Chłoniak złośliwy obu jąder
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1994/47/4.

autorzy

Jerzy Swierż, Jacek Ogrodnik, Bronisław Stawarz: Z Kliniki Urologii Centralnego Szpitala Klinicznego WAM w Warszawie
Kierownik Kliniki: Prof. dr hab. med. B. Stawarz

streszczenie

Chłoniak złośliwy jądra jest rzadkim nowotworem, który znacznie częściej niż

inne guzy jądra, może występować po obu stronach. Przedstawiono chorego, u którego

stwierdzono utkanie mikroskopowe chłoniaka złośliwego w obu jądrach. Uzyskany

okres przeżycia wynosi 6 lat

Nowotwory złośliwe jądra stanowią ok. 2% wszystkich nowotworów u mężczyzn i rozwijają się głównie w młodym wieku. Chłoniak złośliwy jest nowotworem występującym w jądrze stosunkowo rzadko i w przeciwieństwie do pozostałych guzów dotyczy szczególnie mężczyzn starszych. Rozwój nowotworu z komórek zarodkowych w drugim jądrze jest spotykany bardzo rzadko (ok. 2%), natomiast przy utkaniu mikroskopowym chłoniaka złośliwego zajęcie strony przeciwnej spotyka się u 50% chorych (1, 3).

Opis chorego

63 letni chory S. J. (nr hist. chor. 11391/88) przyjęty do Kliniki Urologicznej z powodu niebolesnego powiększenia jądra prawego. Badanie ultrasonograficzne jąder uwidoczniło w dol- nym biegunie powiększonego jądra, ognisko 4x6 cm, o mieszanej echostrukturze. W tomografii komputerowej jamy brzusznej stwierdzono powiększone węzły chłonne okołoaortalne, średnicy ok. 2,5 cm. Trzy dni od momentu przyjęcia chorego do Kliniki, wykonano wycięcie zmienionego jądra. W badaniu mikroskopowym (nr 729/88) stwierdzono utkanie chłoniaka złośliwego z komórek B, o średnim stopniu złośliwości. Chory otrzymał 3 kursy chemioterapii wg programu CHOP (cyklofosfamid, farmorubicyna, winkrystyna, enkorton). Już po I kursie uzyskano całkowite cofnięcie się zmian nowotworowych. Cztery lata od momentu rozpoznania choroby, stwierdzono powiększenie jądra lewego. W innych badanich nie stwierdzono szerzenia się procesu nowotworowego. Wykonano amputację lewego jądra. W wyniku mikroskopowym (nr 1624/933) stwierdzono utkanie chłoniaka złośliwego. Chory otrzymał na okolicę wydętego jądra napromienianie do dawki całkowitej 35 Gy na guz. Dotychczasowe kontrole nie wykazały objawów szerzenia się choroby.

OMÓWIENIE

Chorego przedstawiono z powodu rzadkości występowania chłoniaka złośliwego w obu jądrach. W większości przedstawionych przypadków nowotwór ten dotyczył jednego jądra i był rozpoznawany u mężczyzn w wieku 43-84 lata (1, 6, 7). Jak podaje większość autorów, rokowanie u chorych jest ściśle związane ze stopniem zaawansowania klinicznego chłoniaka oraz stopniem złośliwości histologicznej (1,2, 5, 6). Interesujące wyniki leczenia skojarzonego u 13 chorych na chłoniaka złośliwego jądra przedstawił Poulsen (6). U 55% chorych, stwierdzi znaczne zaawansowanie nowotworu. Zaledwie u 16% chorych okres przeżycia wynosił 4 lata. Podobne, niezadowalające wyniki leczenia skojarzonego uzyskał Fickers, u pięciu chorych z chłoniakiem złośliwym jądra o znacznej złośliwości histologicznej. Średni okres przeżycia wynosił 7 i pół miesiąca, jedynie u chorego z I stopniem zaawansowała klinicznego okres przeżycia wynosił 5 i pół roku (2). U większości chorych niepowodzenie leczenia wiązało się ze znacznym postępem choroby (1, 2, 6, 7).

W analizowanym przypadku średni stopień złośliwości histologicznej, ograniczone zaawansowanie nowotworu, agresywne leczenie skojarzone, wpłynęło na długi okres przeżycia chorego (6 lat). Większość autorów jest zgodnych, że chorzy w dobrym stanie ogólnym, w wieku poniżej 70 lat, u których stwierdzono znaczne zaawansowa- nie kliniczne nowotworu oraz dużą złośliwość utkania mikroskopowego, powinni być leczeni operacyjnie oraz agresywną chemioterapią, złożoną co najmniej z trzech cytostatyków (1, 2, 4, 8). Dotychczasowe badania nie potwierdziły skuteczności profilaktycznego napromieniania drugiego jądra (2, 7).

piśmiennictwo

1. Bentley R., Deulin B., Kaufman R., Borozoitz M., Ratech H.: Genotypie divergence precedes clinical dissemination in a case of synchronous bilateral B-cell malignant lymphoma of the testes. Hum. Pathol., 1993, 24, 675.
2. Fickers M., Koudstaal J., Von de Weijer F., Verschueren T.\\\\ Malignant lymphoma of the testis . Neth. J. Med., 1991, 39, 92.
3. Masson J., Suhltr A., Choąuenet C, Viville C, WolffD.: Unusual tumors of the testis. Apropos of 22 cases. Ann. Urol. Paris., 1991, 25, 194. —
4. Montie J.: Carcinoma in situ of the testis and bilateral carcinoma. Urol. Clin. North. Am., 1993, 20, 127. —
5. Myoui A., Aozasa K., Matsumoto M.,Ohsawa M.: High endothelial venules in extranodal lymphomas with emphasis on their Prognostic significance. Jpn. J. Clin. Oncol., 1992, 22,198. —
6. Poulsen M.3 Roberts S., Taylor K.:Testicular lymphoma — the need for a new approach. Australas. Radiol., 1991, 35, 257.
7. Tsutsui K.: A radiotherapeutic experience for localized extranodal non-Hodgkin\\\'s lymphoma. Radiother. Oncol., 1991, 21, 83. —
8. Tweed C, Peak R.\\\\ A sonographic appearance of testicular lymphoma. Clin. Radiol., 1991, 43, 341.

adres autorów