PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

KOD: 5 - Flora bakteryjna u pacjentów z cewnikiem w pęcherzu moczowym utrzymywanym na stałe
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Bartosz Dybowski, Ewa Bres-Niewada, Piotr Kryst, Tomasz Jakubczyk, Andrzej Borkowski
Katedra i Klinika Urologii AM w Warszawie

streszczenie

Wprowadzenie. Indukcja oporności bakterii na antybiotyki przebiega między innymi u osób poddawanych antybiotykoterapii w obecności czynników podtrzymujących zakażenie. Dużą grupę takich pacjentów stanowią osoby z cewnikiem utrzymywanym w pęcherzu na stałe.
Cel pracy. Charakterystyka flory bakteryjnej w moczu u mężczyzn z cewnikiem w pęcherzu utrzymywanym na stałe z powodu całkowitego zatrzymania moczu w przebiegu łagodnego rozrostu stercza (BPH).
Materiał i metody. Wykorzystano wyniki posiewów moczu wykonywanych w momencie przyjęcia do szpitala u mężczyzn z cewnikiem Foleya utrzymywanym z powodu całkowitego zatrzymania moczu w przebiegu łagodnego rozrostu stercza. Badaniem objęto mężczyzn hospitalizowanych w roku 2004 w celu zabiegowego leczenia BPH.
Wyniki. W roku 2004 przyjęto do kliniki 60 mężczyzn z cewnikiem Foleya utrzymywanym z powodu BPH. Czas utrzymywania cewnika wynosił od jednego tygodnia do dwóch lat, średnio cztery miesiące. Znamienną bakteriurię stwierdzono u 50 osób (83,3%). Wyizolowano 67 szczepów bakterii. Najczęściej stwierdzano obecność: Escherichia coli - 15, Enterococcus faecalis - 8, Proteus mirabilis - 8, Enterococcus faecium - 5, Enterobacter cloacae - 3, Serratia marcescens - 3, Pseudomonas aeruginosa - 3, Acinetobacter baumanii - 3, Klebsiella pneumoniae - 3. Oporność na najczęściej stosowane ambulatoryjnie antybiotyki (łącznie pełna oporność i średnia wrażliwość): nitrofurantoina - 52%, ciprofloksacyna - 54,5%, kotrimoksazol - 46,1%, amoksycylina z kwasem klawulanowym - 33,9%, fosfomycyna - 6,9%. Oporność na antybiotyki II rzutu: amikacyna - 19,2%, ceftriakson - 31,9%, piperacylina z tazobaktamem - 37% (3/8). Nie stwierdzono oporności na antybiotyki III rzutu: imipenem, meropenem, wankomycynę i teikoplaninę. Stwierdzono znamienną zależność między czasem utrzymywania cewnika a liczbą izolowanych z moczu szczepów bakterii (p=0,01). Nie stwierdzono zależności między czasem utrzymywania cewnika, a opornością na antybiotyki.
Wnioski. W populacji pacjentów z BPH i utrzymywanym na stałe w pęcherzu cewnikiem częste jest zakażenie szczepami bakterii opornych na wiele antybiotyków. Prawie wszyscy pacjenci z cewnikiem na stałe wymagają okołooperacyjnej antybiotykoterapii znacznie podnoszącej koszt leczenia. Chorzy ci stanowią również główne źródło szczepów wieloopornych w oddziale urologicznym.