PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Przypadek nadnerczaka z wrastaniem do żyły nerkowej operowany w sposób nietypowy
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1980/33/4.

autorzy

Andrzej Nowak, Jerzy Czopik
Klinika Urologii
Kierownik: prof. dr hab. J. Zieliński
Instytutu Chirurgii Śl. AM im. L. Waryńskiego
Dyrektor: prof. dr hab. Cz. Sadliński

W guzach jasnokomórkowych nerek wzrastających do żyły nerkowej i żyły czczej dolnej zgodnie z powszechnie przyjętymi zasadami (1, 2) zabieg operacyjny zaczynamy od obnażenia żyły czczej dolnej, jej zaciś­nięcia powyżej i poniżej wrastającego czopu nowotworowego oraz żyły drugiej nerki. Następnie po otwarciu żyły głównej i usunięciu mas no­wotworowych usuwamy nerkę. Takie postępowanie zapobiega urucho­mieniu zatoru nowotworowego w momencie zaciśnięcia klemem szypu-łowym żyły nerkowej. W jednym przypadku nieprawidłowe przedopera­cyjne rozpoznanie zmusiło do odstąpienia od tej zasady. Pomyślny prze­bieg zabiegu i okresu pooperacyjnego skłoniły nas do przedstawienia te­go przypadku.

Opis przypadku: Chory J. C, 1. 70, nr hist. chor. 2219 został skierowany do Kliniki Urologicznej z jednego ze szpitali, w którym był leczony z powodu bólów w lewej okolicy lędźwiowej nasilających się przy wysiłkach fizycznych. Bada­niem fizykalnym stwierdzono guz lewej okolicy lędźwiowej, twardy, niebolesny, dobrze ruchomy względem podłoża, wielkości około 10X7 cm. Na urografii po stronie prawej obraz prawidłowy, po lewej — brak wydzielania.

Badania pracowniane: morfologia krwi: Hb — 66%, E — 3 465 00, L — 5000, RN — 25 mg°/o, kreatynina w sur. krwi — 1,35 mg%>. OB — 40/78. Mocz: cg. 1008, L: 1—3 w.p.w., E — poj. świeże w preparacie.

Arteriografia (opis radiologa): Na kolejnych zdjęciach stwierdza się prawidło­we odejście obu tętnic nerkowych od aorty. Światło lewej tętnicy nieco węższe niż prawej. Odgałęzienia wewnątrznerkowe po stronie lewej są znacznie rzadsze i rozepchnięte i mają zwężone światło. Nerka lewa jest duża, sięga dolnym bie­gunem do grzebienia talerza biodrowego. W fazie miąższowej stwierdza się słabe wysycenie kontrastu, szczególnie w części dolnej i środkowej. Warstwa korowa o prawidłowej szerokości widoczna jest jedynie w górnym biegunie nerki. Obraz rtg przemawia za torbielą w nerce lewej, nie można wykluczyć znacznego stopnia wodonercza. Odgałęzienia wewnątrznerkowe po stronie prawej i faza miąższowa po stronie prawej prawidłowe. Cystis renis sin. Hydronephresis sin.

Rtg klatki piersiowej: bez zmian. Flebografii nie wykonano. Zabieg operacyj­ny (21.IX.1978 r.): Cięciem lędźwiowym skośnym odsłonięto lewą przestrzeń za­otrzewnową. W torebce tłuszczowej dużo poszerzonych naczyń żylnych. Nerka duża, 20X10 cm guzowata. Po wypreparowaniu jej, w okolicy wnęki stwierdzono guz średnicy około 6 cm, sprężysty, lejkowato schodzący do kręgosłupa. Guz zidentyfikowano jako poszerzoną żyłę nerkową, wypełnioną masami nowotworowymi. Wypreparowano, podwiązano i przecięto tętnicę nerkową. Podprowadzono podwiązkę pod żyłę nerkową, wypełnioną masami nowotworowymi. Wypreparo­wano, podwiązano i przecięto tętnicę nerkową. Podprowadzono podwiązkę pod żyłę nerkową i nacięto ją. Wydobyły się z niej brudnoszare masy, bez krwawie­nia. Ssakiem odessano dalsze takie same masy sięgające w głąb, aż do momentu kiedy nastąpił masywny wypływ krwi z żyły nerkowej. W tej chwili żyłę zaciś­nięto, podwiązano i przecięto (ryc. 1). W okolicy górnego bieguna nerki w tkance tłuszczowej znaleziono guz średnicy 5X5 cm, który Wypreparowano i wycięto.

Nerka na przekroju: zajęta przez nowotwór w środkowej i dolnej części. Prze­bieg pooperacyjny powikłany krwawieniem z rany, które po 12 godzinach za­trzymało się. Rana zagoiła się przez rychłozrost. Po 18 dniach skontrolowano rtg płuc, przerzutów nie stwierdzono. Następnego dnia chorego wypisano.

Badanie hist. pat.: nerka — ca clarocellulare, tłuszcz okołonerkowy — foci carcinomatosi, masy z żyły nerkowej — foci carcinomatosi.

Wnioski

Przypadek zasługuje na uwagę, ponieważ wynika z niego, że w razie niespodziewanego śródoperacyjnego stwierdzenia guza nerki z wrasta­niem nowotworu do żyły nerkowej można przed jej podwiązaniem usu­nąć z niej w prosty sposób masy nowotworowe. Takie postępowanie po­zwala zakończyć operację bez narażenia chorego na zator nowotworowy.

piśmiennictwo

  1. N. A. Abdelsayed, N. Bissada, A. E. Finkbeiner, J. F. Redrnan: Renal tumors involving the inferior vena cava: plan for management. J. Urol., 1978, 120, 153— 155.
  2. Onkologia Urologiczna, W-wa PZWL, 1977, pod red. J. Zielińskiego.

adres autorów

Klinika Urologii Śl. AM im. L. Waryńskiego
ul. Warszawska 52
40-008 Katowice