PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Ocena wybranych markerów funkcji jedynej nerki po usunięciu nerki hipo- lub afunkcyjnej w materiale własnym
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Marcin Życzkowski, Lidia Hyla-Klekot, Grażyna Kucharska, Andrzej Paradysz
Katedra i Klinika Urologii w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Oddział Nefrologii Dziecięcej Chorzowskie Centrum Pediatrii i Onkologii Chorzów

streszczenie

Wprowadzenie.

Poznanie mechanizmów adaptacyjnych, zachodzących w nerce po zmniejszeniu liczby nefronów, zmieniło w ostatnich latach podejście do kwalifikowania dzieci do nefrektomii. Usunięcie nerki o nieprawidłowej strukturze i upośledzonej funkcji wydalniczej wyzwala przerost kompensacyjny w drugiej nerce. Wraz z usuniętą resztkową tkanką nerkową utracona zostaje jej aktywność hormonalna i enzymatyczna, co powoduje nie w pełni poznane skutki patofizjologiczne w pozostałych nefronach.

Cel pracy.

Ocena wybranych markerów funkcji jedynej nerki u dzieci po usunięciu nerki hipo- lub afunkcyjnej.

Materiały i metody.

Badania przeprowadzono u 51 dzieci, u których w latach 2000-2006 wykonano jednostronną nefrektomię. Wskazaniami do zabiegu były: MCDK – 13 dzieci (śr. wiek w chwili zabiegu: 6,7/12 lat), nefropatia zaporowa z afunkcją lub hipofunkcją nerki – 17 chorych (śr. wiek – 9 lat), marskość pozapalna na tle nefropatii refluksowej – 16 dzieci (śr. wiek – 9,8 roku), hipo/dysplazja nerki – 5 chorych (śr. wiek – 11 lat). Decyzję o nefrektomii podjęto, gdy udział nerki w oczyszczaniu w badaniu DMSA wynosił poniżej 10%. Średni czas obserwacji po przebytej nefrektomii wynosił 3,5 roku. U wszystkich dzieci oceniono: rozwój fizyczny, zmiany ciśnienia tętniczego, stopień przerostu kompensacyjnego na podstawie wymiarów nerki w USG, GFR, klirens kreatyniny, stężenie cystatyny C, dobową albuminurię i proteinurię, wydalanie alfa-1 i beta-1 mikroglobulin.

Wyniki.

Rozwój fizyczny dzieci po jednostronnej nefrektomii przebiega adekwatnie do wieku. Nie stwierdzono podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego ani zakażeń układu moczowego. U wszystkich wykazano cechy przerostu kompensacyjnego jedynej nerki z filtracją kłębuszkową powyżej 80 ml/min. U niewielkiego odsetka chorych stwierdzono albuminurię powyżej 30 mg/dobę, a w pojedynczych przypadkach białkomocz dobowy przekraczający 200 mg/dobę.

Wnioski.

Dzieci po zabiegu usunięcia nerki powinny być objęte opieką specjalistyczną przez całe życie, gdyż przewlekły stan hiperfiltracji prowadzi do postępującego
uszkodzenia pozostałych nefronów.