Pourazowa przetoka cewkowo-udowa
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1992/45/3.

autorzy

Jacek Kudelski, Barbara Darewicz, Eugeniusz Malczyk: Z Kliniki Urologii Akademii Medycznej w Białymstoku Kierownik Kliniki: doc. dr hab. med. J. Darewicz

streszczenie

Przedstawiono 42-letniego chorego u którego w następstwie urazu komunikacyjnego z wieloodlamowym złamaniem kości miednicy i uszkodzeniem cewki tylnej wytworzyła się przetoka cewkowo-udowa, która uległa wygojeniu w wyniku leczenia zachowawczego.

Jedną z przyczyn powstawania przetoki moczowej mogą być obok powikłań pozapalnych, pooperacyjnych lub jatrogennych zmiany pourazowe (2). W przypadku uszkodzenia cewki tylnej mogą powstać przetoki cewkowo-odbytnicze oraz cewkowo-skórne (1).

Ze względu na nietypowy przebieg kanału przetoki pragniemy przedstawić własną obserwację.

Opis przypadku

Ryc. 1. Uretrografia wykazuje wylewanie się środka kontrastowego poprzez pękniętą cewkę tylną.

Chory, G. T., lat 42 (nr hist. chor. 38/92) został przeniesiony do Kliniki ze szpitala terenowego w 33 dobie po doznanym wieloodłamowym złamaniu kości miednicy mniejszej. Jak wynika z wywiadu, po urazie ze względu na krwisty wyciek z cewki i trudności w oddawaniu moczu założono choremu cewnik Foleya na stałe. W 14 dobie hospitalizacji pojawiło się uwypuklenie na przyśrodkowej części uda lewego, a następnie powstała przetoka z której wypłynęła treść moczowo-ropna.

W chwili przyjęcia do Kliniki stwierdzono na przyśrodkowej powierzchni lewego uda czynną przetokę moczową.

Uretrografia uwidoczniła wylewanie się środka kontrastowego poprzez pękniętą cewkę tylną, wzdłuż powięzi mięśni przywodzicieli uda i otwór przetoki (ryc. 1).

Ze względu na podejrzenie zawału mięśnia sercowego chorego leczono zachowawczo na cewniku dopęcherzowym. Po 43 dniach przetoka zamknęła się samoistnie. Urografia z Cystografią mikcyjną wykazała ciągłość cewki tylnej i pęcherza oraz brak zacieku kontrastu poza układ moczowy (ryc. 2).

OMÓWIENIE

Przetoki moczowe stanowią trudny problem terapeutyczny (2). Istotnym czynnikiem ułatwiającym pomyślne wyleczenie uszkodzeń cewki tylnej jest poprawa bądź przywrócenie fizjologicznej drogi odpływu moczu.

W przedstawionym spostrzeżeniu drenaż pęcherza poprzez cewkę moczową był czynnikiem sprzyjającym procesowi gojenia.

Obok licznych metod operacyjnych (1, 2) jednym z ważnych elementów rokujących pomyślne wyleczenie przetoki jest czynnik czasu.

U przedstawionego chorego odroczenie zabiegu z przyczyn kardiologicznych i wydłużenie okresu samoistnego gojenia stanowiło alternatywną i efektywną metodę leczenia.

Na podstawie własnych spostrzeżeń klinicznych możemy stwierdzić, że w wielu przypadkach przetok moczowych czasowe odroczenie operacyjnej korekcji poprawia miejscowe warunki ułatwiające późniejszy zabieg, a u niektórych chorych prowadzi do okluzji przetoki i całkowitego jej wyleczenia.

piśmiennictwo

1. Blandy J. P., Singh M.: Fistulae involving the adult male urethra. Brit. J. Urol., 1972, 44, 632. —
2. Dobrowolski Z., Gałka M., Piasecki Z.: Przetoki tylnej cewki moczowej. Urol. Pol., 1985, 38, 306.

adres autorów