PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Sprawozdanie z krajowego zjazdu naukowego Polskiego Towarzystwa Urologicznego w Warszawie tzw. Dnia Urologicznego w dniach 22.IV-23.IV.1979 r.
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1980/33/1.

autorzy

Kazimierz Adamkiewicz

„Dzień Urologiczny" zorganizowany w dniach 22.IV. i 23.IV.1979 r. w Warsza­wie połączony został z obchodami XXX rocznicy powstania Polskiego Towa­rzystwa Urologicznego.

W związku z takim połączeniem programem objęto dwie sesje:

I — 22.IV.1979 r. o godz. 16.30. Walne Zebranie Polskiego Towarzystwa Urologicznego oraz część referatowa poświęcona XXX-leciu założenia P.T.U. II — 23.IV.1979 r. o godz. 10.00 — Konferencja Okrągłego Stołu na temat: „Embolizacja tętnic nerkowych".

Ad. I. Otwarcia pierwszej sesji, a równocześnie otwarcia „Dnia Urologicznego" dokonał prowadzący tę sesję Prezes Polskiego Towarzystwa Urologicznego: doc. Zdzisław Kuźnik.

Podczas Walnego Zebrania zostało nadane członkostwo honorowe zasłużonym polskim urologom: prof zw. dr med. Janowi Leńko i prof. dr hab. Ludwikowi Mazurkowi, a także dwom urologom z Czechosłowacji: prof. dr. Pacses'owi Wa­cławowi z Pragi i prof. Kućera Janowi z Ołomuńca. Również podczas tego Ze­brania wręczone zostały dyplomy prof. dr hab. Jerzemu Zielińskiemu i doc. dr hab. Aleksandrowi Wigurze, którym godność Członka Honorowego przyznało To­warzystwo w 1978 r. w Katowicach.

W imieniu Komitetu Organizacyjnego „Dnia" przemówienie wygłosił Przewod­niczący: doc. dr hab. Andrzej Borkowski. Następnie wygłoszono następujące re­feraty związane z XXX-leciem istnienia Polskiego Towarzystwa Urologicznego:

Doc. dr hab. Władysław Chojna: XXX-lecie Polskiego Towarzystwa Urologicz­nego. Geneza, powstanie, rozwój i dzień dzisiejszy.

Doc. dr hab. Zygmunt Bartkowiak: Wspomnienie z dziejów urologii polskiej przed założeniem Polskiego Towarzystwa Urologicznego.

Prof. dr med. Stefan Wesołowski: Przyczynek do historii powstania Polskiego Towarzystwa Urologicznego.

Prof. dr hab. Ludwik Mazurek: Wspomnienie pierwszego posiedzenia nauko­wego P.T.U., czyli „Dnia Urologicznego".

Pierwszy dzień obrad, zgodnie z programem zakończył się bankietem w re­stauracji Hotelu Grand.

Ad. II. W konferencji okrągłego stołu na temat: „Embolizacja tętnic nerko­wych: wzięli udział: prof. dr hab. Kazimierz Adamkiewicz (Gdańsk) — moderator, prof. dr hab. Marian Klamut (Lublin) — uczestnik dyskusji, doc. dr hab. Tadeusz Krzeski (Warszawa) — uczestnik dyskusji, doc. dr hab. Andrzej Musierowicz (Białystok) — uczestnik dyskusji, dr hab. Andrzej Borkowski (Warszawa) — uczestnik dyskusji, dr med. Zygfryd Wawrzynek (Katowice) — uczestnik dyskusji, dr med. Andrzej Karwowski (Poznań) — uczestnik dyskusji.

W swoim wystąpieniu prof. Klamut przedstawił rys historyczny i możliwości techniczne naczyniowej radiologii interwencyjnej. Treść wypowiedzi była bogato ilustrowana przeźroczami demonstrującymi olbrzymie doświadczenie i wprawę w przeprowadzaniu zabiegów wewnątrznaczyniowych.

Dr. Wawrzynek omówił technikę embolizacji tętnic nerkowych z uwzględnie­niem embolizacji czasowej i trwałej różnymi materiałami: autogennymi (np. skrze­py krwi, mięśnie i in.) i ciałami biologicznie obcymi (Spongostan, wełna, bawełna i in.) oraz metalami i tworzywami sztucznymi (spirale metalowe, gąbka żelaty­nowa, kleje tkankowe, pochodne silikonowe i in.).

