Własny sposób operacji przetok cewkowo-pochwowych
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1979/32/1.

Z przetokami cewkowo-pochwowymi spotykamy się dosyć rzadko. Niemniej jednak likwidacja tych przetok napotyka na bardzo duże trud­ności. Próby zamknięcia ich z reguły kończą się niepowodzeniem. Naj­częściej musimy uciekać się do zabiegu polegającym na interpozycji ma-cićV. W ten sposób wykonany zabieg z reguły prowadzi do likwidacji prze­toki cewkowej. Zabieg ten może być zastosowany u kobiet po meno-pauzie. Natomiast u kobiet młodych, szczególnie, u tych, które chcą jesz­cze rodzić zamknięcie przetoki tym sposobem nie może być wykonane. Szczególnie poważny problem stanowią przetoki umiejscowione w Tylnej cewce względnie przetoki cewkowo-pęcherzowo-pochwowych w następ­stwie których kobiety gubią mocz.

W operacjach przetok cewkowo-poehwowych (ryc. 1) u tych kobiet zastosowaliśmy własny sposób, który pokrótce pozwolimy sobie przed-stawić. Operujemy dwuetapowo. W pierwszym etapie od strony pochwy okrawamy przetokę i odpreparowujemy ścianę pochwy od cewki (ryc.2)7~ Na ścianie cewki zakładamy szew zamykający przetokę pozostawiając nie zeszytą ścianę pochwy (ryc. 3). Następnie naprzeciw przetoki cew-kowej na tylnej ścianie pochwy wykonujemy podłużne nacięcie ściany pochwy na dł. 1—2 cm w zależności od wielkości cewkowej przetoki. Ścianę pochwy podpreparowujemy na szerokości ok. 2 cm. Następnie doszywamy odpreparowane brzegi tylnej ściany pochwy do podpreparo-wanych brzegów ściany przedniej pochwy (ryc. 2 i 3). Szwy zakładamy pojedyncze. W ten sposób doszywamy tylną ścianę pochwy do przedniej uzyskując niejako przednią kolpoklezję nie na całej szerokości pochwy (ryc. 4). W ten sposób wejście do pochwy zostało podzielone na dwie czę-ści. Po prawej i lewej stronie pochwa jest nienaruszona i kobieta może swobodnie miesiączkować. Na okres gojenia wytwarzamy przetokę nad-łohową, którą po 10—14 dniach likwidujemy. Po upływie 4—6 tygodni — ponownie chorą przyjmujemy do szpitala celem wykonania 11 aktu ope-racyjnego, który polega na rozdzieleniu ściany przedniej do tylnej. Zazwyczaj jest to cienkie pasemko, które na palcu lub podłożonym klemie przecinamy. Na przednią i tylną ścianę rozciętej pochwy zakładamy po-jedyncze szwy.

Ten sposób został zastosowany u czterech chorych. Trzy chore miały przetoki cewkowo pochwowe w następstwie operacji nietrzymania mo-czu sposobem Goehbel Schtocke. Były to chore w wieku od 45—47 lat. Zastosowany powyższy sposób u wszystkich trzech chorych dopro­wadził do wyleczenia.

Czwarta chora w wieku 25 lat, u której w czasie pierwszego porodu doszło do całkowitego zniszczenia cewki. Chora ta całkowicie gubiła mocz. Cewkę operacyjnie odtworzono z tym, że wytworzyła się przeto-toka w miejscu połączenia cewki z trójkątem pęcherza. Przetoka ta była kilkakrotnie zamykana różnymi sposobami bez efektu. Dopiero zasto­sowany wyżej opisany sposób doprowadził do zamknięcia przetoki.