PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

SPRAWOZDANIE Z POBYTU SZKOLENIOWEGO W ODDZIAŁACH UROLOGII UNIWERSYTETÓW: KALIFORNII I POŁUDNIOWEJ KALIFORNII W LOS ANGELES
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1995/48/4.

autorzy

Tomasz Szydełko, Tadeusz Niezgoda
Z Katedry i Kliniki Urologii AM we Wrocławiu
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Jerzy Lorenz.

W dniach od 1 IV do 23 IV 1995 roku odbyliśmy staż szkoleniowy w dwóch ośrodkach urologicznych Zachodniego Wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Odwiedziliśmy Clark Urolo- gical Center, który jest częścią zespołu klinik Uniwersytetu Kalifornii (UCIA) orazNoris Cancer Center powiązany z uniwersytetem Południowej Kalifornii (USC). Clark Urological Center prowadzony jest przez profesora Jeana de Kemiona. Obok niego w skład zespołu wchodzi sześciu profesorów, z których każdy zajmuje się inną dziedziną uro- logii. Pod ich kierunkiem w klinice kształceni są lekarze specjalizujący się w urologii. Wyróż- niane są dwa poziomy specjalizacji. Jeden odpowiada polskiemu stopniowi specjalisty urolo- ga i obecnie zdobywa go w Klinice około dwudziestu lekarzy (residents). Corocznie przyjmu- je się sześciu nowych rezydentów. Wybierani są oni spośród trzystu kandydatów, co świadczy o prestiżu ośrodka. W klinice przebywa również kilku urologów (fellows) doskonalących swoje umiejętności w takich podspecjalizacjach jak urologia dziecięca, endoskopia urologiczna, onkologia.


W skład wchodzi oddział urologiczny, w którym pacjenci przebywają bardzo krótko. Jest to charakterystyczne dla warunków amerykańskich. Dia przykładu: pacjent po prostatektomii radykalnej opuszcza szpital w trzeciej dobie. Urolodzy dysponują dwiema z 26 sal we wspólnym dla wszystkich oddziałów zabiegowych bloku operacyjnym. W sąsiedztwie bloku znajduje się doskonale wyposażona sala zabiegów endoskopowych oraz pracownia radiologiczna z tomografem komputerowym. Onkologią urologiczną w C.U.C. zajmuje się prof. Arie Belldegrun. Sposób leczenia roz- sianych postaci raka stercza nie odbiega od powszechnie przyjętego na świecie. Podawane są analogi LHRH i niesterydowe antyandrogeny. Radykalną prostatektomię z dostępu nadłono- wego wykonuje się, jeżeli nowotwór ograniczony jest do gruczołu krokowego. W przypad- kach, kiedy badanie śródoperacyjne usuniętych w trakcie zabiegu węzłów chłonnych wykaże zmiany przerzutowe, odstępuje się od zabiegu. Taki sposób postępowania powoduje, że prze- rzuty do węzłów chłonnych stwierdza się u 2% operowanych.. Zespół operacyjny składa się z dwóch osób, czasami uzupełniany jest przez studenta odbywającego zajęcia w Klinice. Pa- cjent przyjmowany jest do szpitala w przeddzień zabiegu i pozostaje w nim średnio 2,5 doby po operacji. W 14 dobie po prostatektomii zgłasza się do ambulatorium, gdzie wykonuje się badania kontrolne i usuwa cewnik z pęcherza.


W przypadkach naciekającego raka pęcherza moczowego po radykalnej cystoprostatekto- mii najczęściej wybieranym sposobem ponadpęcherzowego odprowadzenia moczu jest za- stępczy pęcherzjelitowy. Ostatnio wykonywany jest też szczelny zbiornik jelitowy ze stomią wytworzoną z wyrostka robaczkowego. Pacjenci z krótkim spodziewanym czasem przeżycia zaopatrywani sąwstawkąjelitową(operacja Bricknera).


Nowotwory nerki operowane są w sposób typowy z dostępu przezotrzewnowego. W przy- padku małych guzów wykonywane sączęściowe resekcje nerki, z wykorzystaniem ultrasono- grafii w celu ustalenia głębokości naciekania nowotworu. Histopatologiczne badanie śródo- peracyjne przeprowadza się dla potwierdzenia doszczętności onkologicznej zabiegu. Clark Urological Center dysponuje świetnie wyposażoną pracownią endoskopową, prowa- dzoną przez prof. G. Fucnsa. Dysponując absolutnie pełnym zestawem instrumentów stoso- wanych w technikach endoskopowych, urolodzy z tego ośrodka sąw stanie leczyć każdą po- stać kamicy układu moczowego. W trakcie zabiegów endourologicznych używa ny jest laser.


Stosuje się go zarówno do litotrypsji, jak i nacinania szyi pęcherza, nacinania moczowodów czy koagulacji brodawczaków.


Drugą część naszego pobytu w Kalifornii wypełnił staż wNoris Cancer Center. Oddziałem urologii kieruje tam prof. D.G. Skinner, uważany obecnie za jednego z najwybitniejszych chi- rurgów – urologów amerykańskich. Jest on jednocześnie kierownikiem Kliniki Urologii Uni- wersytetu Południowej Kalifornii. Obok niego onkologią urologiczną zajmują się wNoris Cancer Center: G.Lieskowsky, S.D. Boyd, E. Skinner. Mieliśmy niewątpliwą przyjemność obserwowania biegłości chirurgicznej prof. Skinnera, wykonującego radykalną częściową nefrektomię, cystektomię i prostatektomię.


U wszystkich chorych po cystektomii, której towarzyszy bardzo rozległa i drobiazgowa limfadenomektomia, wytwarzany jest zbiornik jelitowy Kocka zespalany następnie z cewką.


W trakcie obserwowanych przez nas cystektomii prof. Skinner nie podwiązywał kompleksu żyły grzbietowej prącia. Pomimo tego podczas usuwania pęcherza moczowego ze stercza nie obserwowano znacznego krwawienia. Rocznie w ośrodku wykonuje się około 200 cystekto- mii. Pobyt pacjenta w oddziale po tych zabiegach nie przekracza średnio 7 dni.


Prostatektomię radykalną wykonuje się wN.C.C niezależnie od tego, czy przerzut nowo- tworowy objął węzły chłonne miednicy niniejszej. Przez cały okres naszego pobytu wykony- wano od jednej do dwóch tego rodzaju operacji dziennie.


Zarówno nefrektomie radykalne jak i częściowe wykonywane są z dostępu piersiowo-lę- dżwiowego. Wyraźna była niechęć profesora Skinnera do oszczędzających zabiegów u cho- rych na raka nerki. Operacje te wykonywane są rzadko; w przypadkach małych guzów, często na wyraźne życzenie pacjenta.


Podczas naszego pobytu byliśmy świadkami pewnej części działalności urologicznej wspo- mnianych ośrodków i tego dotyczą przedstawione spostrzeżenia. Niestety, ograniczony czas pobytu nie pozwolił nam zapoznać się z innymi obszarami zainteresowań pracujących tam urologów. Dotyczy to na przykład intensywnie rozwijanych badań podstawowych w UCLA.