Analiza jakości życia kobiet z nietrzymaniem moczu
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Ewa Strupińska, Janusz Zajda

Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie
Klinika Ginekologiczno-Urologiczna Conti-Medica w Warszawie

streszczenie

Wprowadzenie.

Nietrzymanie moczu nie jest postrzegane przez przedstawicieli WHO jako schorzenie niebezpieczne czy zagrażające życiu, jednak ze względu na częstość występowania w starzejącej się populacji oceniane jest jako jeden z ważniejszych aktualnych problemów zdrowotnych. Dane pochodzące z różnych źródeł wskazują, że objawy nietrzymania moczu jako symptomu różnych jednostek chorobowych powinny być uznane jako choroba społeczna, bowiem dotyczą one ponad 5% populacji. Wraz z zainteresowaniem jakością życia związaną ze stanem zdrowia, pojawiły się pierwsze doniesienia (w 1987 r.), dotyczące aspektów psychologicznych, socjalnych i seksualnych pacjentów z problemami urologicznymi, a szczególnie kobiet z nietrzymaniem moczu.

Cel pracy.

Praca analizuje poziom jakości życia kobiet z nietrzymaniem moczu w Polsce. Celem badań było określenie jakości życia kobiet z nietrzymaniem moczu według standaryzowanego kwestionariusza I-QOL.

Materiały i metody.

Kwestionariusz I-QOL po raz pierwszy zastosowano w 1996 roku w USA, a 2005 roku analizowano 15 wersji językowych. Materiał badawczy stanowiło 238 kobiet, pacjentek kliniki urologicznej. Ocena jakości życia była jednym z elementów diagnostycznych prowadzonej w klinice terapii. Analiza wyników badań została przeprowadzona w oparciu o elektroniczny program Statistica, wersja 7.1.

Wyniki.

Jakość życia kobiet z nieotrzymaniem moczu w Polsce nie odbiega od przeciętnej, średniej jakości życia kobiet z takimi dolegliwościami w innych (wybranych) krajach Europy. Postrzeganie choroby zależne jest od poziomu jakości życia (liczby zdobytych punktów) oraz od miejsca zamieszkania.

Wnioski.

Badania wykazały, iż występują różnice w jakości życia kobiet z różnymi typami nietrzymania moczu. Przy porównaniu punktacji z innymi krajami, należy brać jednak pod uwagę uwarunkowania demograficzne, ekonomiczne i kulturowe. Przeprowadzone badania mogą być ważną wskazówką do analizy ekonomicznej schorzenia, jak i działań profilaktycznych.