Doc. Krzeski omówił cele embolizacji i korzyści wynikające z niej. Zwrócił on uwagę na możliwość:

a) leczenia radykalnego w chorobach urologicznych (leczenie krwiomoczu pourazowego, pooperacyjnego, po punkcji nerki i innych zabiegach, leczenie tętniaków i przetok tętniczo żylnych), oraz w chorobach nefrologicznych (np. możliwości opanowania białkomoczu przez embolizację tętnic zniszczonych nerek w zespole nerczycowym u chorych pozostających w przewlekłych dializach i leczenie nadciśnienia tętniczego),

b) leczenie Paliatywne w nowotworach nerki z przerzutami. Celem tego leczenia jest opanowanie masywnego krwiomoczu oraz ograniczenie szybkości rozra­stania się pierwotnego guza nerki i jego przerzutów,

c) przygotowania do operacji. Celem embolizacji czasowej i trwałej jest zmniej­szenie krwawienia i utraty krwi, zmniejszenie rozmiarów guza i zapobieganie śródoperacyjnemu rozsiewowi nowotworu przez zmniejszenie możliwości wyma-sowywania komórek nowotworowych.

O następstwach i objawach klinicznych występujących u chorych po emboli­zacji w okresie wczesnym i późnym mówił doc. Musierowicz. Zwrócił on uwagę na objawy oczekiwane, korzystne (ustąpienie krwiomoczu, zmniejszenie krwa­wienia i rozmiarów nerki nowotworowej), oraz na niekorzystne objawy (ból, gorączka, hiperazotemia i in.). Dużą część swojego wystąpienia poświęcił doc. Mu­sierowicz odczynom immunologicznym występującym w przypadkach nowotwo­rów i możliwości ich zmiany po embolizacji.

Obraz anatomo-patologiczny embolizowanej nerki zarówno makroskopowy, jak mikroskopowy przedstawił doc. Borkowski. Jest to obraz rozległej martwicy i włóknienia, nie dotyczy on jednak nigdy całości nowotworu z powodu istnienia dodatkowych tętnic prowadzących krew do guza nowotworowego.

Na temat możliwości powikłań po embolizacji tętnic nerkowych mówił dr Kar-wowski. Powikłania te są związane głównie z możliwością przedostania się ma­teriału embolizacyjnego do tętnic innych narządów przez przetoki tętniczo-żylne, lub drogą wsteczną do aorty brzusznej. O napotykanych powikłaniach związa­nych z przedostaniem się materiału embolizacyjnego do tętnicy rdzeniowej tzw. tętnicy Adamkiewicza, opowiedział doc. Borkoiuski.

W dyskusji, której uczestnicy mieli doświadczenie oparte na przeprowadzeniu, lub obserwacji kilku do trzydziestu kilku embolizacji tętnic nerkowych, oceniono bardzo pozytywnie wartość embolizacji tętnic nerkowych w wybranych przy­padkach, głównie w przygotowaniu do operacyjnego usunięcia nerki. Zabierają­cy głos w dyskusji z sali obrad bardzo różnili się w ocenie wartości embolizacji; jedni (znaczna większość) uważali ją za bardzo pomocną w usuwaniu nerek i po­stulowali wprowadzenie jako przygotowania niemal rutynowego, inni ostrzegali przed niebezpieczeństwami, zwracali uwagę na trudności embolizacji przy istnie­jących podwójnych tętnicach, lub uważali zabieg za zbędny (pojedyńczy głos).

Na zakończenie, bezpośrednio po „dyskusji okrągłego stołu" został wyświetlo­ny film o embolizacji tętnic nerkowych przygotowany przez doc. M. Kazonia.

Krajowy Zjazd Urologów w Warszawie w dniach 22 i 23.IV.1979 pod nazwą „Dzień Urologiczny" miał bardzo sprawną organizację. Było to zasługą przede wszystkim Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego doc. Andrzeja Borkow-skiego. Złożyło się na nią wygodne zakwaterowanie wszystkich uczestników, bezawaryjny przebieg obydwu sesji Zjazdu, interesująca wystawa firm farma­ceutycznych i medycznych, oraz miły wieczór towarzyski.

adres autorów

Klinika Urologiczna
80-742 Gdańsk
ul. Prof. Z. Kieturakisa 1