PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

SPRAWOZDANIE Z VII ŚWIATOWEGO KONGRESU VIDEOUROLOGII 17-20.06.1995 r. TAIPEI (TAJWAN)
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1995/48/4.

autorzy

Eugeniusz Miękoś
Z Kliniki Urologii Instytutu Chirurgii Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. E. Miękoś.

VII Światowy Kongres Videourologii obradował w dniach 17-20 czerwca 1995 r. w Taipei na Tajwanie i zorganizowany został przez Towarzystwo Urologiczne Demokratycznej Repu- bliki Chin.


Miejsce obrad: Centralny Szpital Weteranów w Taipei, Shih-Pai Road 201. Oficjalnym językiem był angielski. Wszyscy zagraniczni uczestnicy musieli posiadać wizę i byli zakwate- rowani w jednym hotelu Grand Hotel.


W Kongresie uczestniczyło 300 urologów w tym około 150 z innych państw: USA, Francji, Anglii, Niemiec, Korei, Indii, Australii… Byłem jedynym uczestnikiem z Polski. Główne tematy obrad: endourologia, onkologia, laparoskopia, impotencja, urodynamika.


Prace prezentowane były w sesjach plenarnych, video i plakatowych. Łącznie zakwalifikowa- no do prezentacji około 30 firm, głównie amerykańskich, japońskich i koreańskich.


W dniu 18.06.1995 r. w sesji nt. leczenia gruczolaka stercza prezentowano 7 prac: Chih- Kuarg-Liu i wsp. z Tajwanu przedstawili wyniki leczenia gruczolaka stercza przy użyciu lasera śrómiąższowego u 27 chorych. Stosowali temp. 80-90°C przez 5 do 10 minut. Badania po 6 tygodniach wykazały dobre wyniki. Autorzy stwierdzili, że laser śródmiąższowy może być sto- sowany w warunkach ambulatoryjnych, a zabieg wykonany w znieczuleniu miejscowym. R.Babayon i wsp. z Bostonu przedstawili wyniki leczenia chorych na gruczolaka stercza na drodze przezcewkowej waporyzacji (TUVP) przy użyciu walca – elektrody (Vaportrode – Cir- con ACMI) stosując energię 300 Wat. W następstwie wyparowania tkanki gruczolaka powstaje jama, a za nią warstwa skoagulowanych tkanek. Odwrotnie do lasera energia cieplna wytwarza- na przez Vaportrode przenika przez wcześniej zwaporyzowane tkanki. Autorzy przedstawili wyniki leczenia u 40 chorych. U większości chorych cewniki usuwano w drugiej, trzeciej dobie.


Nie stwierdzono znacznego krwawienia, objawów zespołu poresekcyjnego jak po TURP. Więk- szość chorych wypisano do domu bez cewnika następnego dnia.


Tą samą technikę stosowali Kuang-Chen i R.Babayon u 6 świń w celu oceny zmian patolo- gicznych w następstwie zabiegu. Torebka stercza naczynia i tkanki okołosterczowe, mięśniów- ka odbytnicy oraz nerwy wokół prostaty nic wykazały zmian patologicznych. Autorzy wykazali, że TUVP powoduje mniejsze krwawienie, konieczność krótszego utrzymywania cewnika, krót- ki pobyt w szpitalu, mniejsze objawy poresekcyjne, niski koszt leczenia. W ciągu 30 minut można usunąć 35 g tkanki gruczolaka.


Badania wstępne autorów wykazały, że TUVP jest bezpiecznąi tanią metodą leczenia gru- czolaka stercza.


Tę samąmetodę w leczeniu gruczolaka stercza stosowali D.Kessaris i wsp. z USA. Wszyscy autorzy stosowali Vaportrode, Circon ACMI.


Wiele prac poświęcono ablacji gruczolaka stercza energiąlaserową(ELAP). P.Rao i wsp. z Anglii i Chin-Kuang-Liu i wsp. z Tajwanu stosowali śródmiąższowątennokoagulację laserem. Autorzy u 27 chorych z gruczolakiem stercza wprowadzili włókno laserowe przez cystoskop do wnętrza tkanki gruczolaka i stosowali temp. 80-90°C przez 5-10 minut. Autorzy uważają, że metodę tę można z powodzeniem stosować ambulatoryjnie w miejscowym znieczuleniu. Sung Won Kwon i wsp. z Seulu z powodzeniem wykonali ablację laserową gruczolaka stercza u 50 chorych pod kontrolątoru wizyjnego.


