Zużycie włókna lasera KTP podczas zabiegu ablacji gruczolaka stercza
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2008/61/Supl. 1.

autorzy

Waldemar Różański1, Henryk Zieliński2, Leszek Klimek3, Leszek Jeromin1, Marek Lipiński1

II Klinika UM w Łodzi
Klinika Urologiczna WIM w Warszawie
Zakład Biofizyki Katedry Nauk Podstawowych i Przedklinicznych UM w Łodzi

streszczenie

Wprowadzenie.

Włókno przewodzące wiązkę promienia lasera z generatora do tkanki w organizmie człowieka jest najszybciej zużywającym się elementem systemu, najczęściej zatem wymienianym elementem urządzeń laserowych.

Cel pracy.

Ocena zmian zachodzących we włóknie przewodzącym promień lasera i ocena czy są to zmiany trwałe.

Materiały i metody.

Ocenie poddano 25 włókien lasera potasowo-tytanowo-fosforowego (potassium-titanyl-phosphate KTP) o długości fali 532 nm i mocy 80W Niagara Green (9 włókien z II Kliniki Urologii UM w Łodzi) oraz 16 włókien z Kliniki Urologicznej WIM w Warszawie, gdzie stosuje się Laser KTP HPS o mocy 120 W. Obserwację powierzchni i przekrojów końcówek włókien lasera KTP wykonano za pomocą elektronowego mikroskopu skaningowego Hitachi S 3000N, firmy Hitachi (Tokio, Japonia).

Wyniki.

Końcówka włókna lasera KTP (zarówno 80 jak i 120 W) zawiera wtopione lustro załamujące promień lasera i kierujące go do tkanki gruczolaka. Podczas pracy urządzenia laserowego zmiany następują na końcówce z wtopionym lustrem bezpośrednio nad nim w osłonce pod postacią licznych pęcherzykowatych zgrubień i w postaci kraterowego ubytku części osłonki. Prowadzone badania potwierdziły, iż stopień zmian zależy od wielkości stosowanej energii i czasu trwania zabiegu.

Wnioski.

Stopień zużycia włókna podczas zabiegu jest różny i zależy od wielkości użytej energii oraz czasu pracy włókna. Należy podkreślić że, użycie włókna lasera KTP (zarówno 80 jak i 120 W) może być tylko jednorazowe.