PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Dr med. Andrzej Gołajewski
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1991/44/4.

autorzy

Jan Krakowski
Z Oddziału Urologicznego
Krakowskiego Szpitala Zespolonego
im. G. Narutowicza w Krakowie

W dniu 25 lipca 1990 roku zmarł w Krakowie dr med. Andrzej Gołajewski Ordynator Oddziału Urologicznego Szpitala Kolejowego w Krakowie.

Chociaż w gronie przyjaciół wiedzieliśmy, że od pewnego czasu miał kłopoty sereowo-naczyniowe, tym niemniej wiadomość o niespodziewanym zgonie wywołała wstrząs i przygnębienie.

Dr med. Andrzej Gołajewski urodził się. 7 marca 1923 roku w Będzinie. W 1945 roku zdał w Krakowie egzamin dojrzałości i w tymże roku rozpoczął studia ma Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dyplom lekarza uzyskał w roku 1951, a w rok później stopień naukowy doktora medycyny na podstawie pracy: „Wrodzone wynicowanie pęcherza moczowego\\\". Od roku 1948, jeszcze jako student medycyny interesował się urologią pracując jako wolontariusz w Oddziele Uro-logiciznym Szpitala im. św. Łazarza przy ul. Grzegórzeckiej 18, kierowanym wówczas przez Prof. E. Michalowskiego. Równocześnie z pracą w Oddziale Urologicznym pracował w latach 1949—1954 jako asystent w Zakładzie Anatomii Opisowej Akademii Medycznej. Po uzyskaniu dyplomu pracuje nadal w Oddziale Urologicznym już jako asystent. W 1954 roku przeszedł do pracy w Klinice Urologicznej Akademii Medycznej w Krakowie przy ul. Kopernika 26, kierowanej przez Prof. S. Laskown-i ckiego. Pracował początkowo na stanowisku starszego asystenta, a od roku 1962 jako adiunkt. 17 marca 1959 roku po zdaniu egzaminu specjalizacyjnego uzyskał stopień specjalisty urologa. Po likwidacji Kliniki Urologicznej przy ul. Kopernika 26 przechodzi ponownie do Kliniki Urologicznej przy ul. Grzegórzeckiej 18 prowadzonej przez Prof. E. Michalowskiego i pracuje tam jako adiunkt do 30 września 1965 roku. Od 1 października 1935 roku obejmuje samodzielne stanowisko kierownika Pododdziału Urologicznego w Szpitalu Kolejowym w Krakowie, a kiedy w roku 1981 powstaje Oddział Urologiczny w tymże Szpitalu zostaje jego Ordynatorem. W czasie swojej wieloletniej pracy klinicznej pracował również w lecznictwie otwartym a to: w V Dzielnicowej Przychodni Obwodowej Kraków Podgórze, a w ciągu ostatnich kilkunastu lat w Poradni Urologicznej w Chrzanowie. Był wieloletnim Członkiem Polskiego Towarzystwa Urologicznego i brał udział we wszystkich Zjazdach Naukowych tego Towarzystwa. W latach 1980—1984 udzielał się w pracach Krakowskiego Oddziału PTU. W roku 1975 odbył podróż naukową do kilku placówek urologicznych w RFN, gdzie przez kilka tygodni pracował w Klinice Urologicznej w Stade. Był autorem lub współautorem szeregu wartościowych prac naukowych.

Był człowiekiem bardzo inteligentnym, pracowitym, sumiennym i bezkonfliktowym. Cechował Go wzorowy Stosunek zarówno do pacjentów, jak i kolegów. Był dobrym operatorem mającym wiele wartościowych pomysłów dotyczących techniki operacyjnej, w czym pomocna Mu była doskonała znajomość anatomii topograficznej zdobyta w czasie pracy w Zakładzie Anatomii Opisowej.

Dr med. Andrzej Gołajewski posiadał rozległy horyzont zainteresowań poza-medycznych. Był znawcą i koneserem muzyki zarówno klasycznej, jak i jazzowej. Był świetnym żeglarzem posiadającym stopnie sternika i kapitana żeglugi lądowej jak i znakomitym, zapalonym narciarzem. W kręgach znajomych i przyjaciół znany był jako wspaniały gawędziarz, człowiek o urzekającym sposobie bycia, tryskający zawsze optymizmem, dowcipem i humorem. Kochał życie i chciał być niezmiennie bardzo aktywnym jego uczestnikiem.

Ze śmiercią Dr. med. Andrzeja Gołajewskiego urologia i medycyna krakowska poniosła wielką stratę. Odszedł jeszcze jeden z bardzo nielicznej już starej gwardii urologów Krakowa. Odszedł od nas prawy. szlachetny Człowiek, wspaniały lekarz.

Żegnamy Cię z bólem Drogi Andrzeju

Cześć Twojej Pamięci

SPIS PRAC NAUKOWYCH DR. MED. ANDRZEJA GOŁAJEWSK1EGO

1. Wrodzone wynicowanie pęcherza moczowego (Extrophia vesicae urinariae), 1952, praca na stopień doktora medycyny. — 2. (E. Michałowski) Operacyjne lecze nie nietrzymania moczu u mężczyzn (studium anatomiczne). Urol. Pol., IVa, V, 1954, 153. — 3. Pielonefrotomia: studium chirurgiczno-anatomiczne. Urol. Pol., 1954, VII, 127. — 4. (S. Laskownicki) Polipy moczowodu i następowe wodonercze. Pol. Przeg. Chir., 1960, XXXII, 2, 173. — 5. Torbiele cewki moczowej. Pol. Przeg. Chir., 1960 XXXII, 1, 57. — 6. Naczyniak nerki z jednoczesnym wodonerczem. Pol. Przeg. Chir., 1960, XXXII, 4, 387. — 7. Leczenie wnętrostwa. Pol. Przeg. Chir., 1960,

XXXII, 11, 1243. — 8. (E. Latała) Leczenie oskalpowanego prącia. Pol. Przeg. Chir., 1961, XXXIII, 11a, 1433. — 9. (J. Sękowska) Pierwotny rak w uchyłku cewki kobie cej. Pol. Przeg. Chir., 1961, XXXIII, 11a, 147\\\'0. — 10. (S. Laskownicki, A. Laskow nicki) W sprawie leczenia nietrzymania moczu sposobem Boiffina. Pol. Przeg. Chir., 1964, XXXIV, l0a, 1257. 11. Wspomnienie pośmiertne dr med. Zbigniew Wojnarowski. Urol. Pol., 1987, 41, 343.

adres autorów

doc. dr med. Jan Krakowski, Siemiradzkiego 6, 31-137 Kraków.