Skręt jądra
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1979/32/2.

W Klinice Urologicznej Instytutu Chirurgii AM w Lublinie w okre­sie od 1.1.1967 r. do 31.XII.1976 r. leczono 6 chorych z powodu skrętu jądra. Wiek chorych wahał się w granicach od 14 do 18 lat. U 4 cho­rych skręt dotyczył jądra lewego, a u 2 prawego. W 4 przypadkach wy­stąpiła gwałtowna bolesność jądra, natomiast w 2 dolegliwości bólowe nasilały się stopniowo. Czterech chorych powstanie dolegliwości, z któ­rymi zgłosili się do kliniki, łączyło z wysiłkiem fizycznym lub wykona­niem gwałtownego ruchu. Pozostali chorzy podawali, że bóle jądra wy­stąpiły nagle w czasie snu. Badaniem u wszystkich chorych stwierdzono obrzęk jądra i najądrza o różnym nasileniu oraz znaczną bolesność ucis­kową. Objaw Prehna w 3 przypadkach był dodatni. U 5 chorych ciepłota ciała była prawidłowa, a u 1 nieznacznie podwyższona. Badania moczu nie wykazały odchyleń od normy, Wszystkich 6 chorych leczono opera­cyjnie. Trzech chorych zakwalifikowano do operacji z rozpoznaniem skrętu jądra, a pozostałych z podejrzeniem ostrego' zapalenia jądra i na­jądrza. W 3 przypadkach martwiczo zmienione jądra usunięto. U 3 cho­rych jądra pozostawiono i umocowano w mosznie pojedynczymi szwa­mi katgutowymi. Czas między wystąpieniem objawów chorobowych a operacją u 3 chorych, u których usunięto martwiczo zmienione jądra, wynosił od 2 do 19 dni. U 2 chorych, których operowano w czasie od 1—4 godzin od wystąpienia skrętu, jądra uratowano. Udało nam się również zachować jądro u chorego operowanego w 3 dobie trwania skrętu powrózka nasiennego. Wydaje się, że było to możliwe z powodu niecałkowitego zaciśnięcia naczyń krwionośnych. U 6 chorych obserwo­waliśmy wielokrotny skręt powrózka. Przebieg pooperacyjny we wszy­stkich przypadkach był bez powikłań.

Na podstawie naszego materiału oraz danych z piśmiennictwa należy stwierdzić, że przy postawieniu prawidłowego rozpoznania skrętu jądra można napotkać na duże trudności. Narastają one z upływem czasu od chwili wystąpienia początkowych objawów chorobowych. Najczęściej mylnie rozpoznawane jest zapalenie jądra i najądrza, co może prowadzić do niewłaściwego postępowania leczniczego, którego wynikiem jest zwykle utrata jądra. Próba zachowania odkręconego jądra nawet przy istnieniu kilkudniowego skrętu może zakończyć się powodzeniem, o czym świadczą doniesienia innych autorów (1, 2, 3) oraz obserwowany przez nas przypadek.

Wnioski

1.W każdym przypadku nagłej choroby jądra i najądrza należy pamiętać o możliwości powstania skrętu jądra.

2.Przy istnieniu trudności rozpoznawczych najbezpieczniejszym postępowaniem dla chorego jest jak najszybsze otwarcie moszny, ponieważ zawsze pozwala na postawienie właściwego rozpoznania i zastosowania odpowiedniego leczenia.

3.Szanse uratowania skręconego jądra maleją wraz z upływem czasu od chwili wystąpienia początkowych objawów chorobowych.

4.Wydaje się słuszne podejmowanie próby zachowania jądra nawet w przypadku kilkudniowego trwania skrętu, ponieważ należy się liczyć z możliwością niecałkowitego zaciśnięcia naczyń krwionośnych.

1. Orłowski Z.: Skręt szypuły jądra. Pol. Przeg. Chir., 1972, 44, 1169.
2. Rachwał-Sochacka L., Kossakowski J. S.: Skręt jądra. Pol. Przeg. Chir., 1976, 48, 247.
3. Skoglund R. W., McRoberts J. W., Ragde H.: Torsion fo the spermatic cord: a review of the literature and an analysis of 70 new cases. J. Urol. 1970, 104, 304