PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Wpływ masy ciała, PSA, skali Gleasona na wyniki radykalnej prostatektomii
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Piotr Bryniarski, Mariusz Wróblewski, Krzysztof Pliszek, Andrzej Potyka, Krzysztof Borkowski, Michał Tkocz, Mieczysław Fryczkowski, Wiesław Duda, Zofia Salska, Andrzej Paradysz
Katedra i Klinika Urologii w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Oddział Urologii, Szpital im. E. Michałowskiego w Katowicach
Oddział Urologii Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej
Oddział Urologii Szpitala Wojewódzkiego w Rybniku

streszczenie

Wprowadzenie.

Dotychczasowe prace dotyczące wpływu otyłości na stężenie PSA u pacjentów zgłaszających się na badania przesiewowe w kierunku raka prostaty wykazały, że wzrost masy ciała skutkuje mniejszymi wartościami PSA, co może wpływać na obniżoną wykrywalność ewentualnych zmian nowotworowych prostaty.>

Materiał i metoda.

Analizie poddano 574 chorych na raka prostaty, u których wykonano radykalną prostatektomię w latach 2000-2007. Oceniono: wagę ciała, PSA przed operacją oraz stopień zróżnicowania raka wg skali Gleasona w preparatach pooperacyjnych. Wszyscy chorzy są pod stałą kontrolą w poradniach urologicznych, dzięki czemu informacje na temat ewentualnej wznowy po operacji były uzyskiwane na bieżąco. Wznowę biochemiczną rozpoznawano, gdy poziom PSA po operacji wzrósł powyżej 0,2 ng/ml. Obliczono stosunek PSA/waga ciała oraz współczynnik ten porównano między grupą pacjentów ze wznową biochemiczną a grupą pacjentów bez wznowy po radykalnej prostatektomii. Postanowiliśmy również zbadać zależność między współczynnikiem PSA/waga ciała a wartością skali Gleasona po operacji w całej grupie chorych.

Wyniki.

Wznowę biochemiczną stwierdzono u 90 chorych. Średnio współczynnik PSA/waga w grupie chorych ze wznową wynosił 0,283575861, a u pacjentów bez wznowy 0,169424619. Różnica między grupami była istotna statystycznie (p=0,000014). Korelacja między wartością współczynnika PSA/waga ciała a wartością skali Gleasona jest słabo dodatnia (współczynnik korelacji Spearmana= 0,137216) w całej grupie chorych.

Wnioski.

1. Współczynnik PSA/waga ciała pacjenta oceniany przed operacją może być prognostykiem zwiększonego ryzyka wystąpienia wznowy po radykalnej prostatektomii. 2. Współczynnik ten wykazuje dodatnią korelację ze skalą Gleasona, lecz jest ona na tyle słaba, że nie można mówić o jej praktycznym zastosowaniu. 3. Istnieje potrzeba kolejnych badań z wykorzystaniem współczynnika PSA/waga ciała celem ustalenia jego wartości, przy której można mówić o zwiększonym ryzyku wystąpienia wznowy po radykalnej prostatektomii.