KOD: 16.2 - Rola limfadenektomii pachwinowej w leczeniu chorych na raka płaskonabłonkowego prącia
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Tomasz Kalinowski, Tomasz Demkow, Roman Sosnowski, Tomasz Chwaliński, Wojciech Rogowski

Klinika Nowotworów Układu Moczowego, Centrum Onkologii - Instytut w Warszawie

streszczenie

Wprowadzenie. Rak prącia jest nowotworem rzadko występującym. Obecność zmian przerzutowych w węzłach chłonnych w znaczącym stopniu pogarsza rokowanie chorych. Oprócz uznanych czynników rokowniczych, jakimi są stopień zaawansowania klinicznego (T) i stopień złośliwości histologicznej (G), poszukuje się innych czynników umożliwiających dokładne określenie dalszego postępowania terapeutycznego.

Cel pracy. Celem pracy była ocena roli limfadenektomii pachwinowej w leczeniu chorych na raka płaskonabłonkowego prącia.

Materiał i metody. W okresie od maja 1985 roku do września 2003 r. sześćdziesięciu trzech chorych w wieku od 21 do 78 lat (mediana 51 lat) z potwierdzonym histopatologicznie rakiem prącia poddanych zostało usunięciu węzłów chłonnych pachwinowych. Stopień zaawansowania miejscowego T1, T2, T3 i T4 określono odpowiednio u 29, 21, 11 i 1 chorych. Stopień histologicznej złośliwości określono jako G1, G2, G3 odpowiednio u 6, 34 i 22 chorych. Z pośród czterdziestu trzech chorych, u których określano obecność komórek nowotworowych w naczyniach w guzie, u piętnastu z nich potwierdzona ich obecność. Obecność przerzutów w usuniętych węzłach chłonnych określono jako N+ (N1, N2 i N3) u trzydziestu dziewięciu chorych (odpowiednio N1 u 8, N2-29, N3-3). Analizowano czas przeżycia, związek między zatorami w naczyniach a cechą N oraz wpływ cechy N na powikłania powstałe po leczeniu. Prawdopodobieństwo przeżycia obliczano metodą Kaplana-Meiera. Wpływ potencjalnych czynników prognostycznych na czas przeżycia analizowano posługując się modelem proporcjonalnego ryzyka D. R. Coxa.

Wyniki. Czas obserwacji wynosił od 1 do 219 miesięcy. Prawdopodobieństwo przeżycia pięciu lat u pacjentów z cechą N0 oraz N1-N3 wyniosło odpowiednio 0,89 ?0,07 oraz 0,39 ?0,09. Statystycznie istotny wpływ na ryzyko zgonu stwierdzono jedynie dla cechy N (p=0,006). Nie stwierdzono zależności między zatorami w naczyniach a cechą N (p=0,755). Nie stwierdzono zależności między cechą G a obecnością zmian przerzutowych w węzłach chłonnych (p=0,755). Nie stwierdzono wpływu cechy N na powikłania pooperacyjne (p=0,439).

Wnioski. Przeżycie chorych na raka prącia jest uzależnione od obecności przerzutów w węzłach chłonnych. Limfadenektomia pachwinowa nie jest zabiegiem obarczonym występowaniem poważnych powikłań.