autorzy
-
Zbigniew Janiak, Sławomir Jędrzejczak, Leszek Jeromin, Tomasz Pertyński
- Z Kliniki Urologii ICh AM w Łodzi
Kierownik: doc. dr hab. med. L. Jeromin
i Zakładu Diagnostyki Obrazowej AM w Łodzi
Kierownik: doc. dr hab. med. T. Pertyński
streszczenie
- Poddano ocenie wartość ultrasonograficznego badania zawartości moszny i kanału pachwinowego w rozpoznawaniu nowotworu jądra. Badanie ultrasonograficzne wykonano u 122 chorych w poszukiwaniu nowotworu jądra. Śródoperacyjnie zweryfikowano wyniki ultrasonografu u 82 chorych. Stwierdzono, iż obecność obszarów o odmiennej echogeniczności stanowi wskazanie do operacyjnego odsłonięcia jądra przy zamkniętej jego szypule.
Decydujące znaczenie w rozpoznawaniu nowotworu jądra ma śródoperacyjne badanie histopatologiczne. Ogromna zdolność do rozsiewu nowotworowego stanowi przeciwwskazanie do wykonania biopsji cienkoigłowej i winna skłaniać lekarza do nadzwyczaj delikatnego badania pal-pacyjnego. Otwartą kwestią pozostają wskazania do operacyjnego odsłonięcia jądra przy zaciśniętej szypule naczyniowej, gdyż przebieg kliniczny nowotworu jądra nie zawsze jest charakterystyczny (2, 9). Nawet rutynowe oznaczanie wartości biologicznych znaczników nowotworowych alfa-fetoproteiny i beta-gonadotropiny kosmówkowej, nie wyklucza przeoczenia nowotworu jądra, szczególnie nasieniaka (2) Wprowadzenie ultrasonografii do diagnostyki chorób jąder, umożliwiło ocenę strukturalną zmian patologicznych oraz ich dokładną lokalizację (10, 13, 14). Prawidłowa interpretacja zmian echogeniczności miąższu jądra pozwala na przedoperacyjne stwierdzenie, czy jest ona podejrzana o proces nowotworowy (1, 8, 12). Ze względu na dużą rozdzielczość badaniem ultrasonograficznym (USG) można wykryć zmiany podejrzane o nowotwór jądra, nawet wtedy, gdy są one niewyczuwalne w badaniu palpacyjnym (4). Po usunięciu jądra z powodu nowotworu, częstość występowania nowotworu w drugim jądrze wynosi 5,0%, a wcześniejsze wykrycie tej zmiany, przy użyciu USG, znacznie wydłuża przeżycie tych chorych (5). Wskazuje się także na możliwość zastosowania USG w określaniu zarówno stopnia naciekania nowotworu jądra, jak i obecności przerzutów do węzłów chłonnych pozaotrzewnowych (2). Wczesne wykrycie nowotworu i zastosowanie odpowiedniego leczenia pozwala uzyskać dobry wynik terapeutyczny (2, 7). Pragniemy przedstawić własne doświadczenie z zastosowaniem USG w diagnostyce nowotworów jąder.
MATERIAŁ I METODA
W poszukiwaniu nowotworu jądra wykonano badania USG zawartości moszny i kanału pachwinowego u 122 chorych, a przyczyny z powodu których kwalifikowano ich do badania USG przedstawiono w tabeli I.
Badania USG wykonano w Zakładzie Diagnostyki Obrazowej u chorych z Kliniki Urologii AM w Łodzi, z zastosowaniem aparatu Aloka-Hel-lige SSD i sondy ultradźwiękowej o częstotliwości 5 MHz. Po dokładnym badaniu podmiotowym i palpacyjnym całej zawartości moszny, chorych kwalifikowano do badania USG. Jeśli zmiany dotyczyły tylko jednej połowy, to badanie USG rozpoczynano od zdrowej połowy, co umożliwiało ustalenie parametrów aparatury i uzyskanie obrazu przyjmowanego za normę. Po otrzymaniu obrazu całej moszny w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej, badano ustalone między palcami jądro w płaszczyznach co 5?10 mm. W przypadku zmian zapalnych badanie USG wykonywano wielokrotnie u tego samego chorego. Wyniki badań USG zweryfikowano śródoperacyjnie u 82 chorych, resztę poddano wnikliwej obserwacji klinicznej w trakcie leczenia zachowawczego. Badania histopatologiczne wykonano w Zakładzie Patomorfologii Szpitala im. M. Kopernika w Łodzi.
