PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

KOD: 21 - Polimorfizm A (-2578) C genu VEGF u chorych na raka gruczołu krokowego - doniesienie wstępne
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 2006/59/Suplement 1.

autorzy

Artur Lemiński 1, Agnieszka Bińczak-Kuleta 2, Miłosz Parczewski 2, Mariusz Kaczmarczyk 2, Andrzej Ciechanowicz 2, Andrzej Sikorski 1
1 Katedra i Klinika Urologii PAM w Szczecinie
2 Katedra Diagnostyki Laboratoryjnej i Medycyny Molekularnej PAM w Szczecinie

streszczenie

Wprowadzenie. Mutacje w genach cytokin mogą wykazywać wpływ na rozwój i cechy kliniczne raka gruczołu krokowego. Jedną z kluczowych cytokin regulujących angiogenezę nowotworową jest śródbłonkowy czynnik wzrostu naczyń (VEGF). W sekwencji odcinka promotorowego VEGF zidentyfikowano polimorfizmy A (-1154) G i A (-2578) C determinujące ekspresję tego genu warunkach in vitro. Osoby z allelami zmutowanymi tj. G (-1154) lub C (-2578) charakteryzują się wyższym poziomem ekspresji VEGF w porównaniu z homozygotami typu dzikiego. W ostatnio przeprowadzonych badaniach wykazano, że częstość homozygot A (-1154) /A (-1154) VEGF jest istotnie niższa w grupie chorych na raka gruczołu krokowego w porównaniu z grupą kontrolną.
Cel pracy. Określenie związku polimorfizmu A (-2578) C genu VEGF z podatnością do raka stercza oraz cechami klinicznymi tego nowotworu.
Materiał i metody. Zgodę na udział badaniu wyraziło sześćdziesięciu sześciu pacjentów poddanych biopsji gruczołu krokowego w naszym ośrodku w roku 2004. U trzydziestu sześciu chorych z tej grupy uzyskano potwierdzenie histopatologiczne raka stercza. Grupę kontrolną stanowiło pozostałych trzydziestu pacjentów, u których w bioptatach nie stwierdzono utkania nowotworowego. Z pobranych próbek krwi obwodowej wyizolowano genomowy DNA, które poddano amplifikacji metodą PCR z użyciem primerów flankujących region polimorficzny. Genotypy VEGF identyfikowano na podstawie obrazu produktów PCR rozdzielanych elektroforetycznie w 3% żelu agarozowym wybarwionym bromkiem etydyny.
Wyniki. Średnie wieku w grupie chorych z rakiem i w grupie kontrolnej nie różniły się istotnie i wynosiły odpowiednio: 67,8 i 65,8 roku. Między grupami nie wykazano istotnych różnic w częstości występowania genotypów (grupa badana: 44% AA, 28% AC i 28% CC versus grupa kontrolna: 27% AA, 40% AC i 33% CC, p>0,05) i alleli (grupa badana: 58% A i 42% C versus grupa kontrolna: 47% A i 53% C, p>0,05) polimorfizmu A (-2578) C VEGF. W grupie chorych na raka stercza nie stwierdzono istotnego związku między genotypem VEGF, a cechami klinicznymi nowotworu, tj. wiekiem w momencie rozpoznania, objętością stercza, stężeniem PSA i sumą punktów Gleasona.
Wnioski. Wyniki naszego pilotażowego badania sugerują brak związku polimorfizmu A (-2578) C promotora genu kodującego śródbłonkowy czynnik wzrostu naczyń z predyspozycją do raka stercza oraz z wybranymi cechami klinicznymi tego nowotworu. Dokładna ocena znaczenia tego wariantu genu VEGF wymaga jednak znacznego zwiększenia liczebności badanych grup.