PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

KOD: 17 - Laparoskopia w urologii dziecięcej
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Piotr Gastoł, Kinga Kowalczyk, Jerzy Czyż, Małgorzata Baka-Ostrowska
Klinika Urologii Dziecięcej, Instytut Centrum Zdrowia Dziecka

streszczenie

Wprowadzenie. Rozwój chirurgii małoinwazyjnej i miniaturyzacja sprzętu endoskopowego pozwalają na coraz szersze zastosowanie technik laparoskopowych w urologii dziecięcej.
Cel pracy. Celem pracy jest przedstawienie doświadczeń w zakresie zabiegów laparoskopowych w urologii dziecięcej.
Materiał i metody. W latach 1999-2005 przeprowadzono 175 zabiegów laparoskopwych u dzieci. U 63 chłopców wykonano operację żylaków powrózka nasiennego (u 62 m. Palomo, u jednego z oszczędzeniem tętnicy m. Bernardi). Z powodu wnętrostwa brzusznego operowano 35 pacjentów. U 37 dzieci obojnaczych usunięto gonady. Laparoskopowe zabiegi na nerce wykonano u 41 dzieci. W tym u 36 usunięto nerkę (u 33 przezotrzewnowo, a u trzech z dostępu bocznego pozaotrzewnowego), a u czterech usunięto torbiel pojedynczą nerki.
Wyniki. U żadnego chłopca operowanego z powodu żylaków powrózka nie stwierdzono nawrotu, a u siedmiu obserwowano wodniak jądra (trzech operowano). Wśród operowanych z powodu wnętrostwa brzusznego u pięciu stwierdzono jądro zanikowe, które usunięto. U 27 znaleziono ślepo zakończony nasieniowód (u 11 w jamie brzusznej, u 16 wchodzący do kanału pachwinowego), który usunięto. U trzech chłopców z jądrami brzusznymi zastosowano dwuetapowy manewr Fowler-Stephens, po którym u jednego jądro zanikło. Dwóch chłopców czeka na II etap. Wśród 37 dzieci obojnaczych, u których wykonano gonadektomię, u sześciu znaleziono ognisko gonadoblastomy w I stopniu zaawansowania klinicznego. W trzech przypadkach, spośród 40 zabiegów laparoskopwych przeprowadzonych na nerce, doszło do konwersji (dwa razy z powodów technicznych, raz z powodów anestezjologicznych). U jednej pacjentki, której zabieg trwał 6 godzin, doszło do powstania zakrzepicy żył kończyny dolnej. Średni pobyt w szpitalu trwał od dwóch dni (żylaki powrózka, wnętrostwo, gonadektomia), do pięciu dni (nefrektomia). Gojenie ran przebiegało prawidłowo. W odległych obserwacjach stwierdzano bardzo dobry wynik kosmetyczny.
Wnioski. 1. Zabiegi przeprowadzone z dostępu przezotrzewnowego nie prowadzą do powikłań ze strony jamy brzusznej. 2. Mniejszy uraz około operacyjny - krótszy pobyt w szpitalu. 3. Zabiegi laparoskopowe dają bardzo dobre efekty kosmetyczne. 4. Przyszłość wielu zabiegów w urologii dziecięcej.