WYNIKI
U 11 spośród 15 chorych z podejrzeniem nowotworu jądra w badaniu klinicznym, ultrasonograficznie stwierdzono obszary o zmniejszonej echogeniczności w obrębie echa wewnętrznego jądra (ryc. 1).
U 10 spośród 11 chorych, ze zmianami echa charakterystycznymi dla nowotworu jądra, potwierdzono jego obecność śródoperacyjnym badaniem histopatologicznym, a u 1 chorego stwierdzono zmiany włókniste w przebiegu przewlekłego zapalenia. U 1 chorego z podejrzeniem nowotworu w badaniu klinicznym, u którego w USG nie stwierdzono zmian echa charakterystycznego dla nowotworu, śródoperacyjnym badaniem histopatologicznym potwierdzono obecność nowotworu jądra w okolicy najądrza. Nie swierdzono różnic w jakości echa USG między różnymi typami histopatologicznymi nowotworów jąder. U 7 spośród 12 chorych z nowotworem jądra stwierdzono niewielkie odczynowe wod-niaki jądra. U 3 dalszych chorych z podejrzeniem klinicznym nowotworu jądra, w USG stwierdzono odgraniczone od otoczenia okrągłe, niewielkich rozmiarów obszary pozbawione echa, zlokalizowane w głowie najądrza (ryc. 2).
Te zmiany echa zewnętrznego jądra rozpoznano jako torbiele nasienne, co potwierdzono śródoperacyjnie.
Badaniem USG nie wykryto nowotworu jądra u żadnego z 4 chorych z przerzutami do płuc o nieustalonej etiologii, bez zmian palpacyjnych w jądrach.
U 1 z 54 chorych, u których obraz kliniczny przemawiał jednoznacznie za zmianami zapalnymi, w kolejnym badaniu USG stwierdzono obszary o zmniejszonej echogeniczności sugerujące obecność nowotworu. Podejrzenie to potwierdzono śródoperacyjnym wynikiem badania histopatologicznego.
Badaniem USG nie stwierdzono nowotworu u 22 chorych z niezstąpionym jądrem, co zweryfikowano w czasie operacji sprowadzenia jądra do moszny. U 27 chorych z wodniakiem jądra uwidoczniono jedynie różnej wielkości obszary braku odbić fal p za echem wewnętrznym jądra. U żadnego z nich nie stwierdzono nowotworu jądra zarówno w badaniu USG jak i śródoperacyjnie.
OMÓWIENIE
Wielu autorów podkreśla wartość USG w rozpoznawaniu nowotworów jądra, a niektórzy oceniają zgodność jej wyników z badaniem histopatologicznym na 100% (2, 8, 12, 13). Nasze dane wskazują, iż wynik badania USG, wskazujący na obecność nowotworu, potwierdzono histopatologicznie u 10 z 11 chorych. U 1 chorego wynik USG był fałszywie dodatni i u 1 fałszywie ujemny, co zgodne jest z doniesieniem Argera i wsp. (1). Nie udało się nam jednak stwierdzić różnic w jakości echa między poszczególnymi typami histopatologicznymi nowotworów jąder, o czym piszą inni autorzy (1, 8). Należy pamiętać, że obraz nowotworu w badaniu USG jest czasem zbliżony do obrazu zmian zapalnych z ogniskową martwicą jądra (6, 14). Trzeba wykonać wtedy serię badań, obserwując dynamikę zmian w USG (10). Z podobną sytuacją spotkaliśmy się u 1 z 54 chorych, u którego obraz kliniczny przemawiał jednoznacznie za zmianami zapalnymi jądra, a kolejne badanie USG wykazało obecność nowotworu zweryfikowanego później śródoperacyjnie. Potwierdza to także spostrzeżenia innych autorów o możliwości zastosowania USG w rozpoznawaniu nowotworu jądra, gdy jest on maskowany przez inne choroby lub gdy zmiana nowotworowa jest niewyczuwalna badaniem palpacyjnym (3, 4, 7). Nie udało nam się stwierdzić nowotworu u żadnego chorego z przerzutami do płuc o nieustalonej etiologii czy wodniakiem jądra. Nie stwierdzono nowotworu także u 22 chorych z niezstąpionym jądrem, chociaż częstość występowania nowotworu takiego jądra jest od 12 do 48 razy większa niż w jądrze położonym w mosznie (3, 7). Może to być związane z ograniczoną liczbą badanych. Jeśli wynik badania USG wykazuje brak lub wzmożenie echa w miejscu zmiany chorobowej, to można traktować ją jako torbiel lub zwłóknienie, a leczenie operacyjne ograniczyć do wycięcia zmienionych tkanek z pozostawieniem samego jądra . (9, 11, 14). Z podobnym obrazem USG spotkaliśmy się u 3 chorych, u których rozpoznano torbiel nasienną, przy czym zmiany dotyczyły echa zewnętrznego jądra. U przebadanych pacjentów z potwierdzonym śródoperacyjnie guzem jądra stwierdziliśmy przeważnie hypo-echogeniczną strukturę zmiany. Jednakże należy pamiętać, że struktura guza zależy również cd jego wielkości. Małe zmiany dają najczęściej obniżenie echa ultrasonograficznego, z możliwym wzmożeniem echa centralnego. Duże guzy przeważnie mają hyperechogeniczna lub polimor-ficzną strukturę z hypoechogenicznym obrzeżem. Wyniki przeprowadzonych badań pozwalają wysnuć następujące wnioski.
