KOD: 9.3 - Próba oceny czynników ryzyka wystąpienia niewydolności jedynej nerki u chorych z guzem nowotworowym po operacji organooszczędzającej nerkę (NSS)
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Mieczysław Fryczkowski, Andrzej Kupilas, Andrzej Paradysz, Maciej Szczębara

Katedra i Klinika Urologii w Zabrzu Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach

streszczenie

Wprowadzenie. Obok radykalności onkologicznej istotnym składnikiem dobrego wyniku operacyjnego leczenia (NSS) u chorych z nowotworem jedynej nerki jest jej wydolność.

Materiał i metody. Przeprowadzono retrospektywną analizę 23 chorych, u których wykonano NSS jedynej nerki nowotworowej od 6 do 96 miesięcy wcześniej. Wyodrębniono dwie grupy chorych: I grupa to jedenastu chorych z niewydolnością nerki; II grupa to dwunastu chorych bez cech niewydolności. W obydwu grupach porównano kliniczne i morfologiczne czynniki ryzyka wystąpienia niewydolności. U ośmiu chorych wykonano resekcję miąższu, a u 15 ekskawację guza. Kontrole przeprowadzono zgodnie z zaleceniami EORTC.

Wyniki. W I grupie w stosunku do II wykazano; większy odsetek guzów > 4 cm średnicy, o stopniu złośliwości histopatologicznej G2-4 wieloogniskowych, oraz guzów w górnym biegunie nerki. Przy krótszym czasie obserwacji chorych nie było istotnych różnic w odsetku zgonów i progresji choroby. Ekskawacja nie wykazała w stosunku do resekcji statystycznych różnic w wynikach onkologicznych, ale odsetek chorych z niewydolnością był mniejszy. U około 40% chorych z najlżejszym stopniem niewydolności obserwowano jej cofniecie po okresie kompensacji wspomaganej protekcyjną dietą i /lub farmakologią.

Wnioski. 1. Ekskawacja guza u chorych z jedyną nerką jest operacją zapewniającą większe bezpieczeństwo nefrologiczne i nie mniejsze onkologiczne od resekcji miąższu. Operacją z wyboru jest ona u chorych ze zwiększonym ryzykiem niewydolności po NSS jak; guzy powyżej 4 cm średnicy i /lub wieloogniskowość. 2. Niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi są; przedoperacyjna niewydolność nerki, ponad dziesięcioletni brak drugiej nerki, wysoki stopień histopatologicznej złośliwości guza i jego położenie w górnym biegunie nerki. 3. U około 40% chorych z umiarkowaną niewydolnością pooperacyną, wspomagany kompensacyjny wzrost czynności resztkowej nerki jedynej, doprowadza do jej normalizacji, ograniczając potrzebę dializoterapii stwarza tym chorym na długie lata akceptowalną jakość życia.