H.Tazaki i wsp. z Japonii podali kryteria kwalifikowania chorych na gruczolaka stercza do różnych metod leczenia zabiegowego. Autorzy do trzech metod leczenia termoterapii mikrofa- lowej aparatem Prostatron, wysoko zogniskowaną energią ultradźwiękową aparatem Sana- blate i ablacją igłową (TUNA) kwalifikowano choiych z gruczolakiem wielkości 20 do 50 cm3, średnim przepływem 8 ml/sek, i zaleganiem nie przekraczającym 300 ml.


Do ablacji gruczolaka stercza energią laserową i TURP kwalifikowano choiych z gruczola- kiem powyżej 40 cm3. Te nowe, mało inwazyjne metody leczenia gruczolaka stercza wykazały 65%75% spadek IPSS, natomiast nie wzrastały tak drastycznie inne parametry. Jednakże 0 15% chorych leczonych tymi nowoczesnymi metodami wraca do ponownego leczenia. U cho- rych leczonych energią laserową IPSS spada wciągu 3 miesięcy. Jednak po 6-12 miesiącach chorzy mają narastające trudności w oddawaniu moczu, a 20 do 25% z tej grupy leczonych laserem zostali poddani TURP.


Chih-Kuang-Liu i wsp. z Tajwanu przedstawili wyniki przezcewkowej Nd-YAG-termote- rapii u 57 chorych z gruczolakiem stercza. Zabieg prowadzono bez znieczulenia przy tempe- raturze wewnątrz cewki do 40°C, a temperatura ściany odbytnicy do 42°C przez 40 min. Oce- na subiektywnych i obiektywnych parametrów w okresie 6-12 miesięcy wykazała u 52 cho- rych (77,6%) zadawalające wyniki.


Wen-Kai-Lee i wsp. z Tajwanu przeprowadzili laserową ablację gruczolaka stercza przy użyciu kontaktowych i niekontaktowych włókien laserowych. U 108 choiych światło laserowe generatora Nd-YAG 1064 nanometrów doprowadzono dwoma typami włókien: niekontakto- wymi i kontaktowymi. Poddano ocenie uzyskane wyniki dla każdego rodzaju włókien. Sung-Won-Kwon i wsp. z Korei Płd. zastosowali VLAP u 60 chorych z gruczolakiem ster- cza. U większości choiych uzyskano zadawalające wyniki przy minimalnym ryzyku operacyj- nym.


Chirurgia laparoskopowa w urologii zdecydowanie przewyższała inne tematy 7 Kongresu Videourologii. Demonstrowano techniki laparoskopowych adrenalektomii: Kirkali Z. i wsp. z Turcji, Allen W. Chiu i wsp. z Taipei, Po-Hui Chiang i wsp., laparoskopowych nefrektomii: W.Starki i wsp. zAustrii, K.Suzuki i wsp. z Japonii w tym u 7 chorych z guzami nerek, Min- Hua Zheng i wsp. Shih-Chieh i wsp. z Taipei. Najczęściej zabieg wykonywany jest na drodze przezotrzewnowej, rzadziej na drodze retroperineoskopii. Najczęściej wycinano małe mar- skie lub niedorozwinięte nerki.


Radykalne leczenie torbieli nerek na drodze laparoskopowej przedstawili Ling-Gith i wsp. z Tajwanu. Prezentowano również techniki wykonania laparoskopowej heminefrektomii, ure- terolithotomii (po-Hui Chiang z Tajwanu, Shih-Chieh Chuch i wsp. z Tajwanu, C.Gray Bell- man i wsp. z USA, D.Kirpekar i wsp. z Indii). Łaparoskopową nefropeksję przedstawił Wai- Pau-Chan z Taipei.


Techniki i sposoby łączenia tkanek na drodze laparoskopowej oraz zastosowanie przyrzą- du Gaurd w chirurgii laparoskopowej osobiście przedstawił A.Durg D.Gaur z Indii (ryci). Niski koszt (cewnik Foleya i palec z gumowej rękawiczki), prostota wykonania sprawiły, że przyrząd Gaurd znalazł powszechne zastosowanie w pozaotrzewnowej chirurgii laparoskopo- wej urologicznej jak i ginekologicznej.