1.Istnieje potrzeba wykonywania badania USG u każdego chorego
z podejrzeniem choroby nowotworowej jądra.
2.Stwierdzenie w USG obszarów o odmiennej echogeniczności
w obrąbie echa wewnętrznego jądra stanowi wskazanie do operacyjnego odsłonięcia jądra przy zamkniętej jego szypule.
3.Stwierdzenie w USG zmian echogeniczności poza obrębem echa
wewnętrznego jądra skłania do leczenia z zachowaniem miąższu jądra.
piśmiennictwo
- 1. Arger P. H., Mulhern C. B., Coleman B. G., Pollack H. M., Wein A., Koss J.,
- Arenson B., Banner M.: Prospective analysis of the value of scrotal ultrasound.
- Radiology, 1981, 141, 763. ? 2. Behrend H., Heckemann R., Meyer-Schioickerath M.,
- Hartung R.: Staging of testicular cancer by ultrasound and tumor markers
- with special respect to stage I and stage II A. Urol. In*., 1983, 38, 279. ?
- 3. Bienias B., Musierowicz A., Jakubowski W.: Znaczenie badania ultradźwię
- kowego w diagnostyce inowiotwoiru iniazStąipionego jądra. Pol. Przeg. Rad. Med.
- Nukl., 1984, 48, 237. ? 4. Bocrath J. M., Scheffer A. J., Kies M. S., Neiman H. L.:
- Ultrasound identificatioin of impalpable testicular tumor. J. Urol., 1983, 130,
- 355. ? 5. Fowler J.E.Jr., Vugrin D., Cvitkovic E., Whitmore W.F.Jr.: Seąuential
- bilateral germ ?ell tumoans of the testte idespite imterval chemiołerapy. J. Unod.
- 1679, 122. 421. ? 6. Jakubowski W., Kazoń M., Bażko E., Antczak J., Graban W.,
- Nowak M.: Badania ultradźwiękowe w chorobach jąder. Doniesienie wstępne. Pol.
- Przeg. Rad. Med. Nucl., 1983, 47, 153. ? 7. Katz M. E., Glazer H. S., Menon M.:
- GroBin pain and swelling in a uniliaterally cryptoid adoult. Urol. Radiol., 1983,
- 5, 275. ? 8. Nachtshein D. A., Schaible F. W., Gosink B.: Ultrasonography of
- of testis tumors. J. Urol., 1983, 129, 978. ? 9. Nichols J., Kandzari M. K., Elyade-
- rani M. K., Rochlani S.: Epidermoidal cyst of testis: a report of 3 cases. J. Urol.,
- 1985, 133, 286. ? 10. Pintauro W. L., Klein F. A., Vick C. W., Broecker B. H.: The
- use of ultrasound Jor evaluatin,g subacute unilateral scrotal swelling. J. Urol.,
- 1B85, 133, 799.
- 11. Rifkin M. D., Jacobs J. A.: Simple testicular cyst diagnosed preotperaitively by ultrasound. J. Urol., 1983, 129, 982. ? 12. Staehler G., Gebauer A., Mellin H. E.: Sonognaphische Untersuchungen bei Ertkrankungen des Skrotalinhaltes. Urologe A, 1978, 17, 247. ? 13. Vick III C. W., Bird K. J., Rosenjield A. T., Richter J., Taylor K. J. W.: Ultrasound of the scrotal contents. Urol. Radiol., 1982, 4, 147. ? 14. Vick C. W., Bird K., Rosenfield A. T., Viscomi G. N., Taylor K. J.: Scrotal mases with uniformly hyperechoic pattern. RadMogy, 1983, U48, 209.
|