Leukoplakia dróg wyprowadzających mocz jest chorobą charakteryzującą się zmianą nabłonka przejściowego, typowego dla znacznej części układu moczowego, w rogowaciejący nabłonek płaski (1, 2, 3, 4, 8). Zmiana nabłonka może dotyczyć całych dróg moczowych lub ich części, np. pęcherza moczowego. Obraz makroskopowy charakterystyczny dla leuko-plakii to białe, dobrze ograniczone ogniska pokryte nabłonkiem przypominającym masę perłową. Ogniska te w niektórych przypadkach wykazują tendencję do zlewania się i obejmują wtedy całą błonę śluzową. Etiologia leukoplakii jest nadal niezupełnie poznana. Zauważono jednak znaczną zależność pomiędzy długotrwałym nieswoistym zakażeniem, a częstością występowania leukoplakii. W etiologii rogowacenia białego mają także znaczenie takie czynniki jak: długotrwałe drażnienie błony śluzowej dróg wyprowadzających mocz przez czynniki mechaniczne, np. złogi (1, 2, 3, 5, 6, 8, 12). Następuje wtedy zmiana wrażliwego na tego rodzaju urazy nabłonka przejściowego na bardziej odporny nabłonek rogowaciejący płaski, co prawdopodobnie może doprowadzić w konsekwencji do powstania raka płaskonabłonkowego (1, 2, 3, 4, 5, 6, 12).
W Klinice Urologii AM w Łodzi w ostatnich trzech latach mieliśmy możność obserwowania trzech chorych, u których w wyniku badania histopatologicznego wycinków bądź preparatów z narządów układu moczowego stwierdzono rogowacenie białe.
Opis przypadków
Chory S. J., lat 52, nr hist. chor. 2686/73, został przyjęty do Kliniki z powodu obustronnej kamicy nerkowej, podwójnego układu kielichowo-miedniczkowego po stronie lewej oraz długotrwałego nadciśnienia. Chorego zakwalifikowano do zabiegu operacyjnego. Usunięto złóg z prawej nerki. W trakcie zabiegu stwierdzono w miedniczce oraz w ujściu miednicz-kowo-moczowodowym dużą ilość miękkich białych błon, które usunięto i odesłano do badania histopatologicznego. Wynik badania hist. pat. nr 71613 (Doc. Mioduszewska): złuszczony nabłonek dróg moczowych ogniskowo wykazuje metaplazję w kierunku rogowacenia białego. Po wygojeniu rany operacyjnej chory został wypisany do domu z zaleceniem dalszej kontroli w poradni urologicznej. Pomimo wezwania nie zgłosił się do Kliniki celem leczenia operacyjnego kamicy nerkowej po stronie lewej.
Chora J. D., lat 44, nr hist. chor. 2974/74, została przyjęta do Kliniki z powodu przetoki skórno-nerkowej, po wykonanym w 1956 r. w jednym z ośrodków operacyjnym usunięciu złogu z miedniczki, oraz nawrotowej kamicy nerkowej po stronie prawej. Chorą operowano, wykonano prawostronne usunięcie nerki z wycięciem przetoki. W stanie ogólnym dobrym, z raną wygojoną przez ziarninowanie, wypisano chorą do domu. W kilka miesięcy później została powtórnie przyjęta do Kliniki z powodu znacznych dolegliwości pęcherzowych.
Wykonano cystoskopię i stwierdzono w błonie śluzowej pęcherza moczowego liczne plamiste, dobrze ograniczone, białawe ogniska o złuszczającej się powierzchni. Pobrano wycinek do badania hist. pat. Wynik badania nr 96580 (prof. dr hab. med. J. Woźniak): leukoplakia. W leczeniu chora otrzymała wlewki dopęcherzowe z proresidu 5-fluoro-uracilu oraz z 0,25% neomycyny. Po trzech miesiącach od wypisania chorej z Kliniki wykonano kontrolną cystoskopię, która wykazała znaczne zmniejszenie się ognisk rogowacenia białego.
Chory M. J., lat 60, nr hist. chor. 9151/74, przyjęty został do Kliniki z powodu wodonercza kamieniczego po stronie lewej, choroby szyi oraz kamicy pęcherza moczowego. W pierwszym etapie wykonano usunięcie nerki wraz z moczowodem po stronie lewej. Wynik badania hist. pat. preparatu nr 81692 (dr med. A. Szadowska): błona śluzowa miedniczki i moczowodu wysłana nabłonkiem płaskim rogowaciejącym. Po wygojeniu rany chory został na dwa miesiące wypisany do domu. Powtórnie przyjęty w lutym 1975 r., nr hist. chor. 1500/75, w celu wycięcia szyi pęcherza moczowego oraz usunięcia złogów z jego światła. W trakcie zabiegu stwierdzono, że błona śluzowa pęcherza moczowego pokryta jest w całości białym, łuszczącym się, niekrwa-wiącym nabłonkiem. Pobrano do badania hist. pat. kikut dolnego odcinka moczowodu, wycinek z szyi pęcherza oraz wycinek ze zmienionej błony śluzowej pęcherza moczowego. Wyniki badań hist. pat. nr 85039, 85040, 85057 (dr med. A. Szadowska): rogowacenie białe błony śluzowej pęcherza moczowego. W stanie ogólnym dobrym chory został wypisany do domu z zaleceniem kontroli w poradni urologicznej.
Długotrwałe nieswoiste zakażenie dróg moczowych' z utrudnionym odpływem moczu ma znaczenie w etiologii rogowacenia białego. Leukoplakia może obejmować prawie cały układ dróg wyprowadzających mocz (chory nr 3), lub tylko błonę śluzową jednego z narządów. Cofanie się zmian zauważono po usunięciu ogniska długotrwałego, nieswoistego zakażenia oraz przyczyny utrudnionego odpływu moczu (chora nr 2).
Klinika Urologii AM w Łodzi, Szpital im. M. Kopernika
ul. Pabianicka 62
91-513 Łódź