PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Wyniki przeszczepiania nerek u dzieci z ciężkimi wadami dolnego odcinka dróg moczowych
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Hor Ismail1, Dorota Broniszczak1, Piotr Kaliciński, Paweł Nachulewicz, Marek Szymczak, Tomasz Drewniak, Małgorzata Markiewicz-Kijewska, Adam Kowalski, Katarzyna Jobs, Ewa Mirska, Jacek Rubik, Piotr Gastoł, Lidia Skobejko-Włodarska, A. Mikołajczyk
Klinika Chirurgii Dziecięcej i Transplantacji Narządów, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie
Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie
Klinika Urologii Dziecięcej, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie

streszczenie

Wprowadzenie.

Wrodzone i nabyte choroby dolnych dróg moczowych mogą prowadzić do schyłkowej niewydolności nerek wymagającej przeszczepienia.

Cel pracy.

Przedstawienie doświadczenia naszego ośrodka w przeszczepianiu nerek u pacjentów z ciężkimi wadami dolnego odcinka dróg moczowych.

Materiały i metody.

W ciągu lat 2001-2007 w naszym ośrodku wykonano przeszczepy nerek u 33 pacjentów (23 chłopców, 10 dziewczynek) ze schyłkową niewydolnością nerek oraz z ciężkimi wadami dolnego odcinka dróg moczowych. U 30 pacjentów przeszczepiono nerkę pobraną ze zwłok, u 3 – od żywego dawcy spokrewnionego. Wiek pacjentów wynosił od 2,25 do 19 lat. U 26 pacjentów wykonano nadpęcherzowe odprowadzenie moczu metodą Brickera, u 6 pacjentów – powiększenie pęcherza moczowego (przy pomocy moczowodu – 2, jelita – 4), u 1 szczelny zbiornik pęcherzowy z przetoką Mitrofanoffa do cewnikowania. Spośród pacjentów z wytworzoną wstawką jelitową metodą Brickera, u 21 wykonano ją równocześnie z przeszczepieniem nerki.

Wyniki.

Okres obserwacji wynosi od 3 do 84 miesięcy (śr. 28 mies.). Przeżycie pacjentów i przeszczepionych narządów wynosi 100%. Stężenie kreatyniny:0,3-5,3 mg% (śr. 1,03 mg%). We wczesnym okresie pooperacyjnym stwierdzono następujące powikłania: przeciek moczu – 2, krwawienie – 1, pęknięcie nerki – 2, ucisk przeszczepionego narządu – 2, zagięcie tętnicy nerkowej – 2, zakrzep żyły nerkowej – 1. W późnym okresie pooperacyjnym stwierdzono: limphocele – 2, wsteczny odpływ pęcherzowo- -moczowodowy – 1, zwężenie urostomii – 1, skręt wstawki jelitowej – 1, niedrożność mechaniczną przewodu pokarmowego – 1, zagięcie moczowodu – 1. Wszystkie powikłania chirurgiczne leczone były z powodzeniem i nie spowodowały utraty nerki przeszczepionej. Zakażenia moczu stwierdzane były u 25/33 (75%) pacjentów, u większości bezobjawowe i niepogarszające czynności przeszczepionego narządu.

Wnioski.

1. Przeszczepy nerek u dzieci z ciężkimi wadami dolnego odcinka dróg moczowych z towarzyszącą schyłkową niewydolnością nerek dają bardzo dobre wyniki i wydają się bezpiecznym dla przeszczepionego narządu zabiegiem. 2. Zakażenia moczu są najczęstszym powikłaniem w tej grupie pacjentów, jednak mają w większości przypadków bezobjawowy przebieg i nie pogarszają czynności przeszczepionego narządu.