english version wersja do druku
	kwartalnik ISSN 0500-7208 Czasopismo punktowane przez KBN, Index Copernicus oraz w bazie GBL

`Po przebadaniu działania termicz­nego fali elektrohydraulicznej na ścia­nę pęcherza i cewki moczowej in vivo na materiale zwierzęcym (5) zasto­sowano aparat Urat-1 do kruszenia kamieni pęcherza moczowego w co­dziennej pracy klinicznej.

Materiał

`W Klinice Urologicznej Instytutu Chirurgii WAM wykonano w okresie 12 miesięcy 16 litotrypsji aparatem Urat-1 u mężczyzn z kamicą pęcherza moczowego. Wiek chorych wahał się od 21 do 78 lat. Przyczyną kamicy były:
I. Przeszkoda podpęcherzowa u 12 chorych,
II. Pęcherz neurogenny u 2 chorych,
III. Powikłania po prostatektomii u 2 chorych.

`W grupie I było 7 chorych z gru­czolakiem stercza, których nie można było operować, 2 chorych na raka stercza i 3 chorych ze stwardnieniem szyi pęcherza.

`W grupie II przyczyną pęcherza neurogennego były u 1 chorego zmiany organiczne w ośrodkowym ukła­dzie nerwowym i u 1 uszkodzenie rdzenia kręgowego w następstwie zła­mania kręgosłupa.

`W grupie III wystąpiła kamica pęcherza moczowego u 2 chorych po prostatektomii sposobem Millina i sposobem Hryntschaka.

`Wielkość kruszonych kamieni wy­nosiła od 2x1 cm do 4x3 cm. U 3 chorych stwierdzono kilka ka­mieni w pęcherzu. Kamienie były zbudowane u 3 chorych ze szczawia­nów wapnia, a u 13 chorych miały budowę mieszaną fosforanowo-szcza-wianową.

`Zabieg przeprowadzono u 14 cho­rych bez znieczulenia, podając je­dynie środki przeciwbólowe. U 2 chorych skruszono kamień w znie­czuleniu ogólnym, wykonując jed­nocześnie przezcewkową elektroresek­cję gruczolaka stercza.

`Zabieg trwał przeciętnie 7—10 mi­nut i kamień kruszono wykonując 5—8 wyładowań po 1—3 sekundy. Bezpośrednio po zabiegu wprowa­dzano do pęcherza gruby cewnik i wypłukiwano skruszone fragmenty kamieni pęcherzowych. U 6 chorych zaistniała konieczność wykonania po­wtórnej litotrypsji po kilku dniach. Wszyscy chorzy otrzymali po za­biegu sulfonamidy.

Omówienie

`Nieliczne doniesienia na temat kli­nicznego zastosowania aparatu Urat-1 do kruszenia kamieni pęcherza mo­czowego (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11) skłoniły nas do przedstawienia włas­nych wyników.

`Nie obserwowaliśmy powikłań w czasie litotrypsji i bezpośrednio po niej. W okresie rocznej obserwacji nie stwierdzono nawrotów kamicy. Nie napotkano na trudności przy wpro­wadzaniu cystoskopu Nr 20—22 skali Charr. nawet u tych chorych, u któ­rych występowały zmiany konfiguracji cewki wywołane gruczolakiem czy rakiem stercza. Gruba elektrosonda nie mieści się w powszechnie używa­nych cystoskopach Nr 16—17 skali Charr. Nie stwierdzono również trud­ności przy kruszeniu twardych ka­mieni szczawianowych. Wymagają one tylko większej liczby wyładowań i dłuższego czasu działania fali elek­trohydraulicznej.

`Koniec sondy ustawiano w czasie litotrypsji w odległości 1—2 mm od kamienia. Skrócenie tej odległości powodowało słabsze działanie fali elektrohydraulicznej.

`Ujemną stroną tego aparatu jest niewielka trwałość stosowanych sond. Jedną sondą można wykonać 1 lub 2 litotrypsje, powyżej tej liczby ulegają one uszkodzeniu. W związku z tym konieczne jest wyposażenie jednego aparatu w kilkadziesiąt sond lub umo­żliwienie nabywania ich.

Wnioski

`1.Litotrypsja aparatem Urat-1 jest cenną metodą ze względu na nieskomplikowaną technikę, brak powikłań i dobre odległe wyniki leczenia.

`2.Nie wymaga przygotowania chorego i skraca okres leczenia szpitalnego.

`3.W dobranych przypadkach można ją z powodzeniem stosować w warunkach ambulatoryjnych.

`4.Stanowi też znaczny postęp w stosunku do litotrypsji ślepej i optycznej.

1. Albrecht O., Nagel R., Kóllin C.P.: Electrohydraulic waves (Urat 1) for the treatment of vesical calculi, Int. Nephr. Urol. 1972, 4, 45.
2. Alf than O., Murtomaa M.: Experien-ces with the clinical and experimental uso of Urat I lithotriptor, Scand. J. Urol. Nehrol., 1972, 1, 23.
3. Angeloff A.: Hydro electro-lithotripsy, J. Urol., 1972, 108, 867.
4. Eaton J. M., Glenn J. F.: Electrohydraulic litho­tripsy, J. Urol., 1972, 108, 865.
5. Leńko J., Cieśliński S., Kulig A., Miękoś E., Spychalski E., Leńko Z.: Działanie fali elektrohydraulicznej na ścianę pęcherza i cewki moczowej, Pol. Przegl. Chir., 1975, 47, 207.
6. Leńko J.: Electrohydraulic wares in treatment of bladder shones, Mat. Medica Polona, 1977, 1, 74 (w druku).
7. Lutzeyer W., Pohlman R., Terhorst B., Cichos M.: Die Zerstrorung von Harnsteinen durch Ultraschall. I. Experimen-telle Untersuchungen, Urol. Intern., 1970, 25, 47.
8. Reuter H.: Electronic lithotripsy. Transurethral treatment of blader stones in 50 cases, J. Urol., 1970, 104, 834.
9. Ronvalis P.: Electronic lithotripsy for vesical cal­culus with Urat I, Brit. J. Urol., 1970, 42, 486.
10. Terhorst B., Lutzeyer W., Cichos M., Pohlman R.: Die Zorstorung von Harnsteinen durch Ultraschall. II. Ultraschall-Lithotripse von Blasensteinen, Urol. Inter., 1972, 27, 458.
11. Wallace D. M., Cole P. F., Davies K. Ly. Cracking of vesical calculi by capacitor dis-charge, Brit. J. Urol., 1972, 44, 262.

Klinika Urologiczna Instytutu Chirurgii WAM
ul. Żeromskiego 113
90-549 Łódź