Potrójny moczowód drenujący trzy odrębne układy kielichowo-miedniczkowe jest bardzo rzadko spotykaną wadą układu moczowego (1). Według Smitha istnieją 4 typy tej wady:1. potrójny moczowód z trzema odrębnymi ujściami uchodzącymi do pęcherza
lub ektopicznie.
2. potrójny moczowód, w tym jeden jest zdwojony i w pęcherzu występują dwa
ujścia.
3. potrójny moczowód uchodzący do pęcherza przez jedno ujście.
4. podwójny moczowód przy czym jeden z nich ulega rozdwojeniu i w pęcherzu
występują trzy ujścia.
Przedstawiony przypadek zaliczyliśmy do 3 grupy (3).
Opis przypadku.
Dziewczynka K. A. 18 miesięcy została przyjęta do Kliniki z powodu rozpoznanego w USG dużego wodonercza i podejrzenie moczowodu olbrzymiego. Badania laboratoryjne w tym morfologia, badanie moczu, elektrolity były prawidłowe. Poziom kreatyniny w surowicy wynosił 0,5 mg%, mocznika 10 mg%. Wykonano urografię (ryc. 1).
W cystografii stwierdzono prawidłowy obraz pęcherza moczowego. W cystoskopii stwierdzono pojedyncze ujścia leżące w obrębie trójkąta pęcherza. Wykonano ureteropyelografię po stronie prawej (ryc. 2).
Z podejrzeniem podwójnej nerki z wodonerczem w górnym układzie dziecko operowano 26.10.1992 r.
Pozaotrzewnowo odsłonięto dużą nerkę sięgającą dolnym biegunem do talerza biodrowego. Prawidłowy miąższ nerki stwierdzono jedynie w obrębie dolnego bieguna. Pozostała część nerki była cienkościenna ze śladową ilością miąższu. Po odsłonięciu wnęki stwierdzono trzy moczowody wychodzące z trzech odrębnych miedniczek nerkowych.
Dwie górne miedniczki i moczowody były bardzo szerokie, napięte i wypełnione zalegającym zakażonym moczem. Nerka była unaczyniona przez dwie tętnice. Górna zaopatrywała dwa górne segmenty nerki, które po podwiązaniu szypuły usunięto. Moczowody je drenujące Wypreparowano, aż do ściany pęcherza i na tej wysokości je odcięto.
Przebieg pooperacyjny był niepowikłany. Dziecko wypisano do domu w 10 dobie po operacji.
Przedstawiony przypadek obrazuje trudności diagnostyczne związane z wadą potrójnych układów kielicho-miedniczkowych co spowodowało, że postawienie ostatecznego rozpoznania możliwe było dopiero w trakcie operacji (2, 4).
Dr n. med Andrzej Paradysz II Katedra i Klinika Urologii ŚAM w Zabrzu Ul. 3-go Maja 13/15, 41-800 Zabrze