PTU - Polskie Towarzystwo Urologiczne

Zespolenie moczowodów jako sposób leczenia odpływu w przypadku zdwojenia miedniczek i moczowodów
Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1979/32/4.

autorzy

Mirosław Kazoń, Piotr Rysiński, Barbara Zofia Zielińska
Oddział Urologiczny Szpitala Wolskiego w Warszawie
Ordynator: doc. dr hab. M. Kazoń

streszczenie

Odpływ wsteczny i zdwojenie miedniczek i moczowodów. Leczenie operacyjne z zachowaniem nerki. Zespolenie miedniczkowo-miedniczko-we, czy zespolenie moczowodów.

Zdwojenie układu miedniczkowego i moczowodów spotyka się często u dzieci i zwykle skojarzone jest z odpływem (refluxus). Leczenie jest w gestii urologów i chirurgów dziecięcych.

Zdwojenie miedniczkowo-moczowodowe spotyka się czasami i u do­rosłych, jest ono zazwyczaj skojarzone z kamicą. Do rzadkości należy od­pływ współistniejący z obustronnym zdwojeniem miedniczek i moczo­wodów u osoby dorosłej.,

Przypadek: Chora lat 23 została przyjęta do Oddziału w dniu 7.IV.1977 r. z po­wodu silnych bólów lewej okolicy lędźwiowej, wysokiej gorączki i bolesnego częstomoczu. Obecnie choruje od paru dni, jednak pierwsze takie same dolegli­wości miała przed 4 laty. Wykonana wówczas urografia wykazała istnienie obu­stronnego zdwojenia miedniczek i moczowodów. W ciągu tych 4 lat kilkakrotnie przebyła ostre Odmiedniczkowe zapalenie nerek, w posiewach moczu stwierdzano pałeczkę okrężnicy i niezbyt regularnie stosowano leczenie odkażające, w razie zaostrzeń — antybiotyki.

W dniu przyjęcia u chorej stwierdzono wyraźną bolesność na wstrząsanie i przy badaniu dwuręcznym lewej okolicy lędźwiowej. W badaniu ogólnym moczu stwier­dzono ropomocz, w posiewie — pałeczkę okrężnicy. Wykonana urografia, (ryc. 1), podobnie jak poprzednia, wykazała obustronne zdwojenie miedniczek i moczowo­dów. Wykonana Cystografia mikcyjna, (ryc. 2), ujawniła odpływ do dolnej lewej nerki. Wziernikowaniem pęcherza stwierdzono, że z 4 ujść moczowodów w pę­cherzu tylko jedno jest nieprawidłowe, a mianowicie ujście lewe górne, tj. nale­żące do dolnej nerki. Jest ono ziejące, pozostałe są szczelinowate.

W sytuacji istnienia odpływu do jednego z 4 układów miedniczkowo-moczo-wodowych i przy dobrym stanie nerek — postanowiono dokonać wysokiego zes­polenia moczowodów po stronie lewej z wycięciem obwodowego odcinka moczo­wodu nerki dolnej.

Przebieg operacji: z cięcia lędźwiowego odsłonięto lewą nerkę i górne odcinki moczowodów. Moczowód, należący do dolnej nerki odcięto ok. 5 cm poniżej mied­niczki i zespolono jego koniec do boku moczowodu nerki górnej. Z kolei z cięcia nad lewym talerzem biodrowym usunięto moczowód z odpływem, odcinając go tuż przy pęcherzu.

Gojenie przebiegało prawidłowo i chora opuściła szpital 12 dnia po operacji z ranami wygojonymi przez rychłozrost.

Wykonana w 7 tygodniu po operacji urografia wykazała sprawną pracę nerki lewej, (ryc. 3), a wykonana w 7 miesięcy po operacji Cystografia mikcyjna nie wykazała już odpływu (ryc. 4).

Przez 8 miesięcy, które minęły od operacji chora nie miała żadnych dolegli­wości urologicznych.

Być może, w naszym przypadku można było także wykonać inny typ zespolenia: miedniczki z miedniczką, lub moczowodu nerki dolnej z mied­niczką nerki górnej. Myśmy operacyjnie wytworzyli ureter fissus, tj. możliwości teoretycznej kolizji dwóch strumieni moczu do jednego ujścia w miejscu zespolenia moczowodów. Odpowiedź na to może dać elektro-ureterografia, lub wynik odległy operacji. W chwili obecnej możemy przedstawić dobry wczesny wynik operacji.

piśmiennictwo

  1. Awstric R., Czyżyk J., Raj-Olubiec M.: Zespolenie moczowodów w leczeniu przemieszczenia ujścia jednego z nich w przypadkach podwójnej rerki. Pam. Dnia Urologicznego w Kołobrzegu 1965, 203.
  2. Mrdelski W.: Podwójny układ mied­niczek i moczowodów. Urologia operacyjna. PZWL 1975, 62.
  3. Mayor C, Zingg E.: Urologische Operationen. 1973 Stuttgart, 166.

adres autorów

ul. Odolańska 32 m 2
02-562 Warszawa

Praca wpłynęła do redakcji: 17.1.1978.