KOD: 15.3 - Chirurgiczne leczenie w przypadku choroby Peyronie
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Konrad Jersak, Jerzy Niemirowicz, Piotr Kowalski, Andrzej Kacprzak, Piotr Kaczmarek, Jarosław Bobiński

ZOZ MSWiA w Łodzi

streszczenie

Wprowadzenie. Choroba Peyronie występuje u około 3% mężczyzn. Etiologia choroby nie jest do końca poznana. Prawdopodobne przyczyny to urazy związane z aktywnością seksualną lub czynniki genetyczne i autoimmunologiczne. Leczenie stwardnienia plastycznego prącia (choroba Peronie) dzieli się na zachowawcze (z podawaniem preparatów farmakologicznych doustnie lub miejscowo) i chirurgiczne. W postępowaniu zabiegowym ma zastosowanie operacja Nesbita i jej modyfikacje, operacje z wycięciem płytki i z wszczepieniem materiału autogennego lub sztucznego. W przypadku rozległego zajęcia ciał jamistych z towarzyszącymi zaburzeniami wzwodu zastosowanie ma wszczepienie protez prącia. Leczenie chirurgiczne zwykle ma zastosowanie przy braku remisji po leczeniu farmakologicznym.

Cel pracy. Celem pracy jest pokazanie na filmie kolejnych etapów postępowania chirurgicznego, polegającego na wycięciu zmiany o typie płytki z grzbietowej części obu ciał jamistych oraz pokrycie ubytku płatem Pelvicolu.

Materiał i metody. Film przedstawia zabieg operacyjny polegający na wycięciu płytki włóknistej z grzbietowej części obu ciał jamistych i pokrycie ubytku w osłonce białawej płatem z Pelvicolu. Zabieg wykonano u chorego lat 29 uprzednio leczonego farmakologicznie przez pół roku bez poprawy. Film wykonano w technice DVD, trwa około 9 minut.

Wyniki. Chorego w czwartej dobie po leczeniu chirurgicznym wypisano z oddziału. Po dwóch miesiącach podjął współżycie seksualne. Pół roku po zabiegu nadal występuje wyczuwalne stwardnienie po stronie grzbietowej prącia i nieznaczne skrzywienie ku górze przy wzwodzie.