Poza anatomicznymi przeszkodami w spływie moczu, umiejscowionymi w okolicy podmiedniczkowej (zwężenie połączenia miedniczkowo-moczowodowego, zastawka, uchyłek, wysokie odejście moczowodu), mogącymi w obrazie urograficznym sugerować wodonercze, istnieją nieliczne przypadki czynnościowego rozszerzenia miedniczki nerkowej lub tzw. miedniczki typu zamkniętego. Zdjęcia urograficzne wykazywać mogą wówczas obustronnie poszerzoną miedniczkę, których kielichy pozostają jednak niezmienione.
OPIS PRZYPADKU
Dziewczynka w wieku 12 miesięcy (E. G., Nr hist. chor. 4913/84/149) przyjęta do leczenia szpitalnego w innym ośrodku z powodu opornej na leczenie biegunki. Urografia wykazała kuliste poszerzenie obu miedniczek (ryc. 1). Dziecko zakwalifikowano do operacji plastycznej, podejrzewając zwężenie podmiedniczkowe. Wykonano plastykę sposobem Anderson?Hynes po stronie prawej (w przebiegu pooperacyjnym przetoka moczowa); po pięciu miesiącach wykonano ?uwolnienie" moczowodu po stronie lewej.
W dniu przyjęcia do naszej Kliniki (po trzech miesiącach od ostatniej operacji) stwierdziliśmy u dziewczynki białko i ropomocz. W posiewie; moczu wyhodowano Escherichia coli w ilości znamiennej, a urografia wykazała duże, nawrotowe wodonercze po stronie lewej i umiarkowane po stronie prawej (ryc. 2).
Opis operacji: ujście miedniczkowo-moczowodowe lewe zbliznowaciałe, moczowód w tym miejscu prawie zupełnie niedrożny. Miedniczka duża, o grubych, zbliznowacialych ścianach. Moczowód po wycięciu zwężenia nacięto podłużnie i wszystko w dolny biegun miedniczki (katgut?chrom 5/0). Pozostawiono cewnik moczowodowy przeprowadzony przez zespolenie do miedniczki i dren okołonerkowy.
Kontrolna urografia po 7 miesiącach od operacji wykazała prawidłową szerokość połączenia miedniczkowo-moczowodowego po stronie lewej, natomiast po stronie prawej wodonercze powiększyło się (ryc. 3) i dziecko zakwalifikowano do plastyki podmiedniczkowej.
Opis operacji: stwierdzono liczne zrosty nerki z wątrobą (po otwarciu otrzewnej), które usunięto. Zwężenie wycięto i wykonano plastykę sposobem Anderson? Hynes. Pozostawiono dren przez zespolenie i pozostawiono dren okołonerkowy.
Kontrolna urografia po roku od operacji wykazuje prawidłową szerokość zespoleń miedniczkowo-moczowodowych i ustąpienie objawów wodonercza (ryc. 4).
OMÓWIENIE
Zakwalifikowanie tego dziecka do operacji było zapewne przedwczesne. Dzieci, a szczególnie niemowlęta, powinno się obserwować, kontrolować ultrasonograficznie (urograficznie) lub rozszerzać badania diagnostyczne o badania przepływowe, test z furosemidem czy renoscyntygrafię. Narastanie miedniczkowo-kielichowego wodonercza, powiększanie się zaburzeń w odpływie moczu, pojawienie się kamicy będą wskazaniami do leczenia operacyjnego. Pochopnie podjęta decyzja, doprowadziła do jatrogennych zwężeń i uszkodzenia nerek szczególnie lewej.
Wrodzone obustronne wodonercze w następstwie przeszkody podmiedniczkowej osiągają wartość w badaniach statystycznych 1 : 3,3 (2), 1 : 2,6 (3) w stosunku do wodonercza jednostronnego. Ogólnie przyjęte jest, aby pierwszą operację przeprowadzić na ?gorszej" nerce, ażeby ta ?lepsza" miała czas na wyrównawczy przerost w ciągu 2?3 miesięcy (1).
OPIS PRZYPADKU
Chłopiec w wieku 7 miesięcy (Ł. M., nr hist. chor. 13846/84/84) przyjęty został w dość ciężkim stanie do Kliniki Chorób Dzieci naszego Szpitala. Badaniem wstępnym stwierdzono: upośledzony rozwój fizyczny, odwodnienie, zapalenie płuc, powiększenie wątroby, gorączkę. Badanie moczu ogólne i posiew nie wykazały zmian zapalnych. W drugim tygodniu pobytu nastąpiło nagłe pogorszenie stanu zdrowia. Rozpoznano posocznicą z objawami skazy krwotocznej o charakterze zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Posiewy krwi wykazały zakażenie Klebsiella pneumoniae, w posiewie z gardła wyhodowano Pseudomonas aeruginosa i Klebsiella, pneumoniae, w moczu wyhodowano Pseudomonas aeruginosa. Dziecko leczone było ekstramycyną, heparyną, traskolanem, otrzymało mrożone osocze, gammavenin, krew. Podejrzewając pneumocystozowe zapalenie płuc włączono do leczenia lo-midin. Po ustąpieniu posocznicy pojawiły się zmiany w moczu w postaci krwinko- i ropomoczu. Urografia wykazała duże, obustronne wodonercze w następstwie zwężenia podmiedniczkowego (ryc. 5). Cystografia bez zmian.
Po przyjęciu dziecka do naszej Kliniki kontynuowano leczenie przeciwbakteryjne, lecz zakażenia nie udało się opanować. Zdecydowano się na operację przed uzyskaniem wyjałowienia moczu. Opis operacji: miedniczka lewa znacznie powiększona, wyraźne zwężenie podmiedniczkowe na odcinku ok. 1 cm. Zwężenie wycięto, zmniejszono miedniczkę i zespolono z moczowodem (operacja Anderson? Hynes). Przeprowadzono dren przez zespolenie i pozostawiono dren okołonerkowy. Po zmianie ułożenia dziecka wykonano operację po stronie prawej tym samym sposobem wycinając zwężenie długości ok. 1 cm.
Badania moczu po operacji wykazały ustąpienie zakażenia, a sam przebieg pooperacyjny nie był powikłany.
Kontrolna urografia po 14 miesiącach od operacji wykazała swobodny spływ moczu z obu miedniczek (ryc. 6).
OMÓWIENIE
Uważamy, że u niemowląt z dużym, obustronnym, zakażonym wo-nerczem powinno się operację wykonać obustronnie jednoczasowo. Takie postępowanie prowadzi do uzyskania dobrego spływu z obu nerek i tym samym stwarza warunki sprzyjające opanowaniu zakażenia. Operacja dwuetapowa, a raczej związane z nią pozostawienie zakażenia w nieoperowanej nerce, może doprowadzić do wystąpienia w niej zmian wstecznych, a ognisko zakażenia może mieć wpływ na przebieg pooperacyjny.