Sprawozdanie z XXX kongresu urologów niemieckich w Essen w dniach od 20.IX do 23.IX.1978
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1980/33/3.

Celem mego wyjazdu było:

1.Udział w obradach kongresu.

2.Przedstawienie własnych doświadczeń w zakresie leczenia nowotworów jąder.

Dnia 20.IX.br. uczestniczyłem w seminarium dokształcającym w zakresie transuretralnej resekcji gruczolaka stercza. W licznych wykładach omówiono zagad­nienia przygotowania, wskazań, znieczulenia, powikłań śródoperacyjnych i po­operacyjnych. Technikę wykonywania transuretralnej resekcji przedstawiono na filmach. Około 90%> gruczolaków stercza usuwają przezcewkowo (Hartung). Ope­racje wykonują tylko w przypadkach bardzo dużych gruczolaków (powyżej 70 g) i w przypadkach ściśle ograniczonych przeciwwskazań np. uchyłki pęcherza. Za­sadniczym sposobem znieczulenia jest nadoponowe lędźwiowe, rzadziej krzyżowe a niektórzy operują w znieczuleniu ogólnym (Jehlen, Hartung, Mayer).

Odnośnie techniki używają nowoczesnych resektorów „Iglesias" ze stałym prze­pływem płynu i ustalonym ciśnieniem wewnątrzpęcherzowym (Mauermayer). Po wprowadzeniu resektora cięcia pętlą wykonują zawsze do siebie. Zabieg wyko­nują etapowo, najpierw jeden płat usuwają doszczętnie i elektrokoagulacji naczyń a następnie przystępują do resekcji drugiego płata. Skrupulatnie likwidują krwa­wienie. Ustalony cewnik w pęcherzu po operacji usuwają po 3—5 dniach w za­leżności od krwawienia. Z powikłań w czasie operacji spostrzegali przewodnienie, perforację pęcherza, loży stercza, krwotoki, po operacji obfite krwawienia, tam-ponadę pęcherza, zakażenie. Śmiertelność — większość t. utorów — określa na 0.

Na kongres przybyło około 800 urologów, przeważnie z RFN, Austrii i innych państw europejskich. Z Polski poza mną był jeszcze dr Gajewski z Bydgoszczy. Obrady odbywały się w zespole kongresowym na dobrze zradiofonizowanych i audiowizualnie doskonale wyposażonych salach. Program obejmował 142 refera­tów i 14 filmów. Przez cały czas trwania kongresu czynna była wystawa: sprzę­tu medycznego, firm farmaceutycznych i książek.

Tematem kongresu były następujące zagadnienia:

1.Nowotwory jąder

2.Nietrzymanie moczu u dzieci

3.Wolne tematy.

Dnia 21.IX.78 o godz. 830 przewodniczący prof. P. Mellin dokonał oficjalnego otwarcia kongresu. Uroczysty wykład wstępny na temat „Prawo do ryzyka ~ prawo pomocy" wygłosił prof. H. Schóeck.

Główne referaty na temat anatomii patologicznej, diagnostyki, terapii opera­cyjnej i onkologicznej oraz napromieniania nowotworów jąder wygłosił Hedinger, Vahlensieck, Mayor, Schmidt i Schunepper. Obejmowały one podsumowanie do­tychczasowych osiągnięć w tym zakresie. Następnie wygłoszono 23 referaty do­tyczące wyłącznie własnych spostrzeżeń autorów. Podstawowym postępowaniem w nowotworach złośliwych jąder jest usunięcie operacyjne gruczołu wraz z guzem. Operacyjne wycięcie węzłów chłonnych, napromienianie i chemioterapia uzupeł­niają to leczenie. W przypadkach seminoma, wbrew ogólnie stosowanemu napro­mienianiu, niektórzy (Lymberopoulos) zalecali pozaotrzewnową lymfadertoktomię. Zwracano uwagę na konieczność wykonywania limfografii w każdym przypadku guza jądra. Dzięki limfografii uzyskuje się cenne dane przed planowanym zabie­giem operacyjnym. Dodanie Lipiodolu, Ultra Fluid, błękitu Evansa lub Chlorofilu ułatwia odnalezienie podczas operacji zespołów chłonnych pozaotrzewnowych, a do­szczętność ich usunięcia kontrolują śródoperacyjnym badaniem rentgenowskim. Usunięcie wszystkich węzłów chłonnych zaotrzewnowych ma decydujące znacze­nie dla uzyskania dobrych wyników leczenia. Ponieważ istnieją poprzeczne połą­czenia węzły chłonne należy usunąć obustronnie. Usunięte węzły chłonne należy ułożyć tak jak znajdowały się in situ. ułatwia to orientację co do doszczętności zabiegu i wniosków co do prognozy. Stachler zwracał uwagę na wartość sonografii w diagnostyce nowotworów jąder. Ikinger przedstawił spostrzeżenie odnośnie scyn­tygrafii. W przypadkach wątpliwych tym sposobem z łatwością można odróżnić zapalenie najądrza od guza złośliwego jądra.

Dużą dyskusję wywołały referaty (Bandhauer, Leistenscheider, Weidner) na temat powstania nowotworów jąder w zależności od wieku. Przedstawiono do­wody, że nowotwory jąder mogą rozwinąć się w każdym wieku, nawet w okresie płodowym. Ponadto przedstawiono wiele przypadków rzadko zdarzających się no­wotworów jąder.

Drugim głównym tematem było nietrzymanie moczu u dzieci. Wygłoszono 15 re­feratów na temat różnych postaci nietrzymania moczu. Dzieci z tą dolegliwością wymagają zawsze szczegółowego przebadania, gdyż przyczyny mogą być różne: neurologiczne, zwężenie cewki, nieprawidłowe ujście moczowodu itd. Ważnymi badaniami w rozpoznawaniu różniczkowym są cystometria i uroflowmetria (Lipsky, Graz, Polmtag). Eckstein przedstawił ciekawy referat i film o samodzielnym cew­nikowaniu się dzieci w przypadkach neurogennego pęcherza. Sposobu tego dzieci uczą się szybko, są niezależne i nie wymagają żadnej opieki pielęgniarskiej. U do­rosłych w przypadkach nietrzymania moczu Sparwasser i współpr. zalecają przez-cewkowe wstrzykiwanie w okolicy zwieracza zewnętrznego teflonową papkę. Tym sposobom w 80% przypadków uzyskiwali prawidłowe trzymanie moczu. Po tym sposobie nie spostrzegali żadnych powikłań ani odczynów.

Wolne tematy obejmowały bardzo szeroki wachlarz zagadnień. Z ważniejszych na podkreślenie zasługują referaty Butza, Hautmanna, Zechnera o leczeniu ka­micy nerkowej i Funcka o możliwościach i granicach stosowania w rozpoznawa­niu raka stercza komputer-tomografii. Dużo mówiono o operacyjnym leczeniu induration penis plastica oraz o stosowaniu materiału plastycznego w usztywnia­niu prącia u impotentów. Bezodczynowy teflonowy materiał znacznie poprawił wyniki tych operacji.

Dnia 23.IX.1978 r. o godz. 1300 zakończono kongres.