Retrospektywna analiza powikłań u chorych poddanych nefrektomii z powodu raka nerki (RCC) z uwzględnieniem okresu leczenia
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Leszek Bortnowski, Rafał Jedynak, Grzegorz Piotrowicz, Henryk Zieliński

Klinika Urologii CSK, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie

streszczenie

Wprowadzenie.

Radykalna nefrektomia jest nadal zabiegiem z wyboru u chorych z rakiem nerki. Chociaż ostatnie lata przyniosły pewne modyfikacje zaproponowanych przez Robsona zasad wykonywania nefrektomii, to możliwość wystąpienia powikłań nie zmniejszyła się.

Cel pracy.

Analiza powikłań u chorych, operowanych z powodu raka nerki (RCC) w Klinice Urologii Wojskowego Instytutu Medycznego CSK MON w latach 1980-2005 z uwzględnieniem rodzaju powikłań i częstości występowania (z uwzględnieniem różnych okresów leczenia).

Materiały i metody.

Retrospektywną ocenę oparto na materiale własnym. Badaniem objęto 1678 chorych operowanych z powodu RCC. Dla celów niniejszej pracy badaną populację podzielono na 5 grup uwzględniających datę operacji i średnią wielkość guza. Dane uzyskano na podstawie informacji zawartych w historiach chorób i protokołach operacyjnych. Rodzaj i częstość powikłań zestawiono w tabelach.

Wyniki.

W całej badanej populacji odnotowano 136 przypadków różnego rodzaju powikłań. W latach 1980-1985 odnotowano m.in.: 11 przypadków uszkodzenia śledziony (UŚ), 2 przypadki uszkodzenia ogona trzustki (UT), 2 przypadki uszkodzenia żyły głównej dolnej (UŻGD), 4 przypadki zapalenia żył kończyn dolnych (ZŻ), 3 przypadki uszkodzenia opłucnej (UO), 1 przypadek uszkodzenia jelita cienkiego (UJC), 1 przypadek uszkodzenia jelita grubego (UJG), po 5 przypadków niedrożności i zapalenia płuc (N) (ZP), 12 przypadków zakażenia rany (ZR), 4 przypadki krwawienia z przewodu pokarmowego (KPP). W kolejnych latach odnotowano odpowiednio: w okresie od 1986 do 1990 roku: UŚ – 9, UŻGD – 1, ZŻ – 2, UO – 4, UJC – 2, UJG- 1, N – 5, ZP – 4, KPP – 5, ZR – 7; w okresie od 1991do 1995 roku: UŚ – 5, UŻGD – 2, ZŻ – 1, UO – 2, UJC – 0, UJG – 0, N – 4, ZP – 3, KPP – 2; ZR – 1; w okresie od 1996 do 2000 roku: UŚ – 4, UŻGD – 0, ZŻ – 1, UO – 1, UJC – 0, UJG – 0, N – 3, ZP – 2, KPP – 2; ZR – 1; w okresie od 2001 do 2005 roku: UŚ – 2, UŻGD – 2, ZŻ – 0, UO – 1, UJC – 0, UJG – 0, N – 3, ZP – 2, KPP – 3; ZR – 1. W całym przedstawionym okresie nie odnotowano ani jednego przypadku powikłania ze śmiertelnym skutkiem.

Wnioski.

Z przeprowadzonej analizy wynika, że u chorych poddanych nefrektomii z powodu RCC, bez względu na okres leczenia, występowały powikłania o podobnym charakterze, jednakże ich liczba w kolejnych okresach wykazywała tendencję malejącą. Zdaniem autorów może to wynikać m.in. z udoskonalenia technik operacyjnych, wprowadzenia profilaktyki przeciwzakrzepowej i przeciwbakteryjnej oraz zastosowania wczesnych metod diagnostycznych, umożliwiających rozpoznanie choroby we wczesnym stadium zaawansowania.