyć pola beznaczyniowe i przeprowadzić bezkrwawe cięcia miąższu. W ten sposób można uniknąć zaciskania szypuły naczyniowej i oziębiania nerki. Do zespalania miąższu nerkowego urolodzy austriaccy używają kleju fibrynowego. Coraz liczniejsze są doniesienia o wydobywaniu z nerki lub kruszeniu w miedniczce nerkowej kamieni przy pomocy przeskórnej przetoki nerkowej, której kanał rozszerza się aż do kalibru cystoskopu lub litotryptora.

Schmiedt i Chaussy z Monachium przedstawili film o kruszeniu przy pomocy fal ultradźwiękowych kamieni nerkowych i moczowodowych. Zabieg odbywa się w znieczulaniu zewnątrzoponowym przez zanurzenie chorego w specjalnej wannie. Dotychczas skruszono ponad 500 kamieni, w tym mnogie i zakażone. Autorzy są­dzą, że w przyszłości można będzie kruszyć ponad 50,0°/o wszystkich kamieni ner­kowych i w górnym odcinku moczowodu. Do kruszenia w wannie nie kwalifikują się chorzy z kamieniami koralowatymi i z kamieniami w zwężonym moczowodzie.

W Klinice Urologicznej w Aachen usunięto w latach 1976?83 kamienie z moczowodu przy pomocy pętli Zeissa u 615 chorych. Tylko około 5,0% kamieni moczowodowych usuwa się w tej klinice przez ureterolitotomię.

Elektroresekcja przezcewkowa. Jest szeroko stosowana zarówno w leczeniu gruczolaka i raka gruczołu krokowego oraz guzów pęcherza moczowego. Bardzo interesujące były filmy naukowe o,raz wystawa plakatów, ciągle niepopularnych na naszych zjazdach. Zarówno filmy, jak i plakaty łatwiej można zapamiętać, niż większość referatów, można do nich wracać i je komentować.

Wystąpienia Polaków. Doc. Borówka przedstawił własne doświadczenia w ope­racyjnym leczeniu ektopia ureterocele (referat Borówki, Krzeskiego i Witeski), a dr Graniewski przedstawił referat pt. ?Megacalicosin" (autorzy referatu Krzeska, Krzeski, Witeska i Graniewski). Doc. Kazoń przedstawił własne doświadczania w leczeniu powierzchownych guzów pęcherza wlewkami adriblastyny (autorzy Ka­zoń i Klimowicz).

Prof. Zieliński omówił wieloletnie obserwacje ostrej, cukrzycowej martwicy brodawek nerkowych. Własnym doświadczeniem w leczeniu guzów nerek podzielił się dr Bandurski.

W schemacie postępowania z chorymi na raka stercza podstawę stanowi roz­poznanie histopatologiczne z określeniem stopnia złośliwości i (klasyfikacja kli­niczna. Możliwości lecznicze są następujące: radykalna chirurgia, leczenie hor­monalne, leczenie promieniami, implantacja I125, chemioterapia. W Klinice Mayo wykonuje się radykalną prostatektomię. Podano wyniki leczenia i 10-letnie prze-życie u 562 chorych po radykalnej prostatektomii.

Wielu zwolenników na ureterosigmoideostomia u tych chorych, którzy nie są leczeni napromienianiem. Na ogół szerzej jednak 'niż w Polsce stosuje się odpro­wadzenie moczu przy pomocy wstawki jelitowej (operacja Brickera, operacja Mog-ga).

Węgrzy przyjmowali nas bardzo gościnnie i zapewnili bogaty program towa­rzyski. Ogólnie Zjazd w Pecs należy ocenić bardzo wysoko.