40 cmH2O) (n=123); nisko-ciśnienowy VUR (Pdetr<20 cmH2O) (n=71); wysokociśnieniowy VUR (Pdetr>20 cmH2O) (n=93). Morfologia moczowodu: wąski moczowód (n=135), megaureter (n=216). ,,Specjalne rodzaje" moczowodów: refluksujący moczowód ze stenozą, czyli zaleganiem moczu cieniującego w moczowodzie 10 min. po otwarciu cewnika (n=34); wąski moczowód z szeroką miedniczką (n=18), przemijający VUR (n=57). Wnioski. Wsteczny odpływ pęcherzowo-moczowodowy jest skomplikowanym zjawiskiem, dla opisania którego tradycyjna pięciostopniowa skala Parkkulainen jest niewystarczająca. Wyniki badań wideourodynamicznych pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia dzieci z wstecznymi odpływami pęcherzowo-moczowodowymi.">
PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

KOD: 10.1 - Czynnościowa klasyfikacja wstecznych odpływów pęcherzowo-moczowodowych na podstawie badań wideo-urodynamicznych
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Paweł Kroll 1, Andrzej Jankowski 1, Przemysław Mańkowski 1, Jacek Zachwieja 2, Alfred Warzywoda 2
1 Katedra Chirurgii Dziecięcej, Klinika Chirurgii, Urologii i Traumatologii Dziecięcej AM w Poznaniu
2 Katedra i Klinika Nefrologii Dziecięcej AM w Poznaniu

streszczenie

Wprowadzenie. Wsteczny odpływ pęcherzowo-moczowodowy (WOPM) jest jedną z najczęściej spotykanych patologii dróg moczowych u dzieci. Wideocystometria łączy ocenę urodynamiczną z fluoroskopową. Badanie to pozwala na jednoczasową rejestrację czynności układu moczowego oraz dynamiczną ocenę morfologii pęcherza i moczowodów moczowodów przypadkach WOMP.
Cel pracy. Ocena wstecznych odpływów pęcherzowo-moczowodowych (VUR) na podstawie analizy wyników badań wideurodynamicznych (UD).
Materiał i metody. Lata 1998-2004: wykonano 510 badań wideourodynamicznych; wiek dzieci: od 1 mies. do 19 lat; pęcherz neurogenny (n=164); nieneurogenne dysfunkcje (n= 81); pęcherze po augmentacji (n= 8); dzieci ze stwierdzonym VUR (n=253); liczba refluksujących moczowodów (n= 351); jednostronne (n= 155); obustronne (n= 98). Kwalifikacja do wideo-UD: objawy dysfunkcji pęcherza moczowego i nieprawidłowe USG nerek, moczowodów, i/lub uprzednio stwierdzony VUR, i/lub nawroty zakażeń. Sprzęt do badania: zestaw do badań UD i monitor RTG (ramię C). Technika: wlew środka cieniującego z aparatu urodynamicznego.
Wyniki. Grupy pacjentów: dzieci z dysfunkcjami nieneurogennymi (n=81): VUR w fazie gromadzenia moczu (bierny); bez patologii w badaniu UD i niskociśnieniowy VUR (n=39); nieprawidłowe badanie UD i wysokociśnieniowy VUR (czy jest bierny?) (n= 42); VUR w fazie wydalania moczu (czynny) (n= 52). Dzieci z pęcherzem neurogennym (n= 164): niskie ciśnienia ,,Leak point" (Pdetr<40cmH2O) (n=41); wysokie ,,Leak point" (Pdetr>40 cmH2O) (n=123); nisko-ciśnienowy VUR (Pdetr<20 cmH2O) (n=71); wysokociśnieniowy VUR (Pdetr>20 cmH2O) (n=93). Morfologia moczowodu: wąski moczowód (n=135), megaureter (n=216). ,,Specjalne rodzaje" moczowodów: refluksujący moczowód ze stenozą, czyli zaleganiem moczu cieniującego w moczowodzie 10 min. po otwarciu cewnika (n=34); wąski moczowód z szeroką miedniczką (n=18), przemijający VUR (n=57).
Wnioski. Wsteczny odpływ pęcherzowo-moczowodowy jest skomplikowanym zjawiskiem, dla opisania którego tradycyjna pięciostopniowa skala Parkkulainen jest niewystarczająca. Wyniki badań wideourodynamicznych pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia dzieci z wstecznymi odpływami pęcherzowo-moczowodowymi.