PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

KOD: 8.2 - Porównanie stopnia zaawansowania klinicznego i patologicznego raka pęcherza moczowego u chorych poddanych cystektomii radykalnej
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Michał Szymański, Artur A. Antoniewicz, Przemysław Szostek, Jakub Dobruch, Andrzej Borówka
Klinika Urologii CMKP w Warszawie

streszczenie

Wprowadzenie. Przy wyborze metody leczenia raka pęcherza moczowego (BC) zasadnicze znaczenie ma stopień zaawansowania nowotworu. Do cystektomii radykalnej (CR) kwalifikuje się chorych, u których na podstawie oceny klinicznej stwierdza się naciekanie błony mięśniowej przez guz oraz wybranych chorych na powierzchownego BC (T1 lub CIS) o największym stopniu złośliwości (G3). Dla określenia stopnia klinicznego zaawansowania (cT) znaczenie podstawowe ma wynik badania histopatologicznego materiału tkankowego uzyskanego metodą elektroresekcji przezcewkowej guza pęcherza moczowego (TURBT). Jednak rzeczywistą wartość prognostyczną mają cechy raka określone na podstawie badania histopatologicznego preparatu usuniętego operacyjnie.
Cel pracy. Celem pracy jest dokonanie analizy porównawczej stopnia zaawansowania klinicznego i patologicznego raka pęcherza moczowego u chorych poddanych cystektomii radykalnej.
Materiał i metoda. Analizą objęto dane dotyczące stu dwunastu chorych (99 mężczyzn i 13 kobiet) w wieku od 36 do 84 lat (średni wiek: 59 lat), poddanych CR z powodu raka naciekającego błonę mięśniową pęcherza (cTł2) lub raka powierzchownego (cT1G3 lub CIS) niepoddającego się leczeniu zachowawczemu. Porównano stopień klinicznego zaawansowania (cT), oceniony na podstawie badania H-P materiału pochodzącego z TURBT ze stopniem zaawansowania patologicznego (pT) określonym po CR. Ponadto porównano stopień zróżnicowania komórek nowotworowych (G) zdefiniowany przed i po operacji
Wyniki. Stopień klinicznego zaawansowania BC był taki sam, jak stopień zaawansowania patologicznego u pięćdziesięciu trzech (47,3%) chorych. U czterdziestu dwu (37,5%) chorych stwierdzono, że cT było mniejsze od pT. U dwunastu 11% osób cT było wyższe od pT. U pięciu chorych (4,2%) nie wykryto utkania nowotworowego w obrębie wyciętego pęcherza moczowego (pT0), przy czym zjawisko to dotyczyło jedynie chorych, u których przed operacją rozpoznano pojedynczy guz o zaawansowaniu klinicznym T2. Niedoszacowanie cechy G stwierdzono u dwóch (1,7%) chorych, przeszacowanie u dwunastu (10,7%) chorych, natomiast u pozostałych dziewięćdziesięciu ośmiu (87,6%) chorych ocena stopnia zróżnicowania komórek nowotworowych przed i po CR była jednakowa.
Wnioski. Ocena cT i pT w naszym materiale była jednakowa u prawie połowy chorych. Brak zgodności wyrażał się w znacznej mierze w niedoszacowaniu cechy T. Brak komórek nowotworowych w usuniętym pęcherzu należy wiązać z całkowitym wycięciem guza w czasie TURBT. Analiza wykazała dużą zgodność stopnia złośliwości BC określonego przed i po operacji