PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Kwas zoledronowy w zapobieganiu i leczeniu przerzutów raka stercza do kości u chorych leczonych w Poradni Onkologii Urologicznej II Kliniki Urologii UM w Łodzi
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Waldemar Różański, Jan Bortkiewicz, Marek Lipiński
II Klinika Urologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

streszczenie

Wprowadzenie.

U 65-75% chorych na zaawansowanego raka stercza dochodzi do rozwoju zmian nowotworowych w obrębie układu kostnego, powodując obniżenie jakości życia w wyniku pojawiających się bólów kostnych, patologicznych złamań kości, osteoporozy, hiperkalkurii i zmniejszenia masy kostnej. Kwas zoledronowy jest najsilniej działającym lekiem blokującym rozwój przerzutów raka stercza do kości.

Cel pracy.

Ocena jakości życia i wybranych parametrów krwi obwodowej u chorych leczonych kwasem zoledronowym z powodu przerzutów raka stercza do kości.

Materiały i metody.

Materiał stanowi siedemnastu chorych na raka stercza z przerzutami do kości, leczonych od 4 do 9 miesięcy z powodu raka stercza T3–4 ,Nx ,M1. Wiek chorych: 51- 87 lat (śr. 68,4). U chorych tych z powodu zdarzeń dotyczących układu kostnego spowodowanych przerzutami raka gruczołu krokowego podawano/ podaje się 4 mg kwasu zoledronowego w 15-minutowych wlewach dożylnych co 4 tygodnie. Raka stercza potwierdzono na podstawie badania histopatologicznego uzyskanego w wyniku biopsji tru-cut stercza. Aby zidentyfikować przerzuty raka gruczołu krokowego do kości, przed rozpoczęciem leczenia u wszystkich chorych wykonano scyntygram kośćca. W celu oceny efektów leczenia ponownie wykonywano scyntygram kośćca po 4 miesiącach. Dodatkowo badano poziom PSA, Ca, fosfatazy zasadowej i kwaśnej we krwi oraz morfologię krwi obwodowej. Subiektywne odczucie bólu przez chorego oceniano w dziesięciostopniowej skali (1-10). Chorego pytano o stopień nasilenia i lokalizację bólu przed rozpoczęciem leczenia i podczas jego stosowania.

Wyniki.

Wzrost PSA stwierdzono u 12 obserwowanych chorych (największy poziom: 4207 g/ml). Poziom Ca u wszystkich leczonych był w normie. Fosfataza zasadowa wzrosła ponad normę u 12. Fosfataza kwaśna wzrosła ponad normę u 13. Oceniając morfologię krwi obwodowej, stwierdzono wyraźne zmiany w liczbie płytek krwi. U 6 spadły poniżej normy. Oceniając stopień bólów kostnych, u 13 chorych stwierdzono spadek dolegliwości od 2 do 7 stopni. U jednego chorego w trakcie leczenia nastąpił wzrost bólów kostnych o 2 stopnie. W wykonanej kontrolnej scyntygrafi kośćca po 4 miesiącach u 3 chorych stwierdzono wyraźną regresję przerzutów.

Wnioski.

Po zastosowanym leczeniu chorzy zgłaszają zdecydowany spadek dolegliwości bólowych ze strony układu kostnego. Jednocześnie obserwowany jest stały postęp choroby nowotworowej (zarówno miejscowy, jak i ogólny), wyraźnie widoczny w badaniach dodatkowych (poziom PSA, fosfatazy zasadowej, fosfatazy kwaśnej i płytek krwi). Śmiertelność w tym krótkim okresie czasu była wysoka, z 17 leczonych zmarło 4 chorych (23,5%).