W niniejszej pracy przedstawiam wyniki własnego doświadczenia w operacyjnym leczeniu stulejki po zastosowaniu metody opisanej przez Gosse (3), uzupełnionej pracami Codegi z moim współudziałem (1, 6) oraz własnej metody operacyjnej (4, 6). W obu metodach operacyjnych, które można zaliczyć do spiralnych operacji plastycznych napletka, wykorzystano znane zasady chirurgii plastycznej. Metoda Gosse (1, 3) polega na ściągnięciu napletka z odsłonięciem żołędzi i podłużnym nacięciu zwężającego pierścienia (ryc. la). Powstaje wtedy na grzbiecie prącia rana w kształcie rombu. O ile niemożliwe jest odprowadzenie stulejki wykonuje się nacięcia grzbietowe obu blaszek bliznowatego pierścienia napletka na długości około 0,5—1 cm (ryc. lb, c).
Po zbliżeniu do siebie punktów A i B (ryc. 1d) odpreparowuje się sfałdowane płaty skórno-podskórne w luźnej warstwie tkanki łącznej i wytwarza dwa trójkątne płaty przez nacięcie od linii środkowej bocznie w kierunku obwodowym z jednej o raz bliższym z drugiej strony. Płaty te mają swoją podstawę na bocznych brzegach prącia. Po oddzieleniu tych płatów od podłoża i ich odchyleniu na boki nacina się celem rozszerzenia pierścienia stulejki dodatkowo blaszki napietka prostopadle do poprzednich cięć (ryc. 1e). Powstają nowe ubytki o kształcie zbliżo-nym do trójkąta, w które przemieszcza się uprzednio wytworzone płatki skórno-podskórne (ryc. 1f, g). Po zeszyciu brzegów ran napletka uzyskuje się spiralną linię (ryc. lh, i).
Metoda własna również polega na ściągnięciu napletka, przecięciu wąskiego otworu stulejki lub na nacięciu bliznowatego pierścienia, przez co uzyskuje się ranę w kształcie rombu na grzbietowej powierzchni prącia (ryc. lc). Po zbliżeniu do siebie punktów AB za pomocą pojedynczego szwu wytwarza się trójkątne płatki boczne oraz odpreparowuje się je od podłoża (ryc. 2a). Szczyty trójkątnych płatków przemieszcza się w kierunku przeciwnym do podstawy i oznacza linię do-datkowego nacięcia (ryc. 2b, ryc. 2c).
Zabieg według metody Gosse wykonał Codega w 1976 roku w ponad 120 przypadkach, w tym w około 80% u dzieci. W Oddziale Chirurgicz-nym Szpitala im. R. J. Czerwiakowskiego we Wrocławiu wykonaliśmy, operację według metody Gosse u 32 chorych dorosłych, a według wła-snej metody u 22 chorych dorosłych i u ponad 50 dzieci (we współpracy z Oddziałem Chirurgii Dziecięcej Szpitala Specjalistycznego we Wrocławiu (4).
Obie metody mogą być opisane tylko w zarysie i z uwzględnieniem podstawowych zasad plastycznych, gdyż w praktycznym zastosowaniu należy w zależności od przypadku dobrać długość nacięć oraz kierunek i wielkość trójkątnych płatów i przeciwnacięć. W praktyce wykonanie tych operacji jest proste.
U wszystkich chorych wykonywaliśmy szczegółowe zatrzymanie krwawienia przez zastosowanie bardzo cienkich podwiązek (6 lub 7 zer) z nici wchłanialnych.
Do szycia blaszek napletka początkowo używaliśmy cienkiego katgutu (4 lub 5 zer), a ostatnio Dexonu 5/0 z igłą atraumatyczną. Nici Dexon (z polikwasu glikolowego) wydają się być w tego rodzaju operacjach korzystniejsze od katgutu, gdyż nie ulegają pęcznieniu i dają mniejszy odczyn tkanek, a ponadto założony węzeł jest pewniejszy. Należy je jednak usuwać po 7—10 dniach, gdyż do tego czasu nie ulegają one resorpcji.
U dzieci zabiegi operacyjne wykonywaliśmy w znieczuleniu ogólnym, a u dorosłych w znieczuleniu nadoponowym lub ogólnym. Początkowy okres hospitalizacji po operacji wynosił 2—5 dni, a ostatnio 2—3 dni. Na operowane miejsce nie nakładano opatrunku. Codziennie odprowadzano napletek i pokrywano obie jego blaszki wazeliną lub olejem silikonowym (Silol 350F produkcji Spółdzielni Chemiczno-Farmaceutycz-nej POLON w Łodzi). Z reguły nie stwierdzano pooperacyjnego obrzęku rany ani napletka. Tylko w 2 przypadkach gojenie rany było powikłane niewielkim krwiakiem.
W kontroli ambulatoryjnej 1—4 lat po operacji chorzy dorośli i rodzice operowanych dzieci oceniali bardzo pozytywnie wyniki leczenia. U wszystkich napletek w pełni lub prawie w pełni pokrywał żołądź, można go było łatwo odprowadzić i nie było widocznych blizn pooperacyjnych.
Obie opisane metody operacyjne dają tylko nieznaczne skrócenie napletka. W oparciu o kilkuletnie nasze doświadczenia operacja Gosse powinna znaleźć zastosowanie głównie w przypadkach dużego stopnia bliznowatych postaci stulejki, a operacja według własnej metody głównie we wrodzonej stulejce. Operacje te dają bardzo dobre wyniki z punktu widzenia anatomicznego i czynnościowego i dlatego są godne polecenia do szerszego zastosowania.
Wnioski
1. Opisane dwa rodzaje spiralnej operacji plastycznej można wykonać w każdym rodzaju stulejki wrodzonej i nabytej.
2. Wyniki anatomiczne i czynnościowe są bardzo dobre. Doprowadzają one do dużego rozszerzenia pierścienia stulejki z zachowaniem napletka.
3. Opisane zabiegi spiralnej plastyki napletka są łatwe do wykonania i nie trwają dłużej niż obrzezanie.
Al. Akacjowa 3
53-134 Wrocław