Jarrełł i wsp. z USA przedstawili technikę laparoskopowego przezotrzewnowego wycina- nia uchyłków pęcherza moczowego.


Limfadenomektomia laparoskopowa diagnostyczna (w guzach jądra, raku stercza i pęche- rza) jak i lecznicza w raku jądra wykonywana jest coraz częściej w wielu ośrodkach urologicz- nych (A.Tajima z Japonii).


S.Raz z USA prowadził programowe wykłady na temat technik operacyjnych leczenia wysił- kowego nietrzymania moczu u kobiet, omówił zalety i wady używania przedniej ściany pochwy w operacjach naprawczych wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Wyniki endoskopowe- go podwieszania szyi pęcherza moczowego przedstawili Shih-Chieh-Chuch i wsp. z Tajwanu, C.J.Charles Wn. i wsp. z Taipei. Własną modyfikację przedotrzewnowąburch-kolposuspensji podał G.Tailly z Belgii. E.Miękoś, H.Otulski, M.Brocki, Z.Trzepizur z Wojskowej Akademii Medycznej z Lodzi przedstawili własną technikę zewnątrzotrzewnowej laparoskopowej kolpo- uretrosuspensji w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. W sesji poświęconej endourologii Le Duc i wsp. z Francji przedstawili dotychczas nie opisa- ną technikę odprowadzania moczu z nerki do pęcherza moczowego za pomocą podskórnie umieszczonego przewodu zespalającego układ kielichowo-miedniczkowy nerki z pęcherzem moczowym. Podskórny pęcherzowo-nerkowy bypass zakładano na drodze PCN pod kontrolą usg. Tą metodą leczono 25 chorych z dobrym wynikiem. J.Nissenkorn z Izraela przedstawił nową metodę leczenia zwężeń cewki moczowej u męż- czyzn. Autor po wykonaniu uretrotomii pozostawia w kanale cewki elastyczny stent z tworzy- wa sztucznego do czasu pełnego wygojenia ran po nacięciu. Dwie sesje poświęcono andrologii i urologii dziecięcej. F.Ikoma i wsp. z Japonii przedsta- wili technikę dwuetapowej operacji spodziectwa. Autorzy uzyskali bardzo dobre wyniki w grupie operowanych chorych. G.Carmignani i wsp. z Włoch w leczeniu operacyjnym spodziec- twa do odtwarzania kanału cewki używali błony śluzowej policzka lub błony śluzowej pęche- rza moczowego. Autorzy podkreślają, że użycie błony śluzowej pęcherza daje minimalną licz- bę powikłań lecz zabieg trwa znacznie dłużej.


Usuwaniu niezstąpionych jąder na drodze laparoskopowej poświęcono kilka prac. Techni- kę tę stosuje się głównie u chorych z niemacalnym jądrem położonym śródbrzuszne lub we- wnątrzkanałowo. Po-Jen Hsio i wsp. z Tajwanu przedstawili zalety laparoskopowej orchieto- mii, natomiast E.Miękoś, H.Lesiewicz, H.Otulski z Polski przedstawili technikę jednoczaso- wego laparaskopowego wycięcia niezstąpionego jądra z jednoczesnym wszczepieniem prote- zy jądra. Praca została przyjęta dobrze.


W sesji poświęconej pęcherzowi zastępczemu O.Joskida z Japonii omówił osiągnięcia uro- logii na tym polu w aspekcie historycznym od Kocka poprzez Indiana do pęcherza typu Mainz. Le Duc i wsp. z Francji przedstawił własną modyfikację zastępczego pęcherza jelitowego, która polega na: do detaubularyzacji 40 cm odcinka jelita krętego. W utworzonej płycie na dole wykonany otwór zespala z cewką moczową po czym modeluje szyję, następnie wszczepia moczowody przez siebie opracowanątechnikąna końcu górnączęść płyty naszywa na wcze- śniej wymodelowanąszyję.


W czasie obrad Kongresu Z.Jabłonowski, H.Otulski, E.Miękoś z Wojskowej Akademii Medycznej zŁodzi przedstawili film “Leczenie żylaków powrózka nasiennego metodą łaparo- skopową”.


Następny Kongres Urologii będzie obradował w Antwerpii (Belgia).