PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

WSPOMNIENIE POŚMIERTNE - ANNA GOSTYŃSKA
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1985/38/2.

autorzy

Andrzej Musierowicz

Lek. Anna Gostyńska (22. 12. 1906?15. 8. 1984) urodziła się w Łodzi, gdzie otrzymała świa­dectwo dojrzałości w 1924 r. po ukończeniu Gim­nazjum im. Sobolewskiej-Konopczyńskiej. W la­tach 1924?1926 studiowała na Wydziale Histo­rycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krako­wie. Naukę przerwała ze względów rodzinnych. W 1931 r. rozpoczęła ponownie studia na Wydzia­le Lekarskim Uniwersytetu w Warszawie, uzys­kując w 1931 r. dyplom lekarza. W czasie stu­diów pracowała w Poradni dla Dzieci Robotni­czego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci oraz w Zak­ładzie Fizjologii pod kierunkiem prof. dr Wie-rzuchowskiego.

Pracę lekarską rozpoczęła w Szpitalu Sw. Du-cha w Warszawie w charakterze asystenta, naj­pierw w oddziale chorób wewnętrznych, a w latach 1940?1945 w oddzia­le chirurgiczno-urologicznym tego Szpitala, prowadzonym przez znanego warszawskiego urologa dr Stefana Czubalskiego. Równocześnie pełniła obowiązki lekarza administracyjnego tegoż Szpitala. Niezależnie od za­trudnienia w Szpitalu, pracowała stale w lecznictwie otwartym, kolejno jako lekarz domowy, zakładowy i specjalista urolog. Od 1961 r. do 1977 r., to jest do przejścia na emeryturę, pracowała na stanowisku star­szego asystenta oddziału urologicznego Szpitala Wolskiego w Warszawie. Lekarz Anna Gostyńska, pomimo przejścia na zasłużony odpoczynek, nadal uprawiała umiłowany zawód, pracując aż do śmierci w ambulato­rium przyszpitalnym. Jej działalność w administracji służby zdrowia wy­maga osobnego omówienia.

W Szpitalu Sw. Ducha przy ul. Elektoralnej, kierowała pracą Szpi­tala jako lekarz administracyjny podczas oblężenia Warszawy w 1939 roku. Kilkakrotne likwidacje Szpitala przez okupanta zmuszały Ją do organizowania go wciąż od nowa w różnych punktach stolicy, a mia­nowicie: w gmachu sądów przy ul. Leszno, przy ul. Dworskiej, Jagiel­lońskiej, w Ujazdowie oraz w Konstancinie. Zdaje w tym okresie egza­min ze swego wielkiego talentu organizacyjnego, hartu ducha, patriotyz­mu, odwagi i poświęcenia dla innych.

W 1945 r. powołano Ją do pracy w Resorcie Zdrowia, gdzie zajmo­wała szereg odpowiedzialnych stanowisk, do Kierownika Wydziału Zdro­wia Prezydium Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy włącznie. Przez 15 lat brała czynny udział w odbudowie, a następnie rozbudowie szpitalnictwa warszawskiego, mając z tego tytułu ogromne zasługi dla Miasta i jego mieszkańców. W tym okresie daje się jeszcze raz poznać jako świetny, pełen twórczej inicjatywy organizator. W okresie działal­ności w Resorcie brała udział w pracach nad rozwojem szpitalnictwa nie tylko w Kraju. Świadczy o tym Jej czynny udział w międzynarodowych zjazdach poświęconych problematyce szpitalnictwa: w 1956 r. w Buł­garii, w 1958 r. w Wielkiej Brytanii i w Belgii, w 1959 r. w NRD. Przez wiele lat była czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Urologicznego, a szczególnie jego Oddziału Warszawskiego. Brała udział w organizowaniu i uczestniczyła czynnie w zjazdach, sympozjach i posie­dzeniach naukowych. Była współautorką kilku ogłoszonych drukiem prac naukowych. W uznaniu Jej zasług odznaczono Ją: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, Medalem Dzie­sięciolecia PRL, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Odznaką Zasłużonego Lekarza Polski Ludowej.

Lekarz Anna Gostyńska całe Swoje życie ofiarowała bez reszty cier­piącym i chorym. Była człowiekiem pogodnym, skromnym, o niepowta­rzalnej osobowości, o miłym i ujmującym sposobie bycia. Była niezwykle wnikliwym, troskliwym i sumiennym lekarzem, kochanym przez cho­rych i lubianym przez współpracowników. Odszedł od nas prawy, szla­chetny Człowiek, wspaniały lekarz, nestor urologów warszawskich, świet­ny administrator i organizator Służby Zdrowia. Osoba, która powinna stać się wzorem do naśladowania dla młodych pokoleń lekarskich, pozo­stanie w pamięci szerokiego grona przyjaciół, współpracowników i cho­rych.

piśmiennictwo

  1. 1. Dackiewicz J., Gostyńska A.: Niektóre zasady postępowania z cho­rymi po urazie rdzenia kręgowego. Pamiętnik X Zjazdu Naukowego PTU., Szczecin, 1966, 219. ? 2. Gostyńska A., Dackiewicz J.: Ważniejsze as­pekty opieki ogólnej i urologicznej nad chorym z porażeniem rdzenia kręgowego, w książce ?Kompensacja czynności rdzenia kręgowego". PZWL., Warszawa, 1968, 131. ? 3. Gostyńska A., Dackiewicz J., Sądec­ki S., Gorbaczewski K.: Elementy rehabilitacji fizycznej i psychicznej w oddziale urologicznym. Pamiętnik XI Zjazdu Naukowego PTU., Łódź, 1968